Belki ellerine kan bula?maz; belki g?zlerini yumar, kulaklar?n? t?kars?n; ???l?klar par?alan?r duvarlar?nda...
Kafan? ?evirirsin yard?m nidalar?na ya da elvedalara...
Hi?bir ?ey de?i?sin istemezsin; yolunu tutmu?, y?k?n? alm??s?nd?r; payla?may? bilmezsin...
Kimsenin yerine koyamazs?n kendini; ne anlamaya, ne anlamland?rmaya ?al??mazs?n bir ?eyleri...
Sevgiden, a?ktan, dostluktan dem vurup, ortak olmazs?n sorunlar?ma...
Her ad?m at???nda ?ekersin kendini geri; “konu?!” derim, susars?n...
Ya d???ncelerin yoktur kendine ait, ya korkars?n d???nd?klerini s?ylemekten...
Ger?ekten var m?s?n, ihtiyac?m oldu?unda ortal?kta g?r?nmezken...
Nas?l inan?r?m sana; hakl?ya “hakl?”, haks?za “haks?z” diyemezken...
Sessizlikte bo?ulurken sesim; ancak f?s?ldayarak s?yleyebiliyorum: “sessizlik cinayettir!”
Gidene “gitme” diyemeyenin, gelene “ho? geldin”’i ne kadar anlaml?d?r bilemiyorum.
Benim gibi konu?may?p, benim gibi yazmayandan uzak durursam; nereye g?t?r?r beni bu tekd?zelik!
Arada bir “sa?mala!” desin biri, ?l??p bi?eyim, d???neyim ?st?nde; onun kadar sert, onun kadar umursamaz olmayay?m; i?im rahat olsun “yan?l?yorsun” derken ve g?l?mseyeyim.
Dikkatli oldugumdan dikkat isterim do?ru; ka??n?rim k?t? s?z s?ylemekten; anlamadan itham etmek istemem; tahamm?l g?steremem yarg?s?z infazlara; her duyguma bir c?mle ba?layabilirim istersem; ama ?fkelenmeden yazamam, yazamam yazmas?na da s?vemem de kimseye...
Sessizlik izin verir kar??ndakine, seni diledi?ince yorumlamas? i?in...
Ve bazen, en fazla ba??ranla, hi? sesi ??kmayan? ay?ramam birbirinden...
Ve merak ederim: “Ne sakl?yorlar benden?”
Belki g?zlem yap?yorlar, belki veri topluyorlar; herkes ba??r?rken susmak, erdem say?l?r belki; ya sessiz ?o?unlu?un bir par?as? olmak?
Ben a?larken g?l?yorsan anlay?? g?sterebilirim; ben a?larken a?l?yorsan “dostum” diyebilirim, ben kal?rken gidiyorsan “korkak” sanabilirim; ben severken itiyorsan, vazge?ebilirim senden ve ben sorarken susuyorsan, katlim vaciptir demektir; ?lebilirim!
Sessizlik cinayet i?ler bazen; ne bir tan?k, ne bir kan?t b?rakmaz arkas?nda; bazen bizim gibi sessiz, bazen t?rnaklar?n? topra?a ge?irerek, hayat?m?zdan ??k?p gider insanlar; bazen anlamaman?n, bazen anla??lmaman?n ac?s?n? duyarlar.
Ve fark etseler de, etmeseler de, kimse g?vende de?ildir art?k; oysa, g?vende olmak i?in tercih edilir susmak!
Ve vicdan?m?z?n tek d??? olur; deliksiz uyumak!