:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

[b][SIZE=3]Yalnızlığın keskin tadı ile kanamakta hüznüm [/b]
[b]Kirpiklerimden akan her damlada ıslanan [/b]
[b]Bir ölüm sevdalısı dudaklarım [/b]
[b]Sakın Öpme… [/b]

[b]Dertlerini dert etmeliyim kendime sevinçlerinle mutlanmalıyım [/b]
[b]düşlerimde. Öykülerin içinden çıkıp tutmalısın ellerimi bir gün [/b]
[b]hiç bitmesin dediğimiz uzun bir yolculuğa el ele çıkmalıyız. Kanamalı bir [/b]
[b]haber ile ikimizi kaybetmeliler bir trafik kazasında… Kana benzeyen sol [/b]
[b]yanımızdan akıp giden hüzünlerimiz olmalı bedenimizden. Sıradan insanlar [/b]
[b]olmadık hiç biz sıradan bir ölü de olamayız. Kan revan parçalarımız [/b]
[b]birbirine karıştığında bile ruhlarımız çırılçıplak sevişecek sevgili. [/b]


[b]“Seninle ölmek bulunmaz bir lezzet…” [/b]

[b]Tadı damağımızda kalan bu mutsuz yaşantı bu akıp giden hayat [/b]
[b]ardımızda kalmalı bir gün. Aşkımızı anlatan kitaplar yok satmalı. [/b]
[b]Dudaklarıma teslim ettiğinde canını; cehennemi daha fazla yakamayız [/b]
[b]ateşimizle korkma cennete gülüşlerimizden daha güzel çiçekler ekemeyiz [/b]
[b]üzülme. Artık kırık bekleyişler yok özlemli şiirler yok tenhalaşmış [/b]
[b]karanlık yılların önemi yok sevgili. Yaşamıyoruz ya… Bak yaşamak [/b]
[b]kadar üzücü değilmiş aklımızı çelen şu ölüm. [/b]

[b]“Gülümsemelerim aynalarda paramparça şimdi [/b]
[b]Ve sarılmalarımızın gölgesi yok sevgili…” [/b]

[b]Annesi babası ölmüş yetim bir sevda bıraktık çocuklarımıza. Yaşamımıza [/b]
[b]katık yapamadığımız en can yakan yoklukları miras bıraktık oğlumuza ve [/b]
[b]düş de olsa gerçeklerle kirletilmemiş bir günden kalma masum bir gelinlik [/b]
[b]bıraktık kızımıza. Artık bugünün zorlukları ile mücadele etmek yok [/b]
[b]gelecek kaygısı ve kadere isyan yok… Bu hüznü anlatmaya yetmez [/b]
[b]29 harf belki de yeni bir lisan yaratmalıyız inanılır olmayan sevdaları [/b]
[b]anlatmak üzere… [/b]

[b]Sen yine çocuklarla çocuk ol… [/b]
[b]Benimle Sevda… [/b]
[b]Lakin alışmalısın bu ölüm denilen yaşama. [/b]
[b]Başka bir dünyanın şarkılarını söyleyeceğim sana… [/b]
[b]Yine hüznüm yüzün ve yine divane güzüm… [/b]

[b]Mutlu bir hikaye bırakamadım ardımda en çok buna üzüleceğim sanırım. [/b]
[b]Her daim gülümseyen hüznümle mutlu sonlara ulaşamadığım ketum bir [/b]
[b]alfabe dudaklarımda. Ufuklara bakan yaslı kirpiklerimle nereye varmak [/b]
[b]istedim ve nerdeyim… [/b]

[b]Bir ay ışığı gibi doğamayacağız artık sevdamızla gecelere terkedilmiş [/b]
[b]yıldızları da döktüm eteklerimden. Hayata açılan bir yolumuz yok artık. [/b]
[b]Her şeye alışmadık mı sevgili… Acı bir öykünün içine sıkışıp düşlerimizi [/b]
[b]yağmalayan bir hüzünle ölmedik mi her soluk alıp verişimizde… [/b]

[b]Ey ölümü bile güzelleştiren yar [/b]
[b]Bu dünya bizim dünyamız değildi zaten [/b]
[b]Şimdi kaybolduğuma da üzülmüyorum ben [/b]
[b]Hani göğsüne yaslayıp başımı [/b]
[b]Kalbinin ritmini duyamayacağım ya [/b]
[b]Tek derdim bu…[/b]