Döneniyoruz çıkmaz düşünceler kuytusunda...
Karşımızda sen boş koltukta
Konuşuyoruz ondan bundan şundan...''
Varsay ki;
Ben her hazan yeniden açarım
Düşler alacasında solmuş dalların üzerinde
Tomurcuklanır
Kırağı değer palazlanırım...
Tutunmam
Az biraz kırılganım
Toprağına susar saklanırım...
Daha kokusu tazeyken genç yazların
Gökyüzünden tılsım olup damlarım
Yüzünden akarken tanem
Kokusunu gizler asma yapraklarım...
Hissetmezsin
Elinin tersine mezar olur
Vakur şeffaflığında buharlaşır dokunuşlarım...
Varsay ki;
Ben her zemheri yeniden saklanırım
Bir beyaz bir al çalarım ömrümden
Sana ekler
Kara kaplı defterimde hesaplarını
Yok sayarım...
Kin tutmam
Az biraz alınganım
Soğuğuna değerken kardelen yakarışlarım
Yoluna selam durur
Kırk yıllık kahve dumanım...
Görmezsin
Dudaklarıma zehir olur
Adımlarının ezip geçtiği kelamlarım...
Varsay ki;
Ben her bahar yeniden sevdalanırım
Bir başka canlanır
Çiçeklerimi ayva sarısına boyarım
Yüzüm dönükse de ardına
Sanma gönlüm kaymaz başka ayazlara
Sadece sana
Sana sevdalanırım...
Ah etmem
Az biraz sabırlıyım
Zerresine karışıp havanın
Ağır ağır ciğerlerine dolarım...
Hiç bilmeyeceksin
Ecele varan ömründe
Verdiğinde son nefes o ben olacağım...
Ne bela ne tuhaf ne tutkulu sevgi bu böyle deme
Unuttun mu?
Varsayımdı hepsi...
Bir de;
Varsay ki
Ölüm gibi sevmişim ben seni
Ulaştığımda huzurlu ebedi uykum gibi...
Karşımızda sen boş koltukta
Konuşuyoruz ondan bundan şundan...''
Varsay ki;
Ben her hazan yeniden açarım
Düşler alacasında solmuş dalların üzerinde
Tomurcuklanır
Kırağı değer palazlanırım...
Tutunmam
Az biraz kırılganım
Toprağına susar saklanırım...
Daha kokusu tazeyken genç yazların
Gökyüzünden tılsım olup damlarım
Yüzünden akarken tanem
Kokusunu gizler asma yapraklarım...
Hissetmezsin
Elinin tersine mezar olur
Vakur şeffaflığında buharlaşır dokunuşlarım...
Varsay ki;
Ben her zemheri yeniden saklanırım
Bir beyaz bir al çalarım ömrümden
Sana ekler
Kara kaplı defterimde hesaplarını
Yok sayarım...
Kin tutmam
Az biraz alınganım
Soğuğuna değerken kardelen yakarışlarım
Yoluna selam durur
Kırk yıllık kahve dumanım...
Görmezsin
Dudaklarıma zehir olur
Adımlarının ezip geçtiği kelamlarım...
Varsay ki;
Ben her bahar yeniden sevdalanırım
Bir başka canlanır
Çiçeklerimi ayva sarısına boyarım
Yüzüm dönükse de ardına
Sanma gönlüm kaymaz başka ayazlara
Sadece sana
Sana sevdalanırım...
Ah etmem
Az biraz sabırlıyım
Zerresine karışıp havanın
Ağır ağır ciğerlerine dolarım...
Hiç bilmeyeceksin
Ecele varan ömründe
Verdiğinde son nefes o ben olacağım...
Ne bela ne tuhaf ne tutkulu sevgi bu böyle deme
Unuttun mu?
Varsayımdı hepsi...
Bir de;
Varsay ki
Ölüm gibi sevmişim ben seni
Ulaştığımda huzurlu ebedi uykum gibi...