xx
Gülecektim bugün ilk defa .
Sevinçle karışık bi hüzün burukluk vardı içimde .
O an gülmeliydim .
Herkes mutluyken gülmek istedim.
Bi tebessüm etmeliydim.
Beceremedim.
Gülecektim sensiz olmadı .
Şimdi anladım ki gülüşlerimin sebebi hep senmişsin
Senden sonra gülmemişim ki hiç.
Gülmek nedir bilmemişim ki .
O bana KüçüÄžüm’ deyişinde dururdu akan sular sanki o an tüm dünya sessizliğe bürünürdü.
Ve ben dünyanın en mutlu insanı misali .
Her sabah derinlerden duyduğum biipp sesiyle uyandığım:
-Günaydın KüçüÄžüm . .
Yoktu 2 gündür . sensizken uyanmasını bile beceremedim uyumayı beceremediğim gibi.
-Günaydın sevgilim .. diyemedim iki gündür .
Oysaki ne kadar basitti o seninleyken.
Bunu bile özleyeceğimi düşünmemiştim .
Bi resmimiz bile yok .
Oysaki nekadar çok istemiştin ben hep karşı çıkmıştım.
Sanki çok bilirmiş gbi.
-Sırasımı şimdi çekeriz bi ara .
Ya çektik işte şimdi çekilen tek şey ayrılığın resmi .
Yanımda olmalıydın. Nefesim gibi . hani dünya dursa umrunda olmazdı ya .
Nerdesin şimdi.?
Yazıklar olsun bana . Ona yaşattıklarıma .
Oysa ki öyle bi sevdi ki beni.
Öyle bii .
Bi şarkı sözlerimız vardı hani hatırladın mı.?
-Seviyorum seni ekmeğimi tuza banıp yer gibi .
Geceleri ateşler içinde uyanarak ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi- .
Bitanem seviyorum senİ.
. . .
Haketmedin bunu haketmedik bunu .
Hem sana hem bana yazık ettik.
Ne sen devam edebilcek kadar güçlüydün nede ben yaptıklarımı unutturcak kadar yürekten sevmedim seni .
Alışmştım sana varlığına sımsıcak nefesine gülüşüne öpüşüne .
Her seni seviyorum dediğinde gözlerin dolardı ya hani.
Ben kaçırrdım hep gözlerimi.
Halbuki kalbim derdi ki hep Buse gör . Görr !
Adam gibi seviyor seni.
O gözyaşlarına yazık ettim.
ağlamıştın’ Buse ben kimseyi senin kadar sevmedim .
biliyorum sevgilim bilmezmiyim hiç.
. . .
Helalim derdin hep bana kıyamıyorum sana bakmaya .
Hiç dokunamazdı yüzüme .
Sanki dokunsa kirleticekmiş gbi hissederdi beni.
Düşün ya yüzüme dokunamazdı ellerime .
Titrerdi hep yanımda .
nefesİ kesilirdi sanki.
Hele o gözleri hep dolu dolu .
Bişey söyleyecekse dalar giderdi gözlerimin içine .
Ben konuşurken bırak başka tarafa bakmayı .
O an herşeyi herkesi unutur sanki dünya benden ibaret sanki hayat benmişim gibi sessizce hiç kıpırdamadan nefes bile almadan dudaklarıma gözlerime bakıp dinlerdi ya beni.
Kimse böyle adam değildi .
Şimdi sokaklarda görüyoruz seviyorum deyip bir saat geçmeden başka bı kızın kolunda ordan oraya atlamakta .
Ama O ‘
Öyle değildi işte olamazda . Ölse böyle biri olamazdı .
Onun sözüne kendimden çok güvenirdim.
Kendime bu kadar güvenmezdim ben ama o ne dese okeydi benim için .
Bi bildiği vardır . .
Ben ona bi söz vermiştim .
Bildiğim bütün doğrularımı yanlış sayıp senin doğrularınla hareket edeceğim .
Nekadar hoşuna gitmiş biliyormusun.(:
Sürekli söylerdi.
Buse’m
Hayat bana can verdin diye .
Hiç gitme hiç bitme beni sevmekten hiç vazgeçme.
Vazgeçmedim.
Hatta her geçen gün daha da seviyorum seni olmasan da yaşatıyorum yüreğimde ismini .
Peki sen .?
Unuttun mu beni .?
Nasıl bir sorudur bu dünya döner can çıkar günler gelir geçer .
Ben onun yüreğinde ilk günkü gbi taptaze kalırım .
Küçüğü’m ben unutmamda sen unut .
Bende unutmam ki .
Hiç kimse beni böyle deli sevmedi sevemez ki .
Aşk’ı sende öğrendim ve yemin ederim ben aşk nedir hiç bilemedim.
Hala bilmiyorum bildiğim tek şey sen aşkın adısın .
Sen bana aşıksın .
Hep öyle kal unutama beni.
