Alıp başımı gitmeliyim buralardan
silmeliyim seni yüreğimden. Ama bilmem ki nasıl? Bunu düşünmem gerek asıl…..Sökmeliyim seni! Yüreğime mühür yaptığım yuvalardan yıkmalıyım bilmem ki nasıl? Mantığım yıkmak istese de gönlüm el vermiyor seni yakıp yok etmeye…..Yılların kilit vurduğu mazimde
saklı kalmışsındır bilmem ki kaç asır….Düşmelisin gözlerimden kavuşmalısın toprağa özgür bırakmalısın beni de kendini de ama nasıl? İşte! bu nasıllar üstüne dile geliyor ve çalınıyor bu fasıl…..Alıp başımı gitmeliyim buralardan
kaçmalıyım seni çağrıştıran sokaklardan yollardan kırlardan. Gitmeliyim terk etmeliyim ben seni asıl ama bilmem ki nasıl? Gözlerimde acı bir tebessüm yüreğim kanamış bedenimi boğmakta…..Gün geceye vuracak kara çarşafını birazdan benim bu beklemelerim yorgun bedenimi artık yormakta…..Yüreğim örseleniyor sevdaların acısından
tavlanmış gözlerim geceye sus pus bakıyor baktığım noktalarda yaşanan hatıralar teker teker içime akıyor….Gitmeliyim buralardan terki diyar etmeliyim ben bu hatıralarımın kol gezdiği yerleri asıl….Ama gönül el vermiyor bitmek bilmiyor yüreğimde çalınan bu fasıl….Gitmeliyim buralardan bilmem ki nasıl…..Bitmeyecek
çalınacak her nereye gitsem de galiba bu fasıl…
