'Seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli' diyordu şair
Yanına yaklaşmaya imkan olmayan bir güzelliğe hasret böyle güzel anlatılır
Bende seni hep uzaktan sevdim,asla cesaret edip sevdiğimi söyleyemedim
Mümkün olup ta sevgine ulaşamadım,kalbine girip de içinde dolaşamadım
Kendi halimde ellerim ceplerimde yanlızlığın azabıyla dolaşırken
Yaşam boşluklarımı senin hayallerinle doldurup avunurum
Ama ne yaparsam yapayım o şarkıdaki en güzel şeye ulaşamıyorum
Ne güzün ne baharda ne yazın nede kışta, ellerini elimle,bellerini kolumla
Sarıp dolaşamıyorum
Seni uzaktan sevmeyi ben yalnız yaşıyorum
Belki de ömür boyu karşılıksız olarak sevmeyi sürdürecek bir kalbi taşıyorum
Seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli demek bana yetmiyor
Elimdeki sadece,seni uzaktan sevmek,fakat hasret bitmiyor
Yarattığım hayalin gözlerimden gitmiyor
Cesaretim sevgimin yarısı kadar olsaydı böyle uzaktan sevmez
Gördüğüm her yerde gırtlağımı patlatır aşkımı haykırırdım
Olsun,bütün gerçeklere rağmen ben seni ümitsizce seviyorum
Ve ne yapacağım,inanki bilmiyorum
Şair haklı çıksın diye
Elimden gelen tek şey,uzağa gidiyorum
Kalbim kabul etmiyor ama beynim biliyor
Her kalb birgün gelince başka kalbi seviyor
Biliyorum ki sen de benim gibi bir gün birisini görecek ve beğeneceksin
Belki de görmüş ve beğenmişsindir
Eğer öyleyse veya öyle olacaksa umarım hiç bir zaman uzaktan sevmezsin
Sevdiğinin sevgisiyle birlikte el ele diz dize şairi yalancı çıkartırsın
Ümit fakirin ekmeği,sevenin sevgisinden sonra her şeyi
Olurya belki sende öğrenir beni uzaklardan çağırırsın
Şaire inat olsun hep yanımda kalırsın
Seni yakından sevmek aşkların en güzeli diyerek haykırırsın