İlhan Çevik
24 Aralık 1926"da Konya'da doğmuşum. Rahmetli pederim M.Lütfi Çevik yılın bitmekte olduğunu dikkate alarak Askere geç gideyim diye olsa gerek Nüfusa 25 Mayıs 1927 olarak geçirmiş.
İlkokul birinci sınıfı Anafartalar İlkokulunda, geri kalanını ise Cebeci İltekin Okulunda tamamladım.
Orta Okulu Cebeci, Kurtuluşdaki Birinci Ortaokulda okudum, Liseyi Atatürk lisesinde bitirdim.
Üniversiteyi, birinci sınıfta rahmetli Hocam Prof. Bülent Nuri Esen, basın kanununu dersde yanlış anlattığı için yani yeni kanunu talebelerine anlatmadığı nedeniyle, maalesef Hukuk Fakültesinden ayrıldım. …Öğrenimimi Londra Victoria Kollejde tamamladım.
Gazetecilik Mesleğine 1942 yılında, İngilizlerin Kahirede çıkardığı "Cephe" dergisine röportaj yazılarıyla başladım.
1943 yılında Cumhuriyet Gazetesi Ankara Muhabiri oldum.
1945 yılında Son Posta Ankara Temsilciliğini de üstlendim.
1954 yılında Demokrat Partinin resmi organı Zafer gazetesi Parlemento muhabiri oldum.
1954-1957 yılları arasında Radyoda "Haftanın Sohbeti" ile Meclis saatini yaptım.
1957 yılına kadar Devlet Tiyatroları Basın Müşavirliği görevlerini ek görev olarak sürdürdüm.
1957 yılında Bakanlar Kurulu Kararıyla Londra Basın Ataşe Muavinliği görevine atandım.
1960 İhtilalinden sonra Merkeze davet edildim ve hemen akabinde Yeni Sabah Gazetesi Ankara Temsilcisi oldum.
15 Mart 1961 tarihinde Türkiye'nin ilk ve tek İngilizce gazetesi Turkish Daily News'u yayın hayatına sokdum.
43 yıllık eşim Nurten Çevik'I 25 Ekim 1991'de ebediyete yolcu ettim. Biri erkek, biri kız iki çocuk sahibiyim. Oğlum İlnur Çevik Gazetemizin Genel Yayın Yönetmeni ve beş kız babasıdır. Kızım Öznur Çevik Kayahan ise 4 çocuk annesidir ve gazetecidir.
Bu arada 1945 yılyında Atatürk Lisesi dokuzuncu sınıf öğrencisi iken o günlerin temsilcisi olarak Sebat Otelindeki tarihi toplantıya katılmıştım. Koministlerin tel'in edildiği tarihi yürülüğe matematik öğretmenim ünlü Matematikçi Kurtuluş'ın ihtar ve ikazı ile katılmamışdım. Bu beni bir çokları gibi göz altına alınmamamı sağlamıştı. Sebat Oteli toplantısının gayesi ise, Atatürk'çü hareketin öncülerinden Reha Oğuz Türkkan ve Nihal Atsız'ın bir araya getirilip barıştırılmalarıydı. Toplantıya Üst teğmen ünüformasıyla rahmetli Alparslan Türkeş ve askeri Doktor üst teğmen Fethi Tevetoğlu temsilci olarak katılanlar arasındaydı.
Coşkulu, ateşli konuşmalar arasında Arallar'da Türk Başrağı'nın dalgalanacağı günlerden söz ediliyordu. Dayanamamış söz almıştım. Babamın Kadostro Mühendisi olması nedeniyle Anadoluyu karış karış gezdiğimi, bırakınız Anadolu köylerini, Başkent Ankara'nın varoşları sayılacak köylerimizin Dalgalanan Şanlı Başrağımıza layık hale getirilmesinden söz etmiştim. Bu konuşmadan sonra toplantının tarafımdan kaçırıldığını, çatılan kaşlardan hissedip, özür dileyerek ayrılmıştım. Dışarı çıktığımda Ankara Emniyet Birinci Şube Memurlarınca nazikane, şubeye götürülmüştüm.
Yıllar öncesi Ankara Valisi rahmetli Nevzat Tandoğan, Siyasi şube Müdürü Ekrem Anıt'a ayaklar arasında bir genç dolaşıyormuş, bir önlem alın talimatı verdiği beni şubeye davet etmişti. O sırada basın kanunu 21 yaştan küçüklerin gazeteci olmasını yasaklıyordu. Bunu hatırlatması üzerine kendisine, hayatımı kazanıp okumaya çalıştığımı anlatarak, ahlaksız bir iş yapmam mı isteniyor diye sormuştum. O da beni anlayışla karşılamış cebinden çıkardığı kartviziti vererek, polisce tutulmam halinde, bu kartı göstermemi söylemişti.
