an gelir...
An Gelir Sonum Olursun...
öyle derin bir çığlık atar ki yokluğum
... kederinden benim olursun ...



ah can
sahip çıktın yıldızsızlığına
oysa sana ait değildi bu kapkara geceler
diz boyu gece sinerken saçlarına
bugünü duydum sessizlğinde yarını ölmüştü...
kimsesizliğe saçıldı umutlarım... gördün mü?



..ağlamak ne basit bir eylem oluyor şimdi
bacası tütmeyen bir evde emanetken sıcaklığın..



gittim mi geldim mi hiç bilmedim
iki şarkı sözleri arası bir dudak payı çelimsiz bir sızı içimde
bir varmış bir yokmuşlar da ziyan oluyorum
mavi mavi susuyorum sana yine de siyaha hasret kalıyor özlemin....
bir yara daha açıyorum içimde sana değmeden......



çok sesli bir sakinlik sardı (h)içimi
aldığım hiçbir nefes "sen" değil "senden" değil
yanılgılarıma teğet geçiyor sensizlik
tenime dokunuyor ama ben hep "sen" kokuyorum..
anlasana!
en büyüğü içimdeyken
senin yalanların beni neylesin?...
bilmediğim bir gözyaşına sesimi düşürdüm ben!
benim olmadığın kadar "senindim" duymadın...



firarım cana..
bozulan kırılıp dökülmenin mecazi anlamı
olmuyor zaman! asiliğini soyun üstünden!
inan ki hiç doğru değil zamanlaman....



........................üzerime
..................çığ
.........düştü............
dudağımda bir ÇIÄžLIK!




... an gelir..
öyle derin bir "es" verir ki yokluğun
... kederimden sonum olursun ...

"
Üşüdüm.
Üşüdükçe yağmura yürüdüm
Ben yürüdükçe damlalar büyüdü.
Damlalar büyüdü
Ben düşündüm.
Ben düşündükçe
Büyüdüm. . ."

Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın dibine
Ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim.
Sen yoktun..
Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında.
Her köşeyi her parkı her ağacı ezberledim.Sevdaya bulanmış her kaldırım taşında senin adını aradım.
Sen yoktun..
Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı.Her bir hücremin acısını ta yüreğimde hissederken beni enkazın altından çekip alacak elini aradım.
Sen yoktun..
Özlem şarkı sözleriları ezberledim.Kimini bağıra bağıra kimini fısıltıyla söyledim.
Karanlığa haykırdım hasretimi.Sesimi duyacaksın diye bekledim.
Sen yoktun..
Her yağmurla birlikte hüzünde yağdı bu kentin üzerine.Bulutlar yalnızlığın işