Yıldızlardı senin yüreğin
bu yüzden gökyüzüne bakardım hep küçükken.. Sebebini bilmediğim bir [SIZE=6]huzurdu
geceleri ay ışığında yıldızları izlemek orada beni çeken birşeyler vardı sessiz gizemli ve de muamma.. [/SIZE]Renkleri arıyordum gökyüzünde
maviyi kırmızıyı pembedeki griyi siyaha tutsak yeşili sonra gözlerin geliyor aklıma.. Duruyorum!.. Boğazıma bir şeyler düğümleniyor..
Sana dair binlerce söz geliyor aklıma
sonra sevmeye dair söylenmiş tüm sözleri söylemek dünyaya haykırmak istiyorum ama gülümsüyorum usulca.. Bu neye yarayacaktı ki? Sevmeye dair yazılmış ve söylenmiş tüm sözleri söylesemde içimdeki bu seni anlatamazdı ki onlar..
Yaşamak lazımdı seni anlamak için
çünkü sen sadece [SIZE=6]anlamdın.. [/SIZE]Geceleri gökyüzüne baktığımda
aklıma düşen ve aklıma nakş olmuş bir anlamdın sen bana.. Anlayıpta anlatamadığım bir anlam
yan yana koyduğumda her şeyi anlamsızlaştıran bir anlamdın Senden daha anlamlısı varmıydı acaba..? Daha sıcak bir dokunuş..?
Daha sıcak bir öpücük..?
Daha içten bir sarılma..?
Daha içten bir şevkat..?
Ve senden daha derin bakabilecek bir göz varmıydı.. ?
Şimdi gecenin koynundayım
hayalinle sevişiyorum yalnızlığımda yastığıma sokuluyorum sen diye onunla dertleşiyorum her gece.. Ve ben şimdiler de onun koynunda ağlıyorum
yalnız ve kimsesiz bir çocuk gibi.. Senden öncede vardı yaşam
ama sensiz yaşamak yaşamdan ayrı kalmak gibi bir şey nefesimin yetmediğini sözlerimin hep yarım hep yetersiz ve anlamsız kaldığını yakalarken buluyorum kendimi.. Aynalarda arıyorum senin dokunduğun beni
aynalarda arıyorum tenimdeki izlerini aynalarda arıyorum kaybettiğimi!.. Sen hep benimdin
öyle demiştin kalacak ve sonum olacaktın hani?.. Sen Başkalarına Benzeme Sakın
Olur mu?.. Demiştin hani?..
Benzemedim işte
ben hala aynıyım ki hangi göze baksam uçsuz bucaksız bir kabusta buluyorum kendimi sonra uyanıyorum bu kabustan karşımdaki gözlerin senin olmadığını anlıyorum.. Şimdilerde sana dair tek birşey biliyorum..
YASTIKLARDA KURUTTUÄžUM GÖZYAŞIMSIN
"SeN" ..