asLında yazmak ıstedıkLerımız yazdıkLArımızın yanında goLgeLenıyor hayat ıcerısınde ve yasamak ıstedıkLerımız değiLmi bızı surukLeyen bazı yaLnısLAra.. ne kadar cok yasanmısLık vardı oysa hayatın onsozunde bır onsozun ıcerığını anLamak onu dınLemek ve onu yasamaya caLısmak bazen sıkıntı verıyor bazende asLında ne kadar cok sıkıstırıLdığımızı gosterıyor bıze hayatın ıcınde...
Bır Düşe bakıyorsun onu ıstıyorsun onu sevıyorsun onunLa bır omur tuketmek ıstıyorsun ama sabah oLunca uyanıyorsun.. her sabah yenı sancıLar doğuruyor bana veya benım gıbı hıssedenLere yada hıssetmeye calısanLara...
karanLıktan bır eL uzanıyor aksamın matemını bozarcasına ; dusunuyorsun tutamıyorsun, uzanıyorsun tutamıyorsun, bakmamayı denıyorsun yıne tutamıyorsun... hep aynı kısır dongude kayboLup kaLıyorsun ve en sonunda vazgecıyorsun herseyden ıstemıyorsun artık sen bıtmıssındır artık, hayatına değip gecenLer sadece senı bır zımpara mısaLı duzeLtıyor yada parcaLArını koparıyor ve sen her ruzgarda aynı korkuyu yasıyorsun....
Ve hep onsozunde kaLıyorsun hayatın.. ısmının bas harfını arıyorsun teLefon defterınde sayfayı buLuyorsun ama actığında karsına cıkan tek sey : bir hıc....
Cok cumLe kuruyorsun hayata cok cumLe bıtırıyorsun kendınce ama her bıtırdığın cumLede bıtıyorsun ve her kırdığın kaLp'ten bır nefret daha aLıyorsun... evet cok nefret aLdım yanıma bu yuzden karanLığı severım... karanLıkta benı sever bırbırımıze en sıcak nefret'lerımızı sunarız gece yıLdızLarın parıLtısında denıze dusen yakamozda evın ıcıne suzuLen hafıf soğuk (ıLık bazen ) ruzgarda....
Yıne bakıyorum gokyuzune aynı Los'Luk yıne bakıyorum yuzume aynı Bos'Luk....
Bunu yapabilir miyim? Gerçekten bunu yapabilir miyim acaba? Sevinci, üzüntüyü, aşkı, acıyı, sevgiyi, öfkeyi, korkuyu ve yalnızlığı bir anda silip atabilir miyim? Bunlarda sıyrılıp yeniden, yeniden sevebilir miyim? İçim cız etmez mi? Gözlerim dolu dolu olmaz mı?canım yanmaz mı elimi kaldırıp sallamaya çalışırken son bir kez daha? Öksüz çocukların masum yüzleri gibi benim de bir parçacık masumlaşmaz mı yüzüm? Sonra hıçkırıklara boğulmaz mıyım? Düğüm düğüm düğümlenmez mi boğazıma unutamadığım insanlar? Bir ömür boyu ıstırap çektirmez mi kalbimin kulaklarımdan hiç gitmeyen o buğulu sesi? Yoo…! Hayır, ben bunu yapamam. Ne olursa olsun hayattan, yaşamaktan, bu kadar kolay pes edemem.
Yarını bir ömür boyu beklerim. Ama bana sırf aydınlık bir günün sabahını getirmesi için.
Evet, sırf bunun için. Onu bir ömür boyu beklerim.
emeğine sağlık çok güzeldi canımcım
sağol birtanem seninde emeğine ,yüreğine sağlık
AŞK VE SEVGİYE
Aşk ikidir sevgi bir;
Aşk yalan,sevgi gerçektir.
Aşk sudur,sevgi susuzluk.
Bu yüzden sevgi hasrettir,
Özlemektir,beklemektir.
Asıl maharet:
Susuzken suyu içmek değil
Karşısına geçip seyretmektir.
Aşk haykırmaktır,sevgi ağlamak;
Aşk açmaktır,sevgi katlamak.
