Yalanlarla ne geçti eline söyle bende bileyim!
Bu aşkta bir hatam var ise cezamı kes çekeyim…

Yalanlarla kurduğun dünyamı gerçeklerin yıktı! Olmayan bir dünyada seni yaşadım ben, aşkı tattım… bir kere sevdim bin kere öldüm. Sana dair olan kara defterlerimi kapattıkça yenisini koydular karşıma! Yalan olsan da yaşadım ben seni, aşkını…
Ben bir kere yalan söylediysem sana, senin dünyana ihanet ettiysem bir kere bile olsa da, daya silahını alnım,a çek tetiği kırpmadan gözünü!..


Sevmek güvenmekti benim için, sevmek inanmaktı sana…
Şimdi sen yoksun yanımda akan göz yaşlarım var!

Saklanacak köşen kalmayınca terk ettin, bırakıp gittin beni! Oysa ne çok inanmıştım ben sana… Ben sen olmuştum ve ben kendime hiç yalan söylemezdim!.. inanmıştım güvenmiştim sana! Seni çok sevmiştim!..
Gittin göz yaşlarımı bırakarak bana…


Bana daha dürüst olabilirdin seni öyle de sevebilirdim!
Sevmek aldanmakmış meğer. Aldandım ne diyeyim…

Sadece sevdamızı yaşayabilirdik. Sen, sen olsaydın. Sende beni kendin sansaydın…
İstediğim sendin önemli olan, asıl olan sen! Mutluluğu yaşardım ben yine seninle
yada sensiz ama gerçek senle…
Ben seni severdim yine, yine senin olurdum…
Sevmenin anlamlarının içinde aldanmayı öğrettin sen bana! Olsun sevdiğim bu da sevgiydi ya...!!!