kasım ayının son haftasında hüznüm beni evlatlık aldı.
üvey sevmelerle büyütüyor yüreğimi...
yaşanması güç bir güne daha merhaba...
sabahın dokuzunu gösteriyor saatler.
darma dağın olmuş evde her yer...
bir umut düşüyor birden yüreğime..
'akşam olunca tebessümü göreceksin çehrende' diye sesleniyor sanki biri bana...
umut fakirin ekmeği ya işte...ben de çaresizce inanıyorum içimdeki sese...
sonra bakıyorum kapı çalıyor.
karşımda HuZuR, elinde çiçeklerle bana gülümsüyor...
içeri alıyorum hiçbir suale fırsat vermeden.
koşuyorum mutfağa hemen...
cezvedeki kahve yüreğimin haresiyle kaynıyor.
tüm maharetimle sunuyorum sevdamı huzuruma...
huzur beni hüzünden istiyor.
umutla gözlerinin içine bakıyorum belki 'evet' der diye...
Ama Nafile...
beni Ona vermiyor.
gözlerim yine benden izinsiz dolmaya başlıyor ama
bu kez ağlamıyorum.
umudumu yarı yolda bırakan bir güne daha perdelerimi çekiyorum.
bu defa küsmüyorum hayata...
tükenen sadece yokluğun.
yok etmeyeceğim ümitlerimi...
biliyorum...
yine gelecek ; çalacak huzur kapımı...
biliyorum...
kırk yıl hatrı sayılacak bir emekLe sevdiğimi O da biliyor.
biliyorum ; gelecek ...
biliyorum güleceğim...
biliyorum ; bunu hakediyorum...
üvey sevmelerle büyütüyor yüreğimi...
yaşanması güç bir güne daha merhaba...
sabahın dokuzunu gösteriyor saatler.
darma dağın olmuş evde her yer...
bir umut düşüyor birden yüreğime..
'akşam olunca tebessümü göreceksin çehrende' diye sesleniyor sanki biri bana...
umut fakirin ekmeği ya işte...ben de çaresizce inanıyorum içimdeki sese...
sonra bakıyorum kapı çalıyor.
karşımda HuZuR, elinde çiçeklerle bana gülümsüyor...
içeri alıyorum hiçbir suale fırsat vermeden.
koşuyorum mutfağa hemen...
cezvedeki kahve yüreğimin haresiyle kaynıyor.
tüm maharetimle sunuyorum sevdamı huzuruma...
huzur beni hüzünden istiyor.
umutla gözlerinin içine bakıyorum belki 'evet' der diye...
Ama Nafile...
beni Ona vermiyor.
gözlerim yine benden izinsiz dolmaya başlıyor ama
bu kez ağlamıyorum.
umudumu yarı yolda bırakan bir güne daha perdelerimi çekiyorum.
bu defa küsmüyorum hayata...
tükenen sadece yokluğun.
yok etmeyeceğim ümitlerimi...
biliyorum...
yine gelecek ; çalacak huzur kapımı...
biliyorum...
kırk yıl hatrı sayılacak bir emekLe sevdiğimi O da biliyor.
biliyorum ; gelecek ...
biliyorum güleceğim...
biliyorum ; bunu hakediyorum...