Sana " sen " diye başlayan son mektup ..
hep ben dinledim Şimdi Sen dinle ...
Aşk seninle anlamlıydı evet. Sen bambaşkaydın. unutulmaz ,vazgecilmezdin .. Yüreğimin büyük hükümdarı . Ruhumun kabı , bedenimin kanı .. Kalemimden dökülen sözcüklerin tek adresi ,
buğulu gözlerimde kalan son ışık .. Sen .. Sen'din ..
buğulu gözlerimde kalan son ışık .. Sen .. Sen'din ..
Yabancılık çekmen normal 
Çünkü sen ne bir aşka anlam verebilecek kadar karakterli , nede vazgecilmeyecek kadar değerlisin..
Çünkü sen ne bir aşka anlam verebilecek kadar karakterli , nede vazgecilmeyecek kadar değerlisin..Hükümdarlık mı yüreğimde ? Hayır ... [SIZE=3]Sen içimdeki çocuğun soytarısı bile olamazsın ..[/SIZE]
Daha cok duymak istermisin gercekleri ? ..
Sen benim gözlerimde ışık ol[SIZE=3]amazsın zavallım ... Öyle zifiri karanlık varki yüreğinde ve öylesine batmıssın ki dipsiz ,sonu olmayan bir çamura .. Önünü göremeyecek kadar acizsin zavallım .. [/SIZE]
Oysa rengarenk dünyamın kapılarını sonuna kadar açmıştım sana. Seninle birlikte düşmek pahasına çamura " uzatmıştım ellerimi" ..
Başucunda beklerken farkettim ,ardımdan kapanmış kapılar. Bir anda senin kirli , her yeri ihanet kokan , yalan esen , adına sevda dediğin şehirde buldum kendimi ..
Zorda olsa alısmısdım .. Verdiğin acılar doyuruyordu artık yüreğimi .. Yalanın ekmek , ihanetin su , tek düşündüğüm seni kaybetme korkusu..
Ama sonunda cıkabildim sevdandan zavallım . Yeniden acıldı bak bana kapılar.. Mutluyum.. Ben hergün yeni bir renk keşvedip dünyama katarken sen hep siyahınla kalacaksın ..
Artık yalvarsanda uzatmam elimi .. İndi gözlerimden aşkın büyüsü.
Artık herseyinle görebiliyorum seni zavallım...
Artık herseyinle görebiliyorum seni zavallım...
Zavallım .. Ne de mazlumsun şimdi .. Tıpkı ilk günki gibi..
Hoşçakal !
Hoş onuda beceremezsin de
Neyse ...