Sevgi saklamaktır
Yüreğini,gözlerini
Ve de ellerini saklamak
Bahar geldiğinde…
Bir çiçeğe,yeşile,çimene
Aşık olamazsın ama seversin.
Arkadaşına aşık olamazsın
Ama seversin.
Toprağa fidanı aşkla değil
Sevgiyle dikersin.
Sevgi için ölünür,aşk öldürür.
Aşk kıskançtır,nankördür
Sevgiyi öldürür.
Aşk Kabil’dir,sevgi Habil.
Aşkla sevgi aslında kardeştir
Babaları insandır,Adem’dir
Aşk için şiirler yazarsın,
Şarkılar yaparsın;
Sevgiyi anlatamazsın.
Çünkü yüreğine sığdıramazsın.
Kalbini aşka kapatabilirsin
Ama sevgiye kapatamazsın
Sevgi gizli,aşk aşikardır.
Yüz vermeyince unutursun
Sen aşığım diye daha kendini kandır.
Dedim ya sevgi gerçek,aşk yalandır.
Dahası da var:
Aşkın gözü kördür,
Fazla naz aşık usandırır;
Aşk oyun,aşık oyuncaktır.
Sevgi ise yaşamdır,hakikattir.
Aşk aceledir,
Sevgi usul usul sabırlıdır.
Acele işe hem şeytan karışır.
Aşk ateşlidir
Çünkü hastalıklıdır.
Sevgi ılıktır
Çünkü sağlıklıdır.
Velhasıl bu iki kardeşin hikayesidir
Aşka ve sevgiye dair…
Yüreğine Adı'mı Astım...
Çağır beni, çağırda büyüsün içimde biriktirdiğim bütün yalnızlıklarım!
Adım adım büyür yalnızlık, yürüdükçe devasallaşır kimsesizlik!
Dur!Ne olur Sende gitme!
Yalnızlığın üzerime yüklediği bu sessizlik artık beni boğuyor.
Buradayım baksana karanlığın tam ortasında.
N'olur artık gitme. Sana çok ihtiyacım var.
Kurtulmak istiyorum ama koşamıyorum.Çaresizlik öyle bir bulaşmışki bu sokaklara takılıp düşüyorum.
Off.. bu kadar mı zor sen, bu kadar mı zor sensizlik!! Canım o kadar çok acıyor ki.. Artık bağırmak istiyorum sesimin yettiğince.
Bağıra bağıra ağlamak ve haykırmak istiyorum "Anla artık anla!! seni seviyorum" diye.
Ama olmuyor işte. Ve yine o şarkı başlıyor bir uğultu misali;
"gitme nolur gitme itirazlar elimde değil
yalnızım yalnızız yalnızlıklar elimde değil
düşerken son birkez yalana benimsin benim
yalansan yalanı severim elimde değil.."
Biliyormusun.....
"Seyirci kaldıysam bu yürek yangınlarına..Her yıla bir nefes tutar oldum..
Arta kalan küllerden..Kurşuni sevdalara bir adım var..
Lakin..
Yüreğime adım geçmiyor..
Ömür defterimden hüzün yapraklarını yırttım..
Ama..
Yüreğine adı'mı astım.."
AŞK OLSA GEREK
Öyle tutkuluydun ki hayata başlarken...
Şimdiyse küçücük bir çiçek teselli ediyor seni...
Aradaki o büyük boşluğun adı,
Aşk olsa gerek...
Bana uzattigin bir buket sevgiyi almaya korktu ellerim.
Ilk defa titredi cekindi tutmaya o sevgiyi.
Etraf buram buram sevgi kokarken benim icin benim icim sanki buz kesti.
Dona kaldim birden niye boyle oldugumu bilmiyorum ama sevgi gozumu
korkutmustu.
Sevgi her zaman acimi verirdi insana.Illakide bir parcasini alevler icinde
yakar daha sonrada ardina bakmadan gidermiydi.
Sevgi bu kadar acimasizmiydi.
Zamanlama onemlimiydi ki askta.
O kalbin habersiz misafiri degimliydi.
Benide bu haliyle yakmadi mi?
Beni eline alip duvardan duvara vurup kalbimi kor ateslerde yakip daha
sonrada kapanmayacak yaralar birakip giden o degilmiydi?
