Sen yoktun…
Hz ?dem’deydi nurun
?nce cenneti,
Sonra yery?z?n? ?ereflendirdin.
?dem nuruna affedildi
Arafat bu affa ??hittiSen yoktun
Nuh’un gemisindeydi Nurun…
Dalgalar yery?z?n? bo?arken
Tapra??n ba?r?ndaki su
G?ky?z?yle bulu?urken
Ve bu bir ilahi azap derken,
Allah nurunu ta??d? binbir sebeple
T?fan, nurunu selamlad? edeple…
Sen yoktun…
Hz.?smail’in aln?ndayd? Nurun
?brahim? bir dua y?kseldi kimsesiz ??llerden
“Rabbimiz” dedi,
“Onlara kendi i?lerinden
Senin ayetlerini okuyacak
Kitap ve hikmeti ??retecek onlara,
Onlar? temizleyecek bir el?i g?nder,
Amin dedi on sekiz bin ?lem
Nurunla ayd?nlanan minicik ellerini semaya kald?rarak
Amin dedi ?smail.
Hira Nur da?? amin diyerek aya?a kalkt?
Medine’den ad? Uhud olan bir amin yank?land? sevr da??nda.
Sen yoktun…
Hz.?sa “Ahmed” diye mu?tulad? seni
Alemlerin efendisi diye sana seslendi.
Art?k ben sizinle ?ok s?yle?mem, dedi havarilerine..
??nk? bu ?lemin reisi geliyor…
Bekleyin Ahmed geliyor.
Kainata rahmet geliyor.
Havarilerin y?z?n? ok?ayan,
?l?leri dirilten bir nefes oldun
Ama sen yoktun…
Sen yoktun Sult?n?m,
Hz. Abdullah’?n aln?ndayd? Nurun
Ba?? e?ik gezerdi mazlum
Kuteyle g?klerden seni sorard?
Varaka seni arard? semada
Anneler k?z ?ocuklar?n? hep a?layarak sevdiler.
A?layarak s?slediler ?l?me…
A?layarak hadi day?na gidiyorsun dediler.
Sen yokken,
Canl? canl? topra?a g?m?lmenin ad?yd? day?ya gitmek.
Anne y?re?inin ??ld?rtan ?aresizli?iydi.
Ve yavrusunun ?l?me gidi?ini seyretmesiydi…
En son ?ocuk at?l?rken ?ukura
Annesinin suretinde bir melek tuttu onu
Ve tebess?m ederek hira nur da??n? g?sterdi.
[b]Melekler s?sl?yordu hir?y?.
Efendisine haz?rlan?yordu cebel-i nur,
Efendisine haz?rlan?yordu mekke.
?lem Efendisine haz?rlan?yordu
Kainat?n g?z? Hz. Aminedeydi.
Toprak yalvar?yordu rabbine,
Allah?m g?nder art?k diyordu.
Gel diye a?l?yordu mazlumlar, g?zleri semada
Ve bir geli?in vard? ya rasulallah,
Bir ini?in vard? yer y?z?ne…
?n?nde cebrail!
Ard?nda yal?n k?l?? melekler!
Bir ini?in vard? yer y?z?ne…
Yetimler en huzurlu geceyi ge?irdi belki de
?ks?zler annelerine sar?ld? doya doya.
Sonra bir sessizlik kaplad? seher vaktini.
Her?ey sus pus olmu?tu.
Hadi diyordu y?ld?zlar, Hadi diyordu ay!
Kainat bir isim duymak istiyordu.
Ve bir ses y?kseldi ?mine’nin evinden;
Muhammed!
Karanl?klar ayd?nl??a b?rakt? yerini.
Muhammed!
Melekler ?pt? o nurdan ellerini.
Muhammed!
Seni yaratan Allah’a kurb?n?z ey d?rri yekta!
Sana o ad? veren rahmana kurban?z
Art?k sen vard?n
Susuz topraklara rahmet indi seninle
Annenden sonra anne halime sevindi seninle
Ya?mura m? ihtiya? var?
Kald?r ?ehadet parma??n?,
Ya?murlar? sals?n Allah.
Sonra tut a?ac?n yapra??n?,
K?klerini ??kartt?r?p yan?nda y?r?ts?n Allah.
Yeterki sen iste,
Sen iste yarasulallah
Deki ben kimim?
Da?lar, ta?lar dile gelsin,
Dilsiz ?ocuklar ellerinden tutup,
Ente Rasulullah desin.
Sen vard?n
Bedir k?rd?,
Uhut dard?
Hendek y?rd?.
Yi?itlerin vard?.
?lmek i?in yar??an yi?itler…
Hele bir enesin vard? senin.
Enes bin malik…
Uhut’ta ?ld???n? duyunca arkada?lar?na,
Niye burada oturuyorsunuz diye sormu?tu.
Onlar da
“Allah’?n Rasul? ?ld?r?lm?? deyince
Enes k?kremi?:
“ Peki o ?ld?kten sonra ya?ay?p da ne yapacaks?n?z?
Kalk?n ve O’nun gibi ?l?n! Demi?ti.
Ve sava??n en yo?un oldu?u yerde ?ehit d??m??t?.
