Uzaklarda bir canım var dünyalarda meleğim....
Hani papatyalar baharın ilk güneş ışığına doğru çevirirler ya yüzlerini,
gülümserler ona doğru, güneşe tutkun!
O papatyanın güneşi özlediği kadar özledim seni...
Hani sahil boyunca yalın ayak sıcak kumların üzerinde yürürken,
koşarak yetiştiğimiz deniz öyle serinletir ki yüreğimizi,
Öyle serinletir varlığın beni...
Sen deli bilirsin ya beni, varsın olsun öyle bil,
Ben senin için deniz olurum;
baktıkça dalar, daldıkça unutursun...
Kimse bilmesede anlamasada seni ben dinlerim,
Suskun olurum belki, dalgalarım anlatır sana
Kızdığımı, güldüğümü,sevdiğimi, sevmediğimi...
Geceleri uyumam.
Sen uyurken senin için ışıldasın üstümdeki yakamozlar...
Yüreğine düşen her ateşte,aklına giren her derde, gönlüne direnen her serde,
Ben yanına gelemesemde, bir deniz kenarına uğrarmısın meleğim acı hasretim,yüreğimmm...
ben senin için her zaman orada olacağım...