Duygularımın leş hallerinin kokusu vuruyor burnuma burnumun direği sizliyor leş kokular ile ...
Ama " hiç bir koku bu kadar haz vermemiştir yüreğime " dermişcesine bir kez daha bin kez daha milyon kere çekiyorum içime acının arsızı olmuşcasına ..
Şimdi bir susluk kaldı dilimin ucundaki avazlara birazda gözlerimin uçurumlarındaki ıslaklık ..
Gidil/me/mişliklere...
İçmin sen yanı sancıyor yine gebe kaldığım sensizlik mide bulantısı tiksintisinde ...
Müstahak olmuş bana bu sancılar dermişcesine acı acı mutluyum acılarıma..
Bir tebessüm sundum her acımın ardındaki "senli" düşücelere ..
Ardından dümdüz sıralıyorum kendime bütün bildiğim bilmediğim küfürleri ..
Günah keçiliğimin ününü arttırırcasına arsızlaşıyor asiliğim ..
Aslında tükürmek istiyorum içimin bulantısını sancımın doğumunu beklercesine ...
Ama ben tükürlüğümü yalıyor doğumun gelmesini istemeden mutluluğumu düşük yapıyorum ..
Mutluluğumun kana bulanmış leş kokusu bir haz veriyor ki yarım kalmışlıklara ...
Bir ölü duygu kefenliyorum düşük yaptığım mutluluğuma ...
Mutsuzluklarımı yaşatıyorum sun-i tenefüslerim ile zoraki ..
Son dem mutsuzluklarım da bile sen ...!
Öyleki içimin leş kokulu duyguları bile seni alamadı benden .. !
Mutsuzluğumda sen umutsuzluğumda hayalin hüznümde yarım kalmışlığın mutluluğumda acın ...!
Teorilerimin bütünü sen hipotez edemiyorum sancılarımı ...
Sancıyan yanımla bir morg köşesine bıraktım mutluluklarımı leş kokulu duygularım yoğun bakımda yaşam savaşında ...
Tek bir dua etmiyorum duygularıma yoğun bakımın yoğun acısı bile yormuyor artık bedenimi ...
Ve yoğunluk ile birlikte yaşam değerleri düşüyor duygularımın ..
Ama " hiç bir koku bu kadar haz vermemiştir yüreğime " dermişcesine bir kez daha bin kez daha milyon kere çekiyorum içime acının arsızı olmuşcasına ..
Şimdi bir susluk kaldı dilimin ucundaki avazlara birazda gözlerimin uçurumlarındaki ıslaklık ..
Gidil/me/mişliklere...
İçmin sen yanı sancıyor yine gebe kaldığım sensizlik mide bulantısı tiksintisinde ...
Müstahak olmuş bana bu sancılar dermişcesine acı acı mutluyum acılarıma..
Bir tebessüm sundum her acımın ardındaki "senli" düşücelere ..
Ardından dümdüz sıralıyorum kendime bütün bildiğim bilmediğim küfürleri ..
Günah keçiliğimin ününü arttırırcasına arsızlaşıyor asiliğim ..
Aslında tükürmek istiyorum içimin bulantısını sancımın doğumunu beklercesine ...
Ama ben tükürlüğümü yalıyor doğumun gelmesini istemeden mutluluğumu düşük yapıyorum ..
Mutluluğumun kana bulanmış leş kokusu bir haz veriyor ki yarım kalmışlıklara ...
Bir ölü duygu kefenliyorum düşük yaptığım mutluluğuma ...
Mutsuzluklarımı yaşatıyorum sun-i tenefüslerim ile zoraki ..
Son dem mutsuzluklarım da bile sen ...!
Öyleki içimin leş kokulu duyguları bile seni alamadı benden .. !
Mutsuzluğumda sen umutsuzluğumda hayalin hüznümde yarım kalmışlığın mutluluğumda acın ...!
Teorilerimin bütünü sen hipotez edemiyorum sancılarımı ...
Sancıyan yanımla bir morg köşesine bıraktım mutluluklarımı leş kokulu duygularım yoğun bakımda yaşam savaşında ...
Tek bir dua etmiyorum duygularıma yoğun bakımın yoğun acısı bile yormuyor artık bedenimi ...
Ve yoğunluk ile birlikte yaşam değerleri düşüyor duygularımın ..