bir masal,
bir de sen varsın artık
ben kalmıyorum!
matem kokmasın çekip al ruhunu
ölüyorum...
/... payına, bir harf düşür şimdi bu satırdan
ki gözyaşların, yaralarına yama olmasın.../
Beni Susarken Bölme
Yüzünün hangi oylumuna takılsam
Uçsuz uçurumlara düşüyorum
Ağlayınca şişen göz kapaklarında
Hangi tankerleri yüzdürdün bu akşam?
Sığınağımıza kaçan birkaç damla yağmur
Gözyaşına mı karıştı yoksa?
Fazla değil mi bu sessizlik ikimize;
Beni susarken bölme!
Satır aralarındaki sızıntıdan kendimi ele veriyorum
Ben sana, seni gösteren bir aynaydım
Dökülseydi sırlarım sen de göremeyecektin
Ben ki kendimi yine sırlardım
Sen kendine yeni aynalar bakmasaydın
Buldun mu yüzüne en uygun olanını?
Ve ağrılarını saklayabildin mi, sırsız aynaların sırrına?
Kulaklarıma sağır sesler peydahladım
Beni susarken bölme!
Az daha doğduğumuz öykü de ayaküstü ölüverecektik;
Anamızdan emdiğimiz acılar burnumuzdan gelecekti az daha…
Dipsizliğinde dibi tutarmış sandık, sanma oyunlarımızda
Meğer suskunluğumun dibi karaymış
Ben kuyu sanmışım
Ben susarken bölme!
Merhemine biraz Ağrı sür biraz Toros
Yol ortasında adresim yutuluyor bırakma ellerimi
Duru durdurmaya duramıyor, durak sandığımda köprüleri
Oysa her şeyi birleştiren köprüler yine ayırdı bizi
Saçlarını sakladığın rüzgarı biraz savursan
Açılmayacaktı bu kıyı şeridinden
Zulamdaki sardunya suskuları
Beni susarken bölme!
Ellerin büyükken ellerimden
Hangi coğrafyama sakladın, mendilleşen parmaklarındaki yaşları?
Bana do minör bağırma
Uslu bir su kuşuyken bünyemde
Verdiğin geçici rahatsızlık için, ömür dilerim senden sadece!
Ben sana ne yaptımların kaldı bak
Bu ucube caddelerde
Susmanın onaylamak olduğunu hatırlattığın bir gecede
Beni susarken bölme!!!
Kahraman Tazeoğlu
Ezilmiş bir gül hüznü var yüreğimde.
Saatlerce dayak yemiş bir sanığın çözülmesi içindeyim. Ürperiyorum. Bir at kestanesi durmadan yaprak döküyor yalnızlığın sokaklarında, örtüyor ömrümün ilk yazını.
İçimde bir çocuk, yalın ayak koşuyor yaşlılığa doğru, binlerce kez yenilmiş umut ölülerini çiğneyerek.
Sahi yaşlılık, derin bir iç çekiş, yanılmış bir çocukluk olmasın Ömür Hanım?
aLıntıdır ~
ne gül
ne yarın!
gül,
küle karılmış günlerin tortusunda
yarın,
vurulmuş yatıyor bugünün avlusunda
sakla yamalarını kalbim...
insanlar büyüdükçe günler kısalırlar
günlerimiz gibi aşklarımız da
yittikleri duraklarda kalırlar
sakla yamalarını kalbim...
kendini bıçak gibi ışıyan yeni güne bağışla
yürü, arkana bakma, ama umursa
bazen anılara en çok yakışan elbise
birkaç damla gözyaşıdır unutma..
yıLmaz odabaşı ~
a$k icin taktikLerim yOktu benim..
vurup kacmaLarım yOktu..
soL göğsüme vurduğun yerLerde kaLıyordum hep..
ben onLar giBi biLmiyordum bu ' bayatLamış aşk ' işini..
ben seni icimden geLerek seviyordum,
doğurmadığım çocukLarıma oLan şefkatimLe..
ben biLemedim..
senin bo$ masaLLara ihtiyacın oLduğunu..
beyaz hikayeLer umut ederken ikimiz icin..
aLıntı ~
Kücük bir köyde susuzluk yasaniyor.. ve, halk toplanarak köyün yukarisindaki tepeye cikip; yagmurun yagmasi icin Allah'a dua etmeye gitmeyi, kararlastiriyorlar.
Bi® sabah bütün halk toplanarak tepeye cikiyor. Bu insanlardan sadece bir kisi yanina semsiye aliyor; kücük bir kiz.. ve o dua edilen tepeden asagi inilince, o halkin icinde sadece kücük kiz islanmiyor.
Hikaye bur(a)da bitiyor.
Kücük bir ayrinti var; ama, dersi büyük olan bir ayrinti. Insanlar dua etmeye gidiyorlar, fakat bunlarin icinde sadece kücük kiz yagmurun yagacagina inaniyor; kalpten inaniyor.
Cünkü.. biliyor ki, Allah duasini kabul edecek..
Belkilerden İhtimallerden Keşkelerden Medet Umuyorum Senin Belki De Yabancısı Olduğun Düşler Büyüterek...
Ben Suretine Değil Aslına Dokunma İhtimallerinde Mutlu Oluyordum...
Ben Seninle Aynı Coğrafyada Yaşayabilme İhtimalinden Huzur Buluyordum...
Şimdi Bilinci Küflerinden Kurtulmuş Bir Yürekle Süresi Diğer Aşklardan Çok Daha Uzun Olacak Bir Aşkın Ömrünü Anlatıyorum Sana Dair Yazılanlarda...
Şimdi Bir Sayfa Dolusu Cümlelerle Bir İmkansızlığın Mucizeye Dönüşünü Anlatıyorum
Şimdi Bozgun Sonrası İmkansız Bir Zafer Kazanan Bir Orduyum
Bir Yenilgide Zafer Ne Kadar Anlam Taşıyorsa O Kadar Anlamlaşıyorum
Şimdi Ben Dağıldıkça Kurulan Yeni Düşlerde Sana Bakıyorum..
Umut Hep Var Olacak Çünkü...
