***...Gelmeyenime...***
1
Bugün gidiyor...
Odamın ışıklarını söndürdüm
perdeleri sonuna kadar çektim...Ta şurama kadar...
Öldürdüm duvarlarımı hiçbiri üzerime ayaklanamayacak..
Ve geceye nazır sancılara hazırlık midemin sinirlerini aldırdım.Oturup artık geceyi bekleyebilirim...
Gece geldi gelmeyenime...Sus dedi gözlerime...Otur yaz gelmeyenine...Geçmişte yazdığım mektupları bir bir yerlere attım...Parkeler doldu taştı bir parçası boş...Bir tane daha yazmaya başladım...Anlaşılan bu sonuncu olacaktı.
''gelmeyenime...
Aramızı yollar dolduracak artık...Aslında sen bir saniyelik uzağımdayken bile çok çok uzaklardaydın...Gözbebeklerinin ta içine bakardım ne zaman fark eder diye...Canevinden uzağa gidiyorsun şimdi..Hoşçakal ? Elveda ? Hangi biri yakışır gelmeyenime...
Gece...Sancılar canevimde.Hiç acıtmıyor tüm sinirlerim alınmış!
Bu töhmetler veballer yareme...Gelmeyenime...''
Ve attım son mektubumu da parkeye...
Belki bir gün gelir okur diye yazdım gelmeyenime...
Bir tutam durukan aktı damarlarımdan gıdıklar gibi süzüldü geçti...Sanki tanık mıydı neydi...
2
Bugün gitti...
Nasıl olur aklım almaz.Onca mektubum cevapsız...Onca yolum telef...Ömrümü bitirdi bu hasret.Varsın olsun bir mektup daha yazarım gelmeyenime...
'' gelmeyenime...
Gittin...
''Seviyorum ! '' dedin gittin...Affetmeye kalmadan...Affetmeye ramak varken...Tam da affetmişken...
Gittin...
İçinde yaşadığımı bilmeden...
Sıradan ezgiler takınıyorum dilime.Gençliğimdeki gibi ağır imgeleri kaldıramıyorum.Bu sıradanlığımla ve sıradan mektuplarımla içinde yaşamaya çalışıyorum.
Eskisi gibi uzun uzadıya mektuplar da yazamıyorum.Hepsi az ve öz.Uzun uzun anlatacak mutluluklarım da yok sen de yok...Mektuplarımda acılarımı uzatmak istemiyorum.İçinde yaşayabilmem zorlaşıyor...
Git...
Üzülme neler yaşadım gördüm ben...En dar tekerleklerde döndüm.En ıslak topraklardan geçtim.En uzun asırları yaşadım büyüdüm.
Ben de seni seviyorum gelmeyenim...
Sen bilmeden...
Duymadan...
Gelmeden...''
3
''gelmeyenime...
[SIZE=2]Damarlarımda gezinen kanımsın demiştim ya... Can damarımdan çekildin bu sabah...
Çok sevgiden ölen olur muydu...
Öldüm..''
[/SIZE]1
Bugün gidiyor...
Odamın ışıklarını söndürdüm
perdeleri sonuna kadar çektim...Ta şurama kadar... Öldürdüm duvarlarımı
hiçbiri üzerime ayaklanamayacak.. Ve geceye nazır sancılara hazırlık
midemin sinirlerini aldırdım.Oturup artık geceyi bekleyebilirim... Gece geldi
gelmeyenime...Sus dedi gözlerime...Otur yaz gelmeyenine...Geçmişte yazdığım mektupları bir bir yerlere attım...Parkeler doldu taştı bir parçası boş...Bir tane daha yazmaya başladım...Anlaşılan bu sonuncu olacaktı. ''gelmeyenime...
Aramızı yollar dolduracak artık...Aslında
sen bir saniyelik uzağımdayken bile çok çok uzaklardaydın...Gözbebeklerinin ta içine bakardım ne zaman fark eder diye...Canevinden uzağa gidiyorsun şimdi..Hoşçakal ? Elveda ? Hangi biri yakışır gelmeyenime... Gece...Sancılar canevimde.Hiç acıtmıyor
tüm sinirlerim alınmış! Bu töhmetler
veballer yareme...Gelmeyenime...'' Ve attım son mektubumu da parkeye...
Belki bir gün gelir okur diye yazdım gelmeyenime...
Bir tutam durukan aktı damarlarımdan
gıdıklar gibi süzüldü geçti...Sanki tanık mıydı neydi... 2
Bugün gitti...
Nasıl olur aklım almaz.Onca mektubum cevapsız...Onca yolum telef...Ömrümü bitirdi
bu hasret.Varsın olsun bir mektup daha yazarım gelmeyenime... '' gelmeyenime...
Gittin...
''Seviyorum ! '' dedin
gittin...Affetmeye kalmadan...Affetmeye ramak varken...Tam da affetmişken... Gittin...
İçinde yaşadığımı bilmeden...
Sıradan ezgiler takınıyorum dilime.Gençliğimdeki gibi
ağır imgeleri kaldıramıyorum.Bu sıradanlığımla ve sıradan mektuplarımla içinde yaşamaya çalışıyorum. Eskisi gibi uzun uzadıya mektuplar da yazamıyorum.Hepsi az ve öz.Uzun uzun anlatacak mutluluklarım da yok
sen de yok...Mektuplarımda acılarımı uzatmak istemiyorum.İçinde yaşayabilmem zorlaşıyor... Git...
Üzülme
neler yaşadım gördüm ben...En dar tekerleklerde döndüm.En ıslak topraklardan geçtim.En uzun asırları yaşadım büyüdüm. Ben de seni seviyorum gelmeyenim...
Sen bilmeden...
Duymadan...
Gelmeden...''
3
''gelmeyenime...
[SIZE=2]Damarlarımda gezinen kanımsın
demiştim ya... Can damarımdan çekildin bu sabah... Çok sevgiden ölen olur muydu...
Öldüm..''