Hem de ne ?ehit ey nebi!
V?cudu yaralardan tan?nmaz haldeydi.
K?zkarde?i ancak parmaklar?ndan tan?d? onu…
Musab Bin Umeyr’in vard? senin.
Uhut’ta sanca??n? ta??yan.
?yle bir a?kla sana ba?l?yd? ki
Allah o g?n melekleri Musab’?n suretinde indirdi.
Ebu hureyren vard?…
Ac?k?nca mescidin ?n?nde durur sana bakard?.
Sen anlard?n,
Ya Eb?hir gel! Derdin.
Ve sen gittin…
Bir gidi?le gittin
Ard?nda h?zn?n kald?.
Hasretin kald? g?klerde.
Bilal ezan okuyamaz oldu
Ne zaman te?ebb?s etse
Muhammed rasulullah demeye
Dizleri ?st?ne ??ker, kendinden ge?erdi.
Sonra g?nler ay,
Aylar y?l oldu.
Ve as?rlar oldu
Sensizli?e a?t?k g?zlerimizi.
Ama sen b?rakmazs?n bizi.
Sen vars?n ey ?ehitlerin sultan?
Sen vars?n!
Bir ?ehit bile ?lmezken
Sana nas?l yok deriz.
Ebutalip ?ama giderken devesinin ?n?ne ge?ip
Beni burda kime b?rak?p gidiyorsun demi?tin.
Ne anam var ne babam…
Ebutalip b?rakmam??t? bu y?zden .
Sensizli?in ?zd?rab?yla inleyen ?mmetini kime b?rak?p gidiyorsun Ya Ras?lallah!
B?rakma bizi ki; Allah;
Sen onlar?n i?indeyken onlara azab edecek de?iliz buyuruyor.
B?rakma bizi!
Hayat? seninle ??retti Rahman.
Kullu?u seninle tan?d?k.
Duay? senden ??rendik sevgili!
Hz ?mer umre i?in senden izin isteyince,
“Karde?cik” dedin ona,
Karde?cik, duanda bana da yer ay?r?r m?s?n?
Bizler ?mer de?iliz ama
B?t?n dualar?m?z senin i?in
Ey Rabbimiz!
Rasul?n? an???m?zdan haberdar et!
O’na binler salat, binler selam!
Habibine Makam-? Mahmut’u ver
O’na vesileyi lutfet.
O’nu refik-i ?l?ya y?kselt
Bizi de affet
O’nun hatr?na affet
Zat?n?n hatr?na Affet.
DURSUN AL? ERZ?NCANLI[/b]
Hz ?dem’deydi nurun
?nce cenneti,
Sonra yery?z?n? ?ereflendirdin.
?dem nuruna affedildi
Arafat bu affa ??hittiSen yoktun
Nuh’un gemisindeydi Nurun…
Dalgalar yery?z?n? bo?arken
Tapra??n ba?r?ndaki su
G?ky?z?yle bulu?urken
Ve bu bir ilahi azap derken,
Allah nurunu ta??d? binbir sebeple
T?fan, nurunu selamlad? edeple…
Sen yoktun…
Hz.?smail’in aln?ndayd? Nurun
?brahim? bir dua y?kseldi kimsesiz ??llerden
“Rabbimiz” dedi,
“Onlara kendi i?lerinden
Senin ayetlerini okuyacak
Kitap ve hikmeti ??retecek onlara,
Onlar? temizleyecek bir el?i g?nder,
Amin dedi on sekiz bin ?lem
Nurunla ayd?nlanan minicik ellerini semaya kald?rarak
Amin dedi ?smail.
Hira Nur da?? amin diyerek aya?a kalkt?
Medine’den ad? Uhud olan bir amin yank?land? sevr da??nda.
Sen yoktun…
Hz.?sa “Ahmed” diye mu?tulad? seni
Alemlerin efendisi diye sana seslendi.
Art?k ben sizinle ?ok s?yle?mem, dedi havarilerine..
??nk? bu ?lemin reisi geliyor…
Bekleyin Ahmed geliyor.
Kainata rahmet geliyor.
Havarilerin y?z?n? ok?ayan,
?l?leri dirilten bir nefes oldun
Ama sen yoktun…
Sen yoktun Sult?n?m,
Hz. Abdullah’?n aln?ndayd? Nurun
Ba?? e?ik gezerdi mazlum
Kuteyle g?klerden seni sorard?
Varaka seni arard? semada
Anneler k?z ?ocuklar?n? hep a?layarak sevdiler.
A?layarak s?slediler ?l?me…
A?layarak hadi day?na gidiyorsun dediler.
Sen yokken,
Canl? canl? topra?a g?m?lmenin ad?yd? day?ya gitmek.
Anne y?re?inin ??ld?rtan ?aresizli?iydi.
Ve yavrusunun ?l?me gidi?ini seyretmesiydi…
En son ?ocuk at?l?rken ?ukura
Annesinin suretinde bir melek tuttu onu
Ve tebess?m ederek hira nur da??n? g?sterdi.
[b]Melekler s?sl?yordu hir?y?.
