Hadi sevgili bana sevdiğini söyle…
Ama hiç “seni seviyorum” cümlesi olmasın içinde.
Hadi sevgili seviyorsan yüreğin gelsin dile.
Ben dille söylediğinin dilde kalacağını biliyorum nihayetinde.
Verebiliyorsan yüreğini ver elime…
Yüreğini ver ki inanayım sevdiğine.
Herkeslere söylediklerini ise bana sakın söyleme…
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle.
“Ama
keşke maalesef” li cümleler olmasın içinde.
Çünkü ben bitmemiş cümleler istemiyorum aşk defterimde.
Başla ve bitir gerekiyorsa bütün cümlelerini ama dediğim gibi tek mazeret olmasın içinde…
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle.
“Senin için ölüme gözü kara giderim falan da” deme.
Sunabileceksen gözü kara yaşamını sun bana.
Adayabilirsen ada kalan ömrünü ömrüme.
Öyle inandır kendini beni sevdiğine ve öyle inandır beni beni sevdiğine…
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle.
İçinde “dün ve yarın olmasın.”
Sadece “bugün” olsun.
Bütün cümlelerin şimdiki zamanda dile gelsin.
Haydi sevgili gün bugündür bana ithaf ederek kurtar sevgi cümlelerini.
Bakalım kaç sevgi cümlesi kurabileceksin bir günde?
Söylesene kuracağın bütün cümlelerin yetecek mi bugüne?
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle…
İçinde “sen ve ben” de olmasın.
“Biz” olsun sadece.
"Biz" diye başladığın cümleyi yine “biz” diye bitirebilecek misin?
Hadi göster bana marifetini?
Göster ki inanayım beni sevdiğine.
İnandır beni sevdiğine.
“Seni seviyorum ama….” diyorsan
yok yok “seni ölümüne sevdiğimi sen zaten biliyorsun
keşke ….. olmasın” diye devam ediyorsan
“biz seninle çok güzel şeyler yaşayacağız ama bu bugün mümkün değil” diyorsan
ve “ben … vazgeçemem” diye devam ediyorsan / edeceksen
bana sevdiğini sakın söyleme sevgili.
Ama hiç “seni seviyorum” cümlesi olmasın içinde.
Hadi sevgili seviyorsan yüreğin gelsin dile.
Ben dille söylediğinin dilde kalacağını biliyorum nihayetinde.
Verebiliyorsan yüreğini ver elime…
Yüreğini ver ki inanayım sevdiğine.
Herkeslere söylediklerini ise bana sakın söyleme…
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle.
“Ama
keşke maalesef” li cümleler olmasın içinde. Çünkü ben bitmemiş cümleler istemiyorum aşk defterimde.
Başla ve bitir gerekiyorsa bütün cümlelerini ama dediğim gibi tek mazeret olmasın içinde…
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle.
“Senin için ölüme gözü kara giderim falan da” deme.
Sunabileceksen gözü kara yaşamını sun bana.
Adayabilirsen ada kalan ömrünü ömrüme.
Öyle inandır kendini beni sevdiğine ve öyle inandır beni
beni sevdiğine… Hadi sevgili bana sevdiğini söyle.
İçinde “dün ve yarın olmasın.”
Sadece “bugün” olsun.
Bütün cümlelerin şimdiki zamanda dile gelsin.
Haydi sevgili gün bugündür bana ithaf ederek kurtar sevgi cümlelerini.
Bakalım kaç sevgi cümlesi kurabileceksin bir günde?
Söylesene kuracağın bütün cümlelerin yetecek mi bugüne?
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle…
İçinde “sen ve ben” de olmasın.
“Biz” olsun sadece.
"Biz" diye başladığın cümleyi yine “biz” diye bitirebilecek misin?
Hadi göster bana marifetini?
Göster ki inanayım beni sevdiğine.
İnandır beni sevdiğine.
“Seni seviyorum
ama….” diyorsan yok yok “seni ölümüne sevdiğimi sen zaten biliyorsun
keşke ….. olmasın” diye devam ediyorsan
“biz seninle çok güzel şeyler yaşayacağız ama bu bugün mümkün değil” diyorsan
ve “ben … vazgeçemem” diye devam ediyorsan / edeceksen
bana sevdiğini sakın söyleme sevgili.