...Yalnızlığı bilirmisin sen???
Adım adım gittiğin her yere,davetsiz bir misafir gibi geldimi peşinden?En kalabalık şehirlerde bile tek başına yürüyüp,yıllardır tanıdığın bütün yüzlere,aslında hep yabancı kaldığını hissettin mi?
Aynadaki yansımana bakıp,''bu benmiyim'' diyen gözerle bakıp,her mevsimi aynı buruk acıyla geçirdin mi?
Kaç kezşahidi sadece sen oldun perişanlığının?Avuçlarında cam kırıkları gibi kalmış acılarınla,her an kanayarak yaşamayı ne kadar kabullendin?
Bir ruh hastası gibigeçmişe saplanıp kaldın mı sen hiç?
Dünya alabildiğine dnerken,etrafında olup bitenden bi haber kaldın mı?
Şimdi sana,yalnızlığı anlat desem nresinden başlarsın?
Ne kadarını yaşadın benim sende yaşadığım aşkın?Ya da yaşadın diye elinden alınan ömrünün,gerçekten ne kadarını yaşadın?Pişmanlıkların karabasan gibi çöktümü üzerine her gece?Her gece aynı kabusla uyandın mı kan ter içinde?
İnsanların olmanı istedikleri 'sen'le olmak istediğin 'sen' arasında sıkışıp kaldın mı?Unutman gereken ve unutamadığın birini,aslında hatırlamaya bile değmediğini bildiğin ama kabullenemediğin oldumu?
Ne kadar arınmak için uğraşsanda,o tek bir siyah noktanın hep yüreğnde kara bir leke gibi kaldığını hissettin mi?
Söylesene?
Sen hiç...tam anlamıyla,ihanetleri koynuna almadan bir kadını sevdin mi???
Aklına düştüğünde o kahrolası gözler,yaralı bir hayvan gibi vahşileştin mi?Kaç kez sabahladın yatağın bir ucunda hiç kıpırdamadan?
Lanet bir gecenin karanlığında,kanına girdimi 'gülüşleri' ?
Soru işaretleri kemirirken beynini,bırak cevapları bulmayı,yanından bile geçemediğin oldumu yanıtların?Durup durup kendini aynı silahla vurmak ve hep aynı kurşunu beyninde taşımak ne demektir bilirmisin?
Bazen bir kaç dakika çıkarsın bu cehennemden!
Ama hayır!Sevinemezsin!!!
Gölge gibi takibeder seni,en olmadık an da karşına çıkar aç bir ölüm ıslığı gibi!!!Hiç sormaz dayanabilirmisin die,nefes aldırmadan üst üste döker bütün anıları önüne!!!Bir sarılış,bir dokunuş,bir öpüş derken...tadı beliriverir dudaklarında birden!!!
Öyle çok yanarki canın,dünyanın bütün suçlarını işlediini sanırsın!!

...Oysa...

Sadece sevmişsindir!!!
Akıllı insanlar doğruyu yanlıştan ayırabildiği için,sen deli gibi sevmişsindir!!!
Hesap kitap yapmadan,doğru yanlış bakmadan,yargılamadan ve...''Rağmen'' sevmişsindir!!!Olduğu gibi,verdiği kadarıyla,yetinerek sevmişsindir!!! En büyük servetindi aslında kaybettiğin!!! Öyle sanıyorsun önce...
Sonradan anlıyorsun gidenin değilde,yüreğinde kalan hesapsız aşkın en değerli hazinen olduğunu!!!

...İşte ben,tam bu noktadan düştüm bu cehenneme!!!

Öyle bi gittin ki içimden...bu koca boşluğun,bir zamanlar aşkla dopdolu olduğuna ihtimal bile veremiyorum!!!Sokağıma çökünce karanlık,bir his yoldan çıkartıyor beni...'Orada' diyor!'Sokağın köşesinde...'Zifiri' karanlığın en yğun olduğu yerde!!!'
Yanaklarım,acı bir tebessümle kısıyor gözlerimi...gözyaşlarımla örtüyorum yüreğimde kanadığın yeri!!!
Biliyorum!!!
O artık gelsede,bulamazdı bende bıraktığı beni!!!
''Küçücük bir kalp atışıyla kaldım ardında,yinede Gitti!!!
Şimdi,aşkların zindanlarda çürütüldüğü,bir yudum su bile verilmediği bir yerindeyim hayatın!!!
Her acısı kabulüm,her isteği bir emir,gözlerime her bakışı bir ömür-dü!!!Ben o'nu,çoktan öte bir yerelerde sevmiş-tim!!!
Bana açtığı bu amaçsız savaşın kanlı zaferini,yaşadığım görkemli aşka bedel sayıp,bıraktım avuçlarına!!!

Anladım ki o bana değil,ben o'na büyük bir kayıpmışım!!!

Alıntı...