Bizim payımız değildi
İstasyonların o kalabalığındaki
Mutlu kavuşmalar...
Hayatın bizim için hazırladığı senaryoda
Sadece ıssız istasyon köşelerinde rol alabildik..
Issız istasyonların,
Sessiz ayrılıkları..
Karşılıksız sallanan eller...
Ümitsiz umutlar adına çıkılan yolculuğumuz...
Herkes yaşamın bu olduğunu söyledi..
Sonsuz yarım..
Mahkumduk ayrılıklara...
Peki ya bunun adı gerçekten yaşam mıydı...
Aslında bilirdik..
Ayrılıklar yaşama dahil değildi...
Ölüme dairdi...
O sonsuz yarımlar..
Sonsuz ölümlerimizdi...