TUTKU..ASK..SEVGI..
Bir papatya tarlasi dusun.. Ilkbahar ayi.. Ve sen onun yanindan gecen yolda yuruyorsun ve o papatya tarlasinda bir papatya dikkatini ceker..Binlercesinden birisidir ama sen onun yanina gidersin.. Onda seni ceken bir seyler vardir.. O papatyayi oldugu yerden koparirsin.. Sadece senin olsun istersin.. Sadece senin.. Olecegini dusunmeden ve gidersin o tarladan.. TUTKU.. Icindeki siddetin durduramadigi bir bencillik ama bir o kadar guzel ve hapsedici..
Yine o tarlanin kenarindaki yolda yuruyorsundur.. Yine milyonlarcasi arasinda, bir tanesi seni ceker.. Yaklasirsin yanina.. Yanina gidersin o papatyanin.. Gozlerin baskasini gormez olur o an.. Onun icin herseyi yapmak istersin.. Dokunamazsin orada onunla olmak istersin.. Ama birden hafif bir ruzgar eser ve bir baska guzel cicek kokusu gelir burnuna.. Dayanamazsin onun kokusuna.. Unutturur herseyi bir anda ve o kokunun geldigi yone gidersin.. O papatya orada kalmistir.. Yureginin bir kenarinda.. Paylasilmamis bir cok sey..Unutulmaz belki ama geri de donulmez ona... ASK..
Yine o yoldasin.. Papatya tarlasinin yanindan gecen..Ve yine bir papatya, milyonlarcasinin icinde seni ceker.. Gidersin yanina.. Orada kalakalirsin.. O hic olmesin diye her seyi yaparsin.. Tum gucunle onunla olmak istersin.. Oradan seni koparacak hic bir guc olmadigina inanirsin.. Ve orada onunla olene kadar birlikte kalirsin.. iste... SEVGI