Öyle bir düşün parçası olalım birlikte. Sen beyaz atı olmasa da beyaz yüreği olan bir prens ol. Ben yüreğinin beyazına vurulayım, gözlerim kamaşsın parıltısından, yanayım.
Sen saçlarındaki akları, sakalındaki beyazları saklama. Kör bir gecede buluşalım. Sadece sesimiz dokunsun yüreklerimize. Bir duaya karşılık birbirimizi bulalım.
Hızla koştuğum, nefes nefese kaldığım ve hiç bitmeyecek sandığım bir kabustan kaçarken yakala beni bir sokak arasında. Tut kolumdan, çek içine kalbinin, orada sakla uzun süre. Sokaktaki sesler, çığlıklar, sirenler, kavgalar bitene kadar hiç çıkarma dışarı.
Aşka yardım ve yataklıktan tutukla hatta, koy gönlünün koğuşuna beni. Sesim solum kesilsin. Her sabah gözlerinde uyandır, her gece kollarında uykuya daldır.
Olmayacak duaya kabulüm ol mesela, gökyüzüne yolladığım en umutsuz dileğim ol. Her şeysiz ama hiçbir şeyim ol ve o yüzden çoğal gün geçtikçe içimde.
Sessizlikle büyü, aydınlıkla kalabalıklaş ve eğit kendini aşk bahçelerinin çiçeklerinde. Benim olmaya niyetlen mesela, benim olmayı hayal et. Ama hiç bilme adımı, sesimi, bir tek gözlerimi yakala güneşin battığı yerde hayal meyal… Sen beni dile, ben gelip bulurum gölgeni.
Senden başka bir kalbe çarpmayayım diye sakla göğsünde beni. Sesimi, gözlerimi, sözlerimi sakın. Kör bir gecede sev sen beni, nefes nefese bir kabustan kaçıyorken, en güzel rüyam ol, uyandır beni.
Candan Ünal