Gülecektim bugün ilk defa .
Sevinçle karışık bi hüzün burukluk vardı içimde .
O an gülmeliydim .
Herkes mutluyken gülmek istedim.
Bi tebessüm etmeliydim.
Beceremedim.
Gülecektim sensiz olmadı .
Şimdi anladım ki gülüşlerimin sebebi hep senmişsin
Senden sonra gülmemişim ki hiç.
Gülmek nedir bilmemişim ki .
O bana KüçüÄžüm’ deyişinde dururdu akan sular sanki o an tüm dünya sessizliğe bürünürdü.
Ve ben dünyanın en mutlu insanı misali .
Her sabah derinlerden duyduğum biipp sesiyle uyandığım:
-Günaydın KüçüÄžüm . .
Yoktu 2 gündür . sensizken uyanmasını bile beceremedim uyumayı beceremediğim gibi.
-Günaydın sevgilim .. diyemedim iki gündür .
Oysaki ne kadar basitti o seninleyken.
Bunu bile özleyeceğimi düşünmemiştim .
Bi resmimiz bile yok .
Oysaki nekadar çok istemiştin ben hep karşı çıkmıştım.
Sanki çok bilirmiş gbi.
-Sırasımı şimdi çekeriz bi ara .
Ya çektik işte şimdi çekilen tek şey ayrılığın resmi .
Yanımda olmalıydın. Nefesim gibi . hani dünya dursa umrunda olmazdı ya .
Nerdesin şimdi.?
Yazıklar olsun bana . Ona yaşattıklarıma .
Oysa ki öyle bi sevdi ki beni.
Öyle bii .
Bi şarkı sözlerimız vardı hani hatırladın mı.?
-Seviyorum seni ekmeğimi tuza banıp yer gibi .
Geceleri ateşler içinde uyanarak ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi- .
Bitanem seviyorum senİ.
. . .
Haketmedin bunu haketmedik bunu .
Hem sana hem bana yazık ettik.
Ne sen devam edebilcek kadar güçlüydün nede ben yaptıklarımı unutturcak kadar yürekten sevmedim seni .
Alışmştım sana varlığına sımsıcak nefesine gülüşüne öpüşüne .
Her seni seviyorum dediğinde gözlerin dolardı ya hani.
Ben kaçırrdım hep gözlerimi.
Halbuki kalbim derdi ki hep Buse gör . Görr !
Adam gibi seviyor seni.
O gözyaşlarına yazık ettim.
ağlamıştın’ Buse ben kimseyi senin kadar sevmedim .
biliyorum sevgilim bilmezmiyim hiç.
. . .
Helalim derdin hep bana kıyamıyorum sana bakmaya .
Hiç dokunamazdı yüzüme .
Sanki dokunsa kirleticekmiş gbi hissederdi beni.
Düşün ya yüzüme dokunamazdı ellerime .
Titrerdi hep yanımda .
nefesİ kesilirdi sanki.
Hele o gözleri hep dolu dolu .
Bişey söyleyecekse dalar giderdi gözlerimin içine .
Ben konuşurken bırak başka tarafa bakmayı .
O an herşeyi herkesi unutur sanki dünya benden ibaret sanki hayat benmişim gibi sessizce hiç kıpırdamadan nefes bile almadan dudaklarıma gözlerime bakıp dinlerdi ya beni.
Kimse böyle adam değildi .
Şimdi sokaklarda görüyoruz seviyorum deyip bir saat geçmeden başka bı kızın kolunda ordan oraya atlamakta .
Ama O ‘
Öyle değildi işte olamazda . Ölse böyle biri olamazdı .
Onun sözüne kendimden çok güvenirdim.
Kendime bu kadar güvenmezdim ben ama o ne dese okeydi benim için .
Bi bildiği vardır . .
Ben ona bi söz vermiştim .
Bildiğim bütün doğrularımı yanlış sayıp senin doğrularınla hareket edeceğim .
Nekadar hoşuna gitmiş biliyormusun.(:
Sürekli söylerdi.
Buse’m
Hayat bana can verdin diye .
Hiç gitme hiç bitme beni sevmekten hiç vazgeçme.
Vazgeçmedim.
Hatta her geçen gün daha da seviyorum seni olmasan da yaşatıyorum yüreğimde ismini .
Peki sen .?
Unuttun mu beni .?
Nasıl bir sorudur bu dünya döner can çıkar günler gelir geçer .
Ben onun yüreğinde ilk günkü gbi taptaze kalırım .
Küçüğü’m ben unutmamda sen unut .
Bende unutmam ki .
Hiç kimse beni böyle deli sevmedi sevemez ki .
Aşk’ı sende öğrendim ve yemin ederim ben aşk nedir hiç bilemedim.
Hala bilmiyorum bildiğim tek şey sen aşkın adısın .
Sen bana aşıksın .
Hep öyle kal unutama beni.