Senin yaptığın hataların aynısını yapmayacağım
Kalbime onca acıyı çektirmeme izin vermeyeceğim
Parçalanmayacağım
Asla bu kadar ileri gitmesine izin vermemeyi zor yoldan öğrendim
Kaldırımdan asla fazla uzaklaşmıyorum
Güvenli tarafta kalmayı öğrendim böylece incinmiyorum
Sadece kendime değil etrafımdakilere de güvenmekte zorlanıyorum
Senin yüzünden korkuyorum
Yolumu kaybediyorum
Ağlayamıyorum
Çünkü biliyorum ki bu senin gözünde zayıflık
Sahte olmak zorundayım
Gülüşümde ve kahkahamda, ömrümün her gününde
Artık kalbimin kırılma şansı yok
Çünkü şimdi tek parça bile değil
Her gece rüyamda ağladığını duydum
Çok gençtim
Her şeyi unutmak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum
Başka birini hayatıma nasıl sokacağımı bilemiyorum
Hayatımdan utanıyorum çünkü bomboş
Senin yüzünden korkuyorum
Senin yüzünden...
Can taşımadan bezdiğim bu yerlerde ruhum soğuklarda uyumaktaydı
Seslen bana ve kurtar beni karanlıklardan
Harekete geçir kanımı, aksın
Kurtar beni hiçliğimden
Neyden mahrum kaldığımı şimdi anlıyorum
İçime nefesini ver ve gerçek yap beni
Hayata döndür beni
Senin dokunuşların
Senin sevgin olmadan içim buz tutmuş gibi
Tüm bu ölümler arasında, tek sensin, hayat olan
Karanlıkta yaşıyordum ama sen orda, önümdeydin
Bin yıldır uyuyormuşum anlaşılan
beni ölüme terk etme
bir tek ses, bir tek düşünce olmayan bu yerde
Beni hayata döndür...
Ne kadar uzak olsak da çok yakınız
Ve başka hiçbir şey önemli değil
Kendimi hiç bu şekilde açmamıştım
Tüm bu sözleri söylemiş olmak için söylemiyorum
Ne kadar uzak olsak da çok yakınız
Daha yürekten olamazdım...
Bunu anlatabilmek için bir yol bulamıyorum
O, içimde bi yerlerde sadece saklıyorum
Tüm düşünceler tekrar seni gösteriyor
Asla söylenmemiş
Kafamın içinde ileri geri
Bu kargaşayı taşıyamıyorum
gel ve beni uzaklaştır
Sanki tamamen yalnızmışım gibi hissediyorum
Sözlerim bile soğuk
Seni kırmalarını istemiyorum
anlayacağını sanmıyorum
Çünkü kimse anlamıyor
Hiçbir yere gitmiyorum
Beni uzaklaştır
Beni kaçır...
Beni istiyorsan
Gel bul beni
Her şeyi kaybetme
Böylece belki kendini hatırlayabilirsin
kendimizi kandırıyoruz
Ve ben yalandan bıktım
Ve sen çok geç kaldın
Bu kez kurbanı oynayamazsın
Artık bitti
Cenneti nasıl yakmış olabilirim?
Nasıl?
sen asla benim olmadınki...
Hayatımın hikayesi
Ruhumda acı var
Çünkü görünüşe göre kötüler
Benim arkadaşlığımdan hoşlanıyor
bu aşktan da öte
Gökyüzünün mavi olma nedeni
çok garip
Biliyorum, o benim sadakatsiz olduğumu düşünüyor
Ve bu onun içini parçalıyor
Başka biriyle mutlu olduğumu görmek
Onun öldüğünü görebiliyorum
bu yalanı görebiliyorum...
Sen ve ben, eskiden birlikteydik
Her gün birlikteydik, her zaman
Bunun son olabileceğine inanamıyorum
Sen vazgeçmişsin gibi görünüyor
Ve bu gerçekse bilmek istemiyorum
Bu yüzden lütfen açıklamayı bırak
Anlatma çünkü incitiyor
Konuşma, ne düşündüğünü biliyorum
Anlatma çünkü incitiyor
Hatıralarımız
herşeye rağmen güçlü
Biz ölürken, hem sen hem ben
Başım ellerimin arasında oturup ağlıyorum
Her şey bitiyor
Biliyorum iyisin
anlatma çünkü incitiyor...
Sen her şeydin, istediğim her şey
Biz gerekliydik, olmalıydık, ama kaybettik
Bana çok yakın olan tüm hatıralar kaybolup gitti
Mutlu sonum için çok fazla
Sen bildiğimi sandığım her şeydin
Ve olabileceğimizi sandığım
Her şeyi yaşadığımızı bilmek güzel
Düşmemi izlediğin için teşekkürler
Ve bittiğini bilmemi sağladığın için
VE BANA TEKRAR NEFES ALMA FIRSATI VERDİÄžİN İÇİN...
söylesene...
NERDESİN???