Bunun icin mi sevgiden bu kadar korkuyorum.
Ben ki yasaklari dinlemez,nerede imkansiz sey varsa onu istemez
miydim?
Peki niye simdi sevgiden kaciyorum.
Onceden ben onu kovalar bulmak icin ne cabalar harcardim.
Ya simdi kapimin onunde duruyor ama kapiyi acmak icin tereddut
ediyorum.
Iceri girdiginde yine uzulen ya ben olursam Dayanabilir miyim ki?
Bu darbeye kaldiRabilir miyim?
Ama her seyin bedeli yokmuydu.
Ask her zaman mutluluk demek degil ya.
Dunyada en agir bedeli ask icin oduyoruz herhalde.
Mutlu olmak isteyenlere yaninda promosyon olarak aci,keder ve gozyasi
veriyorlar.
Dunyanin en bedava seyi hayal kurmakken biz onu dahi yapamiyoruz.
Icimizde koskocaman bir sevgi agaci buyutmeye calisiyoruz.
O agacin her yapraginda bizim oldugumuz ama yapamiyoruz.
Cunku bir gun o agacin kesilecegini ikimizde cok iyi biliyoruz.
Imkansiz olanlarin gerceklesmeyecek hayaller kurmanin ne kadar aptalca
oldugunu bildigimiz halde keske boyle olmasaydi demekten alamiyoruz
kendimizi.
Gercektende askin zamani yokmus.
Beyinde bir suru soru birakip gidiyormus.
Eger bu sorularin cevabi olsaydi demek ki ask olmazmis.
Sevgi insana keder ve dertten baska bir sey getirmezmis gelirken
yaninda.
Sevgi bir sekilde kalbe girerken mantik ucup gidermis beyinden.
Zaten mantigin oldugu yerde sevginin isi de yok.
Kalbimi senin ellerine birakirken hic korkmamistim.
Bir hamur gibiydim beklide istedigin gibi yogurup daha sonrada bana
bakip iste benim eserim diyebilirdin.
Ama ikimizde cocuk degildik ve olanlarin farkindaydik.
Bu ask bastan sona kadar imkansizdi ve biz imkansizi kovaliyorduk.
Bunun sonu da bir yenilgiden baska bir sey degildi.
Sevgi ilk defa yenilecekti ve bizim bunu kaldirabilecek gucumuz yoktu.
En guzel care sevgimizi kalbimize gomup uzaklasmakti.
Coskun dereler gibi caglayan kalplerimizi susturmaktan ve o sevgi agacinin yapraklari sararip solmadan bu aska bir son vermeliydik.
Zaten yarini dusunmuyorduk ki.Bizim yasadigimiz bugundu ve yarinin
hayatimizda yeri de yoktu.
Cunku bu ikimize de uymazdi.
Bizim sevgimiz konusmaktansa susmayi tercih ederdi tipki bizim gibi.
Zaten sevgimizde bu yuzden yenilmedi mi?
Her seyin ilaci olan zaman bizim sevgimizin agrisini bile kesmedi,
kanayan yarasini durduramadi.
Ve rapor sonucunda da yazdigi gibi kanayan kalbimiz daha fazla dayanamadi oda sevgimiz gibi mucadeleye yenildi ...
________00000000000000_______0000000000000________ ______000000000000000000__000000000000000000______ ____000000000000000000000000000000___€___00000____ ___0000000000000000000000000000000_____z___0000___ __0000000000000000000000000000000000____o___0000__ __0000000000000000000000000000000000000__m__0000__ _0000000000000000000000000000000000000000_m_00000_ _00000000000000000000000000000000000000000_000000_ _000000000000000000000000000000000000000000000000_ _000000000000000000000000000000000000000000000000_ __0000000000000000000000000000000000000000000000__ ___00000000000000000000000000000000000000000000___ _____0000000000000000000000000000000000000000_____ _______000000000000000000000000000000000000_______ __________000000000000000000000000000000__________ _____________0000000000000000000000000____________ _______________00000000000000000000_______________ __________________000000000000000_________________ ____________________0000000000____________________ ______________________000000______________________ _______________________0000_______________________ ________________________00__________________
