Çocuktum küçücüktüm oysa....Ellerim toprağın tozundan başka kire,neme,toza,değmemiştiki

....


Hayat boynuma büyümenin halkasını geçirmek için çok erken davranmadı mı bana?Hep aynı soruyu soruyorum, hala...Hep çığlıklarımın sesin yüreğimde hissediyorum inceden derinden. Kimseler görmüyor,kimseler bilmiyor sessizliğinde çırpınışlarımın.
Büyümenin ,erken büyümenin yükünü derin mavi gözlerimde saklıyorum.
Oysa sadece bir damla sevgi istemiştim.Sadece saçlarıma dokunulsun,dizlerimin titrediği anda sığınacak bi ada istemiştim,dinlenebileceğim.
Sevgilerimin,sevildiğimin coşkularını hissetmek istedim.Yaşamak istedim minicik yüreğimde.Korkularımı içimde yaşamaktansa,korkularımın kaçmasını istedim benden.
Güçlü olmak istedim ,sevgiyle yaşamak istedim ,dönüp arkama baktığımda birileri olsun istedim.Beni sorgulamadan yanlışlarımla ,hatalarımla,doğrularımla beni olduğum gibi kabul etsinler istedim.
Çünkü ben çocuktum,küçüktüm.Şimdi söyleyin bana çok mu şey istedim?