Çözülen kar suları seni getirir bana
Kardelen işveleri eşlerken sevgimizi
Baharın aşk kokulu güllerinden der bana
Kumru sevişmeleri eşlerken sevgimizi..
Biliyorsun, yüreğimde kanayan bir sevdasın sen.
Yıllarca aşktan, sevgiden habersiz yaşadıktan sonra
Karşıma en ummadığım anda çıkıverensin.
Ömrümün miladısın sen.
Zaten, hep senden sonraya dayanır
Hasrete dair tüm sitemlerimin temeli.
Bitanem, yatağıma uzandım, soğuk ve yalnız.
Şimdi sen olsan yanımda,
sana sarılır sıcaklığını tüm bedenime sarardım.
Ama yoksun işte...
Her gece olduğu gibi...
ve ben yine sadece hayal etmekle yetiniyorum...
Sana dokunuşum, sarılışım, öpüşüm,
senin beni öpüşün sadece hayal..
Herşeye rağmen senin benim olduğunu biliyorum.
Sen benimsin, herşeyinle benim, kalbin, ruhun, bedenin, aşkın...
Sen herşeyinle benimsin...
Bence sen aşkın ta kendisisin:
Uykusuz geçen gecelerimin,
Her şarkıda bir hüzün vapuruna binip
Engin denizlere açılan benliğimin,
Sensizlikte gökyüzüne fırlatılan her feryadın,
Geceler boyu deli-divane dolaşan bir serserinin,
Yokluğuna yazılan bu onca hasret şiirinin tek failisin
Sen bu dünyanın başına gelen en güzel şeysin.
Ne kadar anlatsam da bitmeyecek bir masal gibisin.
Tüm yüregimle, tüm hücrelerimle sevdigimsin…
Bir “ates” kadar sicaksin bana…
Sen bu dünyanın başına gelen en güzel şeysin.
Dileğim, ezberimde olan bu cümleyi her söylediğimde gülden güzel gülüşünle göreyim seni.
İşte bana en çok yetecek, aslında hiç yetmeyecek yegane mal varlığım. Senden gelip sende nihayete eren hayatım…
Bir “kar” kadar sevgi dolusun bana…
Bir “yağmur” kadar huzur verici…
Bir kez daha anlasın,
Senin benim başıma gelen en güzel şey olduğunu
Sen… Başıma gelen en güzel şey…
Sen… Tüm yüreğimle, tüm hücrelerimle sevdiğim…
Sen… Hayatımın ilham kaynağı…
Sen… Yüreğimin vazgeçilmezi, “arkadaş”tan,“dost”tan öte… “her şey”im…
Unuttum senden öncesini yüreğimde, adadığım geleceğin bilesin içimde,
Ümit diye sığındığım sevda limanını buldum aşk ile baktığım sevdalı gözlerinde,
Lazım olmayacak başka gözler gözlerime, atmasın kalbim artık başka kalplerde,
İlk denilen aşklara karşı ben gerçeğim, ilk sevdayım diye haykırırken sen kalbimde,
Bir daha nasıl sever bu yürek, nasıl nefes alır, bir daha sensiz geçen günlerde..
Olmasın senden başkası diye yakardığım her dua isminle başlarken,
Bir masum dokunuşun için dünyaları verecek, senin için ölüme gidecekken,
Tutsak bu sevdalı aldığın her nefes kadar varlığına, var olacak aşkınla,
Aşk girmişken içime, yakmışken bedenimi, tutmuşken sımsıkı, sevmişken delice,
Ya sen, ebedi sen diyecek unutma, olsanda uzakta, hayat artık huzur sadece seni sevince..