Kalbime onca acıyı çektirmeme izin vermeyeceğim
Parçalanmayacağım
Asla bu kadar ileri gitmesine izin vermemeyi zor yoldan öğrendim
Kaldırımdan asla fazla uzaklaşmıyorum
Güvenli tarafta kalmayı öğrendim böylece incinmiyorum
Sadece kendime değil etrafımdakilere de güvenmekte zorlanıyorum
Senin yüzünden korkuyorum
Yolumu kaybediyorum
Ağlayamıyorum
Çünkü biliyorum ki bu senin gözünde zayıflık
Sahte olmak zorundayım
Gülüşümde ve kahkahamda, ömrümün her gününde
Artık kalbimin kırılma şansı yok
Çünkü şimdi tek parça bile değil
Her gece rüyamda ağladığını duydum
Çok gençtim
Her şeyi unutmak için elimden gelenin en iyisini yapıyorum
Başka birini hayatıma nasıl sokacağımı bilemiyorum
Hayatımdan utanıyorum çünkü bomboş
Senin yüzünden korkuyorum
Senin yüzünden...
Can taşımadan bezdiğim bu yerlerde ruhum soğuklarda uyumaktaydı
Seslen bana ve kurtar beni karanlıklardan
Harekete geçir kanımı, aksın
Kurtar beni hiçliğimden
Neyden mahrum kaldığımı şimdi anlıyorum
İçime nefesini ver ve gerçek yap beni
Hayata döndür beni
Senin dokunuşların
Senin sevgin olmadan içim buz tutmuş gibi
Tüm bu ölümler arasında, tek sensin, hayat olan
Karanlıkta yaşıyordum ama sen orda, önümdeydin
Bin yıldır uyuyormuşum anlaşılan
beni ölüme terk etme
bir tek ses, bir tek düşünce olmayan bu yerde
Beni hayata döndür...
Ne kadar uzak olsak da çok yakınız
Ve başka hiçbir şey önemli değil
Kendimi hiç bu şekilde açmamıştım
Tüm bu sözleri söylemiş olmak için söylemiyorum
Ne kadar uzak olsak da çok yakınız
Daha yürekten olamazdım...
Bunu anlatabilmek için bir yol bulamıyorum
O, içimde bi yerlerde sadece saklıyorum
Tüm düşünceler tekrar seni gösteriyor
Asla söylenmemiş
Kafamın içinde ileri geri
Bu kargaşayı taşıyamıyorum
gel ve beni uzaklaştır
Sanki tamamen yalnızmışım gibi hissediyorum
Sözlerim bile soğuk
Seni kırmalarını istemiyorum
anlayacağını sanmıyorum
Çünkü kimse anlamıyor
Hiçbir yere gitmiyorum
Beni uzaklaştır
Beni kaçır...
Beni istiyorsan
Gel bul beni
Her şeyi kaybetme
Böylece belki kendini hatırlayabilirsin
kendimizi kandırıyoruz
Ve ben yalandan bıktım
Ve sen çok geç kaldın
Bu kez kurbanı oynayamazsın
Artık bitti
Cenneti nasıl yakmış olabilirim?
Nasıl?
sen asla benim olmadınki...
Hayatımın hikayesi
Ruhumda acı var
Çünkü görünüşe göre kötüler
Benim arkadaşlığımdan hoşlanıyor
bu aşktan da öte
Gökyüzünün mavi olma nedeni
çok garip
Biliyorum, o benim sadakatsiz olduğumu düşünüyor
Ve bu onun içini parçalıyor
Başka biriyle mutlu olduğumu görmek
Onun öldüğünü görebiliyorum
bu yalanı görebiliyorum...
Sen ve ben, eskiden birlikteydik
Her gün birlikteydik, her zaman
Bunun son olabileceğine inanamıyorum
Sen vazgeçmişsin gibi görünüyor
Ve bu gerçekse bilmek istemiyorum
Bu yüzden lütfen açıklamayı bırak
Anlatma çünkü incitiyor
Konuşma, ne düşündüğünü biliyorum
Anlatma çünkü incitiyor
Hatıralarımız
herşeye rağmen güçlü
Biz ölürken, hem sen hem ben
Başım ellerimin arasında oturup ağlıyorum
Her şey bitiyor
Biliyorum iyisin
anlatma çünkü incitiyor...
Sen her şeydin, istediğim her şey
Biz gerekliydik, olmalıydık, ama kaybettik
Bana çok yakın olan tüm hatıralar kaybolup gitti
Mutlu sonum için çok fazla
Sen bildiğimi sandığım her şeydin
Ve olabileceğimizi sandığım
Her şeyi yaşadığımızı bilmek güzel
Düşmemi izlediğin için teşekkürler
Ve bittiğini bilmemi sağladığın için
VE BANA TEKRAR NEFES ALMA FIRSATI VERDİÄžİN İÇİN...
söylesene...
NERDESİN???