Alışkın benim yüreğim yarı yolda bırakılmaya.
Alışkınım ben kalabalık içinde yalnız kalmaya.
Sahteliklerimin etrafımı sardığında kıvranmaya da alışkınım
Beklentim yok artık yüzlere takılmış maskelerden.
Yeşerecek olan yaprak misali kurutulmaya da alışkın yüreğim.
Neler gördüm ki göreceklerime karşı teslimiyetli olmayada alışkınım.
Taş kalpli oldum veya oldulurdm.
Yağmur misali gözyaşlarımı sessizce akıtmaya alışkınım.
Dost diye sarıldıklarımdan tokat yemeyede...
Uzattığım gülü dikeni ile yüreğime batıranların
acısı ile içlenmeye de alışkınım.
Şimdi ise alışkanlıklarıma karşı hiç kimseden beklentim yok.
Senaryoda karşıma
çıkan sahtelikleri izlemek tek görevim.