Ekrem Anıt ile tanışmamız böyle olmuştu. Şimdi yine karşısına çıkarılıyordum. Gülerek karşıladı ve "hayrola" diye sordu. Toplantıdan memnun kalmış olsaydım, terkedip çıkmazdım cevabını verdim ve lütfen içerde olup bitenlerin sorulmamasını rica ettim. O da biran önce eve gidip, yasak yayın var ise ortadan kaldırmamı önerip, yolu gösterdi. Şimdi rahmetle andığım Ekrem Anıt daha sonra Samsun Milletvekili olarak parlementoya girmişti.
Aldığım Ödüller:
5 Temmuz 1971 tarihinde Milliyetçi Çin Cumhurbaşkanı Maraşal Chinang Ki-Sheck'den "Parlayan Yıldız" Madalyası
15 Mayıs 1972 tarihinde Türk-Kore Dostluğuna hizmetimden, Kore Dış İşleri Bakanı Yong Shik Kim'den Şükran Paketi
1 Mayıs 1972 Güney Kore Dostluk Derneği Şeref Üyeliği
29 Ekim 1973'de Güney Kore Cumhurbaşkanı Park Chung Hee tarafından "Merit Sungry" Madalyası
10 Ocak 1988 tarihinde Ankara Gazeteciler Cemiyetinden 40 yılın en başarılı gazeteci ödülü
4 Eylül 1989 tarihinde Dış İşleri Bakanı Mesut Yılmaz ilk defa ihdas edilen "Üstün Hizmet" ödülü
5 Ocak 1990 tarihinde Ankara Gazeteciler Cemiyeti tarafından son on yılın en başarılı gazete genel Yönetmeni seçimi
14 Temmuz 1990 tarihinde Fransız Milli Eğitim Bakanı tarafından Officer des Palmas Academiques ödülü
31 Mayıs 2000 tarihinde Ankara iletişimi Fakültesi tarafından son elli yılın meslek ödülü.
24 Aralık 1926"da Konya'da doğmuşum. Rahmetli pederim M.Lütfi Çevik yılın bitmekte olduğunu dikkate alarak Askere geç gideyim diye olsa gerek Nüfusa 25 Mayıs 1927 olarak geçirmiş.
İlkokul birinci sınıfı Anafartalar İlkokulunda, geri kalanını ise Cebeci İltekin Okulunda tamamladım.
Orta Okulu Cebeci, Kurtuluşdaki Birinci Ortaokulda okudum, Liseyi Atatürk lisesinde bitirdim.
Üniversiteyi, birinci sınıfta rahmetli Hocam Prof. Bülent Nuri Esen, basın kanununu dersde yanlış anlattığı için yani yeni kanunu talebelerine anlatmadığı nedeniyle, maalesef Hukuk Fakültesinden ayrıldım. …Öğrenimimi Londra Victoria Kollejde tamamladım.
Gazetecilik Mesleğine 1942 yılında, İngilizlerin Kahirede çıkardığı "Cephe" dergisine röportaj yazılarıyla başladım.
1943 yılında Cumhuriyet Gazetesi Ankara Muhabiri oldum.
1945 yılında Son Posta Ankara Temsilciliğini de üstlendim.
1954 yılında Demokrat Partinin resmi organı Zafer gazetesi Parlemento muhabiri oldum.
1954-1957 yılları arasında Radyoda "Haftanın Sohbeti" ile Meclis saatini yaptım.
1957 yılına kadar Devlet Tiyatroları Basın Müşavirliği görevlerini ek görev olarak sürdürdüm.
1957 yılında Bakanlar Kurulu Kararıyla Londra Basın Ataşe Muavinliği görevine atandım.
1960 İhtilalinden sonra Merkeze davet edildim ve hemen akabinde Yeni Sabah Gazetesi Ankara Temsilcisi oldum.
15 Mart 1961 tarihinde Türkiye'nin ilk ve tek İngilizce gazetesi Turkish Daily News'u yayın hayatına sokdum.
43 yıllık eşim Nurten Çevik'I 25 Ekim 1991'de ebediyete yolcu ettim. Biri erkek, biri kız iki çocuk sahibiyim. Oğlum İlnur Çevik Gazetemizin Genel Yayın Yönetmeni ve beş kız babasıdır. Kızım Öznur Çevik Kayahan ise 4 çocuk annesidir ve gazetecidir.
