Sustu içindeki, yorgun yüzündeki
Düştü elindeki, öldü bir melekti
Sen sen sen giderken
Kalbim burda kalırken
Ellerim sessiz soğuk ve
Suskun öyle dururken
Yalnızlık gittiğin yoldan bana geri gelirken
gözlerimden yaş yerine sessiz harfler damlarken
Sen sen sen giderken
ben ben ben kalırken
ayak sesleriyle bütün
camlar pencereler inerken
bir veda saçlarımdan tutup
beni yerlerde sürüklerken
yüzümde ne acı ne keder
sana son kez bakarken
sen sen sen giderken
bir kalp burda kalırken
bir şehri bir tekmeyle benim üstüme yıkarken
bir dua dudaklarımdan düşüp paramparça olurken
sen sen sen giderken
ben ben ben kalırken
Sustu içindeki, yorgun yüzündeki
Düştü elindeki, öldü bir melekti
Yağmur gecenin karanlığını gökten söküp atarken
rüzgar bulut bulutlarınla beyaz şimşekler çakarken
uykusundan uyanmış çocuklar korkmuşlar ağlarlarken
içlerinden biri neden tanrı çok mu üzgün ki derken
göç yollarında kuşlar kaybolmuş ölürlerken
bir deniz kıyısında bir adam hala onu sayıklarken
gökyüzüne açılmış eller birer birer kapanırken
sen sen sen giderken
bir meleği öldürürken
veda etmeden gidilmez çocuk
bu vedadan sayılmaz çocuk
bir melek ölürken böyle sessiz durulmaz çocuk
Sustu içindeki, yorgun yüzündeki
Düştü elindeki, öldü bir melekti..
Alıntı..
Düştü elindeki, öldü bir melekti
Sen sen sen giderken
Kalbim burda kalırken
Ellerim sessiz soğuk ve
Suskun öyle dururken
Yalnızlık gittiğin yoldan bana geri gelirken
gözlerimden yaş yerine sessiz harfler damlarken
Sen sen sen giderken
ben ben ben kalırken
ayak sesleriyle bütün
camlar pencereler inerken
bir veda saçlarımdan tutup
beni yerlerde sürüklerken
yüzümde ne acı ne keder
sana son kez bakarken
sen sen sen giderken
bir kalp burda kalırken
bir şehri bir tekmeyle benim üstüme yıkarken
bir dua dudaklarımdan düşüp paramparça olurken
sen sen sen giderken
ben ben ben kalırken
Sustu içindeki, yorgun yüzündeki
Düştü elindeki, öldü bir melekti
Yağmur gecenin karanlığını gökten söküp atarken
rüzgar bulut bulutlarınla beyaz şimşekler çakarken
uykusundan uyanmış çocuklar korkmuşlar ağlarlarken
içlerinden biri neden tanrı çok mu üzgün ki derken
göç yollarında kuşlar kaybolmuş ölürlerken
bir deniz kıyısında bir adam hala onu sayıklarken
gökyüzüne açılmış eller birer birer kapanırken
sen sen sen giderken
bir meleği öldürürken
veda etmeden gidilmez çocuk
bu vedadan sayılmaz çocuk
bir melek ölürken böyle sessiz durulmaz çocuk
Sustu içindeki, yorgun yüzündeki
Düştü elindeki, öldü bir melekti..
Alıntı..