Aslında herşey normal gidiyordu!..
Değişik birşey yoktu!..
Aynur yine arkadaşlarıyla oturduğu yere gelmişti..
Ortalıkta pek kimse yoktu hoş onunda biraz yalnız kalmaya ihtiyacı vardı!..
Bir ilişkiden bir kez daha yenik ayrılmıştı!..
Her köşeye bakarken inkar etsede gözleri doluyordu!..
Birden arkasında birinin olduğunu farketti!..
Küçük bir gülümseme ve ardından kucak dolusu selamlaşmayla tanışmış oldular!..
Ona ne kadarda benziyordu!..
ufaktan süzdü onu ne kadar da benziyordu ona!..
Aynurun yanına oturan adam ismini sundu ve kızın ismini sordu!..
ufak bir sohbetin ardından,
Aynur gitmesi gerektiğini daha sonra tekrar görüşebileceklerini söyledi!..
Aslında korkuyordu ona benziyor olmasından
Ama ondan biraz olsun hoşlandığını kendinden saklayamıyordu!..
Acaba oda benim için aynı şeyleri düşünüyormuydu dedi içinden!..
Sonra ertesi gün aynı saatte ve aynı yerde tekrar buluştular..
bunu devamlı olarak yapmaya başladılar..
sonun da adam yani selim açılmaya karar verdi
Aynur için bişeyler hissettiğine emin olmuştu onunla her konuştuğunda ona biraz daha bağlandığını farketti!..
Aynursa düşünmek için biraz zaman istedi!..
onun için zor bir karar olacaktı..
aslında en sonki deneyiminden sonra korkuyordu biraz da !..
1 hafta sürenin ardından Evet demeye karar verdi.
nolursa olsun üzülmek istemiyordu ama içinde hala korkuları vardı!..
Yine buluştular aynur neden bu kararı verdiğini ayrıntılarıyla anlattı!..
ufak bir gülümsemenin ardından eve gitmesi gerektiğini söyledi
Selim eve kadar onu bırakacaktı!..
Aynur Eve gittikten bir süre sonra;
telefonu çaldı..
en samimi arkadaşı onu doğum gününe davet ediyordu gelmezsen darılırım demişti!..
Yola koyuldu zaten pekte süslenmesi gerekmiyordu!..
saçına bir toka taktı ve yola çıktı!..
Bir sokak ileride arkadaşının evi görünüyordu!..
Dikkat etmemişti ama bir araba ona doğru yaklaşıyordu ve kaza!..
En son hatırladığı tanıdığı hoş bir sesin "olamaz" deyişiydi..
Sonra gözlerini açtığında karşında Selim
Evet evet Selimdi bu!..
Polislere hesap veriyordu!..
Neler oluyor diye inledi bir an!..
"Sonunda açtın gözlerini nasıl olduda çıkıverdin karşıma neden bu kadar talihsizlik olamaz !.."
heyecanla birşeyler anlatıyordu ama sesler yavaş yavaş kesildi,
Odada bulunanlar hemşire tarafından dışarı çıkartıldı!..
ardından panikli bir bekleyiş başladı!..
içerden doktorun hemşireye bağırışı duyuluyordu!..
"--Hadi Hadi biraz çabuk getir şu aleti!.."
5 dk sonra sesler kesildi!..
Yüzü asık olan doktor ve hemşireler tek tek çıktılar odadan!..
ne olduğunu anlamıştı aslında Selim ama kabullenmek istemiyordu!..
Polislerin gidelim sesiyle durdu!..
Ne oluyordu neden polislerle gitmeliydiki!..
Bir an durdu ve düşündü!..
Evet çarpan kendisiydi onun ölümüne sebep olmuştu!..
2 yıl sonra Selimin kız kardeşi (yani bu aynurun samimi arkadaşı),
Selimi ziyarete hastaneye gelmişti!..
Değişik birşey yoktu!..
Aynur yine arkadaşlarıyla oturduğu yere gelmişti..
Ortalıkta pek kimse yoktu hoş onunda biraz yalnız kalmaya ihtiyacı vardı!..
Bir ilişkiden bir kez daha yenik ayrılmıştı!..
Her köşeye bakarken inkar etsede gözleri doluyordu!..
Birden arkasında birinin olduğunu farketti!..
Küçük bir gülümseme ve ardından kucak dolusu selamlaşmayla tanışmış oldular!..
Ona ne kadarda benziyordu!..
ufaktan süzdü onu ne kadar da benziyordu ona!..
Aynurun yanına oturan adam ismini sundu ve kızın ismini sordu!..
ufak bir sohbetin ardından,
Aynur gitmesi gerektiğini daha sonra tekrar görüşebileceklerini söyledi!..
Aslında korkuyordu ona benziyor olmasından
Ama ondan biraz olsun hoşlandığını kendinden saklayamıyordu!..
Acaba oda benim için aynı şeyleri düşünüyormuydu dedi içinden!..
Sonra ertesi gün aynı saatte ve aynı yerde tekrar buluştular..
bunu devamlı olarak yapmaya başladılar..
sonun da adam yani selim açılmaya karar verdi
Aynur için bişeyler hissettiğine emin olmuştu onunla her konuştuğunda ona biraz daha bağlandığını farketti!..
Aynursa düşünmek için biraz zaman istedi!..
onun için zor bir karar olacaktı..
aslında en sonki deneyiminden sonra korkuyordu biraz da !..
1 hafta sürenin ardından Evet demeye karar verdi.
nolursa olsun üzülmek istemiyordu ama içinde hala korkuları vardı!..
Yine buluştular aynur neden bu kararı verdiğini ayrıntılarıyla anlattı!..
ufak bir gülümsemenin ardından eve gitmesi gerektiğini söyledi
Selim eve kadar onu bırakacaktı!..
Aynur Eve gittikten bir süre sonra;
telefonu çaldı..
en samimi arkadaşı onu doğum gününe davet ediyordu gelmezsen darılırım demişti!..
Yola koyuldu zaten pekte süslenmesi gerekmiyordu!..
saçına bir toka taktı ve yola çıktı!..
Bir sokak ileride arkadaşının evi görünüyordu!..
Dikkat etmemişti ama bir araba ona doğru yaklaşıyordu ve kaza!..
En son hatırladığı tanıdığı hoş bir sesin "olamaz" deyişiydi..
Sonra gözlerini açtığında karşında Selim
Evet evet Selimdi bu!..
Polislere hesap veriyordu!..
Neler oluyor diye inledi bir an!..
"Sonunda açtın gözlerini nasıl olduda çıkıverdin karşıma neden bu kadar talihsizlik olamaz !.."
heyecanla birşeyler anlatıyordu ama sesler yavaş yavaş kesildi,
Odada bulunanlar hemşire tarafından dışarı çıkartıldı!..
ardından panikli bir bekleyiş başladı!..
içerden doktorun hemşireye bağırışı duyuluyordu!..
"--Hadi Hadi biraz çabuk getir şu aleti!.."
5 dk sonra sesler kesildi!..
Yüzü asık olan doktor ve hemşireler tek tek çıktılar odadan!..
ne olduğunu anlamıştı aslında Selim ama kabullenmek istemiyordu!..
Polislerin gidelim sesiyle durdu!..
Ne oluyordu neden polislerle gitmeliydiki!..
Bir an durdu ve düşündü!..
Evet çarpan kendisiydi onun ölümüne sebep olmuştu!..
2 yıl sonra Selimin kız kardeşi (yani bu aynurun samimi arkadaşı),
Selimi ziyarete hastaneye gelmişti!..