Efendisine haz?rlan?yordu cebel-i nur,
Efendisine haz?rlan?yordu mekke.
?lem Efendisine haz?rlan?yordu
Kainat?n g?z? Hz. Aminedeydi.
Toprak yalvar?yordu rabbine,
Allah?m g?nder art?k diyordu.
Gel diye a?l?yordu mazlumlar, g?zleri semada
Ve bir geli?in vard? ya rasulallah,
Bir ini?in vard? yer y?z?ne…
?n?nde cebrail!
Ard?nda yal?n k?l?? melekler!
Bir ini?in vard? yer y?z?ne…
Yetimler en huzurlu geceyi ge?irdi belki de
?ks?zler annelerine sar?ld? doya doya.
Sonra bir sessizlik kaplad? seher vaktini.
Her?ey sus pus olmu?tu.
Hadi diyordu y?ld?zlar, Hadi diyordu ay!
Kainat bir isim duymak istiyordu.
Ve bir ses y?kseldi ?mine’nin evinden;
Muhammed!
Karanl?klar ayd?nl??a b?rakt? yerini.
Muhammed!
Melekler ?pt? o nurdan ellerini.
Muhammed!
Seni yaratan Allah’a kurb?n?z ey d?rri yekta!
Sana o ad? veren rahmana kurban?z
Art?k sen vard?n
Susuz topraklara rahmet indi seninle
Annenden sonra anne halime sevindi seninle
Ya?mura m? ihtiya? var?
Kald?r ?ehadet parma??n?,
Ya?murlar? sals?n Allah.
Sonra tut a?ac?n yapra??n?,
K?klerini ??kartt?r?p yan?nda y?r?ts?n Allah.
Yeterki sen iste,
Sen iste yarasulallah
Deki ben kimim?
Da?lar, ta?lar dile gelsin,
Dilsiz ?ocuklar ellerinden tutup,
Ente Rasulullah desin.
Sen vard?n
Bedir k?rd?,
Uhut dard?
Hendek y?rd?.
Yi?itlerin vard?.
?lmek i?in yar??an yi?itler…
Hele bir enesin vard? senin.
Enes bin malik…
Uhut’ta ?ld???n? duyunca arkada?lar?na,
Niye burada oturuyorsunuz diye sormu?tu.
Onlar da
“Allah’?n Rasul? ?ld?r?lm?? deyince
Enes k?kremi?:
“ Peki o ?ld?kten sonra ya?ay?p da ne yapacaks?n?z?
Kalk?n ve O’nun gibi ?l?n! Demi?ti.
Ve sava??n en yo?un oldu?u yerde ?ehit d??m??t?.
Hem de ne ?ehit ey nebi!
V?cudu yaralardan tan?nmaz haldeydi.
K?zkarde?i ancak parmaklar?ndan tan?d? onu…
Musab Bin Umeyr’in vard? senin.
Uhut’ta sanca??n? ta??yan.
?yle bir a?kla sana ba?l?yd? ki
Allah o g?n melekleri Musab’?n suretinde indirdi.
Ebu hureyren vard?…
Ac?k?nca mescidin ?n?nde durur sana bakard?.
Sen anlard?n,
Ya Eb?hir gel! Derdin.
Ve sen gittin…
Bir gidi?le gittin
Ard?nda h?zn?n kald?.
Hasretin kald? g?klerde.
Bilal ezan okuyamaz oldu
Ne zaman te?ebb?s etse
Muhammed rasulullah demeye
Dizleri ?st?ne ??ker, kendinden ge?erdi.
Sonra g?nler ay,
Aylar y?l oldu.
Ve as?rlar oldu
Sensizli?e a?t?k g?zlerimizi.
Ama sen b?rakmazs?n bizi.
Sen vars?n ey ?ehitlerin sultan?
Sen vars?n!
Bir ?ehit bile ?lmezken
Sana nas?l yok deriz.
Ebutalip ?ama giderken devesinin ?n?ne ge?ip
Beni burda kime b?rak?p gidiyorsun demi?tin.
Ne anam var ne babam…
Ebutalip b?rakmam??t? bu y?zden .
Sensizli?in ?zd?rab?yla inleyen ?mmetini kime b?rak?p gidiyorsun Ya Ras?lallah!
B?rakma bizi ki; Allah;
Sen onlar?n i?indeyken onlara azab edecek de?iliz buyuruyor.
B?rakma bizi!
Hayat? seninle ??retti Rahman.
Kullu?u seninle tan?d?k.
Duay? senden ??rendik sevgili!
Hz ?mer umre i?in senden izin isteyince,
“Karde?cik” dedin ona,
Karde?cik, duanda bana da yer ay?r?r m?s?n?
Bizler ?mer de?iliz ama
B?t?n dualar?m?z senin i?in
Ey Rabbimiz!
Rasul?n? an???m?zdan haberdar et!
O’na binler salat, binler selam!
Habibine Makam-? Mahmut’u ver
O’na vesileyi lutfet.
O’nu refik-i ?l?ya y?kselt
Bizi de affet
O’nun hatr?na affet
Zat?n?n hatr?na Affet.
DURSUN AL? ERZ?NCANLI[/b]