Özledim karanfil kokulum
Özledim.
Güler yüzünü,tatlı dilini
Selvi boyunu,ince belini
Usulca tenime değen elini
Özledim karanfil kokulum
Özledim.
Gel karanfil kokulum gel ey benim kaderim
Heder olsa da ömrüm sana feda ederim
Sanma sana ah eder sanma veda ederim
Gel karanfil kokulum gel ey benim kaderim
Hiç aklımdan çıkmıyor, zeytin gibi gözlerin
Sanma seni unuttum, ölesiye özledim
Acı veriyor gurbet, bak tutmuyor dizlerim
Göz süzüp kaş altından, bakışını özledim
Huzur doldururken, seni yazıyorum...
Seni içime çekiyorum!
Toprak kokan benliğimle
Sevda kokan türkülerin söylendiği ruh haliyle,
Engelleri aşarak yüreğine akıyorum...
Yıllarca sana sakladığım benliğimi
Benden emin olana,sana emanet etmeye geliyorum!
Gel seril yüregimin kiyiliklarina
Ser kendini icimdeki sevdaya
Saril bana, saril askima
Düsüyorsun yüregime
Tane,tane yine bu gece
Gel hadi,tut ellerinden sevdami
Düsmesin,gece karanligindan
Bilinmezliklerine düslerin
Bas kaldirislarimiz olsun
Su kara gecelere uyanalim birlikte
Sevdanin en dibine oksasin dogan günes
Icimizdeki sevgiyi
Kokusu duvarlarimizin
Mutluluk olsun...
Sen gözlerime bahşedilen bir mucize;
Sen ruhuma hediye edilen cennet kokusu,
Sen yorgun nefesime serpiştirilen bir yudum taze hayat...
Bense,kan ter içinde kalan dudaklarımda
Semaya dönen dualarımla,
Bir avuç derya dileyen sevdalınım...
Bırak ellerinden içmeyeyim bir bardak suyu..
Bırak gözlerinde sabahlamasın yüreğim..
Uzaklarda bana ait bir cümle ol yeter..
Bırak aramızdaki özleme bakıp durma..
Kefenle gözlerindeki ıslaklığı..
Gün vuslat zamanı..
Gün bizi bizde yaşatma anı..
Bu gece fark ettim ki,
Sevgimizi ikimizden başkaları da biliyor.
Buradaki her kuş, ağaçtaki her yaprak,
Senin beni sevdiğini söylüyor.
bende onlara sana iletmeleri için bir şey söyledim.
bende onu kördüğüm kadar seviyorum.
ve bu kördüğüm,
ömrümün sonuna kadar da,
hiç gevşemeyecek.