A?l?k
Farika TEYMUR
Bak??lar hep semada, fakat yok tek bir umut.
Ne esen serin r?zg?r ne de bir par?a bulut.
Sanki g?kten alevler ya??yor kucak kucak,
Cehennem/s?cakta kavrulmu? kara toprak.
Ba?r?nda ne bir yaprak ne bir dal ne bir ?i?ek,
Fakat ?mitle ba?l? yine y?zlerce y?rek.
Belki yiyecek bir ?ey, bir k?k bulunur diye,
Zay?f eller topra?? baslar eselemeye.
Bak! Yine ar?yorlar, a? v?cudlarda bir h?z,
Ar?yorlar gen?, yasl?, ar?yorlar erkek, k?z.
Ve k???c?k bir ?ocuk, fakat ya Rab o ne hal!
O incecik bacaklar sanki birer kuru dal.
Kollar ondan da beter, v?cudu kemik kemik,
G???s i?ine ??k?k, kar?nsa nas?l ?i?ik.
Ya incecik bir boynun ?st?nde duran ?ehre,
?rperir deh?etinden benli?inde her zerre.
Nas?l bu h?le gelir narin ?ocuk y?zleri,
Sertle?mi? pul pul olmu?, yer yer morarm?? deri.
Bu ten ki bir zamanlar ipekten yumu?akt?,
Bir g?lse yanaklarda al g?ller a?acakt?.
Simdi bir yaprak gibi solgun dudaklar b?k?k,
Izd?rab ?yle derin ?zd?rab ?yle b?y?k!
Bak??lar ok mis?li y?rekleri deliyor,
Sanki sessiz bir feryat g?klere y?kseliyor.
Fakat yaln?zca o mu? Nice ac, nice ??plak,
Bi?are ?ocuklara sefalet a?m?? kucak.
Onlarken yuvalar?n saadeti, huzuru,
Nice ?iftin r?yas?, nice ?iftin g?z nuru.
Onlarken istikb?lin, yar?n?n b?nileri,
Onlar g?t?recekken insanl??? ileri.
Nice parlak zekalar adeta mefl?? olmu?,
Kalpler ?l?m korkusu ?zd?rab?yla dolmu?.
Kimisinin s?rt?na vurulmu? bir a??r y?k,
O nazenin omuzlar bu a??r y?kle ??k?k.
Kimi ?l?p gidiyor ka? sebepten ?t?r?,
S?r?yor h?l? zul?m y?z karas? s?m?r?.
S?r?yor as?rlard?r s?re gelen cehalet,
S?r?yor arkas?ndan gelen ac? sefalet.
As?r yirminci as?r! ?nsan ma?rur muzaffer(!)
D?zenliyor uzaya sefer ?st?ne sefer.
Deryalar?n dibinde pervas?zca geziyor,
Bazen koca da?lar? kum misali eziyor.
Fakat h?l? muhteris, h?l? kin ile dolu,
H?l? ke?fedememi? sevgiye giden yolu.
H?l? akan yaslar? silmiyor, artt?r?yor,
H?l? mahzun kalpleri par?a par?a k?r?yor.
Y???yor ihtirasla bomba, u?ak, silah, tank,
D???nmeden her biri ka? hayat? y?kacak.
At?yor yavrular? ?l?m?n kuca??na,
Kan ve barut sal?yor iste atom ca??na.
M?srif?e solduruyor sevgi ?i?eklerini,
Ya Rab kim eritecek tastan y?reklerini!
Farika TEYMUR
Bak??lar hep semada, fakat yok tek bir umut.
Ne esen serin r?zg?r ne de bir par?a bulut.
Sanki g?kten alevler ya??yor kucak kucak,
Cehennem/s?cakta kavrulmu? kara toprak.
Ba?r?nda ne bir yaprak ne bir dal ne bir ?i?ek,
Fakat ?mitle ba?l? yine y?zlerce y?rek.
Belki yiyecek bir ?ey, bir k?k bulunur diye,
Zay?f eller topra?? baslar eselemeye.
Bak! Yine ar?yorlar, a? v?cudlarda bir h?z,
Ar?yorlar gen?, yasl?, ar?yorlar erkek, k?z.
Ve k???c?k bir ?ocuk, fakat ya Rab o ne hal!
O incecik bacaklar sanki birer kuru dal.
Kollar ondan da beter, v?cudu kemik kemik,
G???s i?ine ??k?k, kar?nsa nas?l ?i?ik.
Ya incecik bir boynun ?st?nde duran ?ehre,
?rperir deh?etinden benli?inde her zerre.
Nas?l bu h?le gelir narin ?ocuk y?zleri,
Sertle?mi? pul pul olmu?, yer yer morarm?? deri.
Bu ten ki bir zamanlar ipekten yumu?akt?,
Bir g?lse yanaklarda al g?ller a?acakt?.
Simdi bir yaprak gibi solgun dudaklar b?k?k,
Izd?rab ?yle derin ?zd?rab ?yle b?y?k!
Bak??lar ok mis?li y?rekleri deliyor,
Sanki sessiz bir feryat g?klere y?kseliyor.
Fakat yaln?zca o mu? Nice ac, nice ??plak,
Bi?are ?ocuklara sefalet a?m?? kucak.
Onlarken yuvalar?n saadeti, huzuru,
Nice ?iftin r?yas?, nice ?iftin g?z nuru.
Onlarken istikb?lin, yar?n?n b?nileri,
Onlar g?t?recekken insanl??? ileri.
Nice parlak zekalar adeta mefl?? olmu?,
Kalpler ?l?m korkusu ?zd?rab?yla dolmu?.
Kimisinin s?rt?na vurulmu? bir a??r y?k,
O nazenin omuzlar bu a??r y?kle ??k?k.
Kimi ?l?p gidiyor ka? sebepten ?t?r?,
S?r?yor h?l? zul?m y?z karas? s?m?r?.
S?r?yor as?rlard?r s?re gelen cehalet,
S?r?yor arkas?ndan gelen ac? sefalet.
As?r yirminci as?r! ?nsan ma?rur muzaffer(!)
D?zenliyor uzaya sefer ?st?ne sefer.
Deryalar?n dibinde pervas?zca geziyor,
Bazen koca da?lar? kum misali eziyor.
Fakat h?l? muhteris, h?l? kin ile dolu,
H?l? ke?fedememi? sevgiye giden yolu.
H?l? akan yaslar? silmiyor, artt?r?yor,
H?l? mahzun kalpleri par?a par?a k?r?yor.
Y???yor ihtirasla bomba, u?ak, silah, tank,
D???nmeden her biri ka? hayat? y?kacak.
At?yor yavrular? ?l?m?n kuca??na,
Kan ve barut sal?yor iste atom ca??na.
M?srif?e solduruyor sevgi ?i?eklerini,
Ya Rab kim eritecek tastan y?reklerini!