Bu arada 1945 yılyında Atatürk Lisesi dokuzuncu sınıf öğrencisi iken o günlerin temsilcisi olarak Sebat Otelindeki tarihi toplantıya katılmıştım. Koministlerin tel'in edildiği tarihi yürülüğe matematik öğretmenim ünlü Matematikçi Kurtuluş'ın ihtar ve ikazı ile katılmamışdım. Bu beni bir çokları gibi göz altına alınmamamı sağlamıştı. Sebat Oteli toplantısının gayesi ise, Atatürk'çü hareketin öncülerinden Reha Oğuz Türkkan ve Nihal Atsız'ın bir araya getirilip barıştırılmalarıydı. Toplantıya Üst teğmen ünüformasıyla rahmetli Alparslan Türkeş ve askeri Doktor üst teğmen Fethi Tevetoğlu temsilci olarak katılanlar arasındaydı.
Coşkulu, ateşli konuşmalar arasında Arallar'da Türk Başrağı'nın dalgalanacağı günlerden söz ediliyordu. Dayanamamış söz almıştım. Babamın Kadostro Mühendisi olması nedeniyle Anadoluyu karış karış gezdiğimi, bırakınız Anadolu köylerini, Başkent Ankara'nın varoşları sayılacak köylerimizin Dalgalanan Şanlı Başrağımıza layık hale getirilmesinden söz etmiştim. Bu konuşmadan sonra toplantının tarafımdan kaçırıldığını, çatılan kaşlardan hissedip, özür dileyerek ayrılmıştım. Dışarı çıktığımda Ankara Emniyet Birinci Şube Memurlarınca nazikane, şubeye götürülmüştüm.
Yıllar öncesi Ankara Valisi rahmetli Nevzat Tandoğan, Siyasi şube Müdürü Ekrem Anıt'a ayaklar arasında bir genç dolaşıyormuş, bir önlem alın talimatı verdiği beni şubeye davet etmişti. O sırada basın kanunu 21 yaştan küçüklerin gazeteci olmasını yasaklıyordu. Bunu hatırlatması üzerine kendisine, hayatımı kazanıp okumaya çalıştığımı anlatarak, ahlaksız bir iş yapmam mı isteniyor diye sormuştum. O da beni anlayışla karşılamış cebinden çıkardığı kartviziti vererek, polisce tutulmam halinde, bu kartı göstermemi söylemişti.
Ekrem Anıt ile tanışmamız böyle olmuştu. Şimdi yine karşısına çıkarılıyordum. Gülerek karşıladı ve "hayrola" diye sordu. Toplantıdan memnun kalmış olsaydım, terkedip çıkmazdım cevabını verdim ve lütfen içerde olup bitenlerin sorulmamasını rica ettim. O da biran önce eve gidip, yasak yayın var ise ortadan kaldırmamı önerip, yolu gösterdi. Şimdi rahmetle andığım Ekrem Anıt daha sonra Samsun Milletvekili olarak parlementoya girmişti.
Aldığım Ödüller:
5 Temmuz 1971 tarihinde Milliyetçi Çin Cumhurbaşkanı Maraşal Chinang Ki-Sheck'den "Parlayan Yıldız" Madalyası
15 Mayıs 1972 tarihinde Türk-Kore Dostluğuna hizmetimden, Kore Dış İşleri Bakanı Yong Shik Kim'den Şükran Paketi
1 Mayıs 1972 Güney Kore Dostluk Derneği Şeref Üyeliği
29 Ekim 1973'de Güney Kore Cumhurbaşkanı Park Chung Hee tarafından "Merit Sungry" Madalyası
10 Ocak 1988 tarihinde Ankara Gazeteciler Cemiyetinden 40 yılın en başarılı gazeteci ödülü
4 Eylül 1989 tarihinde Dış İşleri Bakanı Mesut Yılmaz ilk defa ihdas edilen "Üstün Hizmet" ödülü
5 Ocak 1990 tarihinde Ankara Gazeteciler Cemiyeti tarafından son on yılın en başarılı gazete genel Yönetmeni seçimi
14 Temmuz 1990 tarihinde Fransız Milli Eğitim Bakanı tarafından Officer des Palmas Academiques ödülü
31 Mayıs 2000 tarihinde Ankara iletişimi Fakültesi tarafından son elli yılın meslek ödülü.