Yolu yarıladım sanki...Sensizliğin koymadığınıhiçte zor olmadığını anlattım sonunda yüreğime...
Şimdi garip bir sessizlik var bende...Yalnız değilim...Gülüyorum...Hiç ağlamıyorum...Yokluğunu biriyle paylaşıyorum...
Senden sonra böylesine sevdiğim tek insan belkide ‘’O’’.....
Hani seni safça sevdiğim günler vardı ya..!! Şimdi öyle bir derdim yok...Yüreğimi senden kopartarak geri aldım...Canım hiç acımadı...Şaşkınlıkla etrafıma baktım günlerce...Bu sessizliğin sebebi Senin gerçekten sevilmeyecek biri olman olabilir miydi..?? Bence ‘’evet’’...Kesinlikle o yüzdenağlamaksız geçen zamanlarımın açıklaması...
Şimdi seni görmek bile istemiyorum...Ama hayat işte...Nerde ne olacağıKarşımıza ne çıkaracağı belli olmuyor...Az bir zaman sonra seni göreceğimBelkide hiç istemeyerek...Dahası yanımda biri olacak...Belki suratına bile bakamam...Ama utançlığım yanımdakinden ötürü olmayacak inan bana...Sonra sana bir daha bakacağım...Ben nasıl birini sevmişim diyeceğim...İşte bu olacak benim utançlığım...
Belkide gözlerinin taa içine bakacağım...’’Mutlumusun işte ayrıldık’’ der gibi...Ama sonra bir gülümseme olacak bende...Çünkü sensizlik koymuyor bana...İşte o an sende anlayacaksın bunu...Belki nefret olacak gözlerinde...
Ama üzgünüm kara sevdam...
Sen artık karalarınla baş başa kalacaksın...
Ve mutlu olmanı istiyorum...
Çünkü ben sensiz hiç olmadığım kadar mutluyum...
Ve bide ‘’Onu Çok Seviyorum’’....
Sakın yanlış anlama beni...Sana kızgınım ve o yüzden bunları söylüyorum diye düşünüyorsan orda dur küçük bey...
Benim hiçbir sevdam yalan olamaz...[Kendinle karıştırma beni..]
Evet ben onu gerçekten sevdim...
Bir zamanlar seni sevdiğim gibi değil ama...
Çünkü biz birbirine uzak iki deniz gibiydik...Hiç bir zaman bulaşamadıkve hiçbir zaman aynı şeyleri sevmedik...
Tıpkı bir zamanlar benim seni sevdiğim ama senin beni hiç sevmediğin gibi..[Aynı yerde aynı şeyleri sevemedik işte..]
Bundan sonra sadece ‘’seni unuttuğumu’’ bil...İyiliğimikötülüğümühiç birşeyimi bilme...
Ve Sen Kaçırdığın Bu Yüreğe Yan…!!!
Şimdi garip bir sessizlik var bende...Yalnız değilim...Gülüyorum...Hiç ağlamıyorum...Yokluğunu biriyle paylaşıyorum...
Senden sonra böylesine sevdiğim tek insan belkide ‘’O’’.....
Hani seni safça sevdiğim günler vardı ya..!! Şimdi öyle bir derdim yok...Yüreğimi senden kopartarak geri aldım...Canım hiç acımadı...Şaşkınlıkla etrafıma baktım günlerce...Bu sessizliğin sebebi Senin gerçekten sevilmeyecek biri olman olabilir miydi..?? Bence ‘’evet’’...Kesinlikle o yüzdenağlamaksız geçen zamanlarımın açıklaması...
Şimdi seni görmek bile istemiyorum...Ama hayat işte...Nerde ne olacağıKarşımıza ne çıkaracağı belli olmuyor...Az bir zaman sonra seni göreceğimBelkide hiç istemeyerek...Dahası yanımda biri olacak...Belki suratına bile bakamam...Ama utançlığım yanımdakinden ötürü olmayacak inan bana...Sonra sana bir daha bakacağım...Ben nasıl birini sevmişim diyeceğim...İşte bu olacak benim utançlığım...
Belkide gözlerinin taa içine bakacağım...’’Mutlumusun işte ayrıldık’’ der gibi...Ama sonra bir gülümseme olacak bende...Çünkü sensizlik koymuyor bana...İşte o an sende anlayacaksın bunu...Belki nefret olacak gözlerinde...
Ama üzgünüm kara sevdam...
Sen artık karalarınla baş başa kalacaksın...
Ve mutlu olmanı istiyorum...
Çünkü ben sensiz hiç olmadığım kadar mutluyum...
Ve bide ‘’Onu Çok Seviyorum’’....
Sakın yanlış anlama beni...Sana kızgınım ve o yüzden bunları söylüyorum diye düşünüyorsan orda dur küçük bey...
Benim hiçbir sevdam yalan olamaz...[Kendinle karıştırma beni..]
Evet ben onu gerçekten sevdim...
Bir zamanlar seni sevdiğim gibi değil ama...
Çünkü biz birbirine uzak iki deniz gibiydik...Hiç bir zaman bulaşamadıkve hiçbir zaman aynı şeyleri sevmedik...
Tıpkı bir zamanlar benim seni sevdiğim ama senin beni hiç sevmediğin gibi..[Aynı yerde aynı şeyleri sevemedik işte..]
Bundan sonra sadece ‘’seni unuttuğumu’’ bil...İyiliğimikötülüğümühiç birşeyimi bilme...
Ve Sen Kaçırdığın Bu Yüreğe Yan…!!!