Yalnızlık ‘’ağır’’ bir yüktür…
Soğuktur…
Suratsızdır…
Kendine aşıktır…
Bencildir…
Suratsızdır…
Kendine aşıktır…
Bencildir…
Sen o’na sarılırsın...
‘’O’’ seni küçümser…
‘’O’’ seni küçümser…
Haksız da değildir esasında…
Bilir kiAn Gelir Sonum Olursun... çaresizsindir…
Yorgunsundur…
Ve o’na muhtaçsındır…
Yorgunsundur…
Ve o’na muhtaçsındır…
-Ama…
-Şşşş susssssssss!
-Konuşmanın ne yeri ne de zamanı kalbim… Sadece dinle… Dinle ki anla… Anla ki ağlama!
-Şşşş susssssssss!
-Konuşmanın ne yeri ne de zamanı kalbim… Sadece dinle… Dinle ki anla… Anla ki ağlama!
Koşulsuzdur ‘’yalnızlık’’…
Sen istesen de istemesen de ‘’o’’ hep vardır...
Ve gitmeyen/yitmeyen tek duygudur…
Ve gitmeyen/yitmeyen tek duygudur…
Lakin. bu oyunda ne sen ne de o suçlu makamındadır…
Madem suskun ruhundan arta kalan kırık dökük sesler yalnızlığa düşmüştür
Alıp götürdüklerini ‘’hiç’’ saymak yapabileceğin en onurlu davranıştır…
Alıp götürdüklerini ‘’hiç’’ saymak yapabileceğin en onurlu davranıştır…
-Al senin olsun varlığım…
-İncitmeAn Gelir Sonum Olursun... kırma…
-Ve hep yanımda kal… Sende gitme… Ne olur…
-İncitmeAn Gelir Sonum Olursun... kırma…
-Ve hep yanımda kal… Sende gitme… Ne olur…
Zafer ‘’her zaman’’ o’nundur…
Dedim ya;
‘’Sen istesen deAn Gelir Sonum Olursun... istemesen de…’’
‘’Sen istesen deAn Gelir Sonum Olursun... istemesen de…’’
Yalnızlığın kalıcı tek yanındır…
- Saat gece yarısını çoktan geçti… Sessizlik çöktü içime ansızın…
- Güldüm… Düşündüm…
- İyi ki ‘’o’’ var…
- Güldüm… Düşündüm…
- İyi ki ‘’o’’ var…
(Alıntı)
