Sana anlatamadığım ben o aşkı seviyorum
Sen onu bilmeden benim yanımda duruyorsun
Ondandır ya her gülüşünde senle gülüyorum
Sana anlatamadığım aşkı seviyorum
Kimi zaman gözlerinin mavisinde umutları yüzdürüyorum
Ellerinin narinliğinde eziliyorum
İçimi bir an yokluğunla dağlıyorum
Kendimden kaçıp ben
Bülbülün feryadındaki neyde
Seni arayıp buluyorum
Sana anlatamadığım aşkı seviyorum
Gecelerde içtiğim yalnızlığıma ekliyorum
Gülüşün geldikçe aklıma
Durgunluğun acı veriyor kimi zaman
Hep karanlıklara bıraktığın sözlerin
Şimdi diyorum şimdi tam sırası
Heyecan sarıyor içimi o sırada anlamsız
Her şeyi söylemek varken yalansız
Duruyorum…



“Ben sana anlatamadığım aşkı seviyorum” diyorum
Susuyorum…

Kollarını açıp kucaklasan bir vakit papatyalarla
Kapında beklesem saatlerce sen çıkacaksın diye



Üşüyen ellerimi ısıtsam gülüşlerinde
Ağlasam sen yoksun diye
Söylesem ya sana her şeyi birden bire
Suskunluğuna gömülüp
Eğersin başını önüne
Biliyorum…




Susarsın susarsın ve bir an kaldırıp başını
“hayır” demenden korkuyorum
Sana anlatamadığım aşkı seviyorum

Yağmur yağarken ıslanmak zorundasındır yoksa manton

Rüzgar eserken karşısında durmaktasın
sonbaharda dertlerinle ağlamaklısın
Çıkıp ta karşına biri seviyorum dediğinde
Karmaşadasındağınıksın
Biliyorum… anlayamazsın...
Gidiyorum… Çünkü ben
Sana anlatamadığım aşkı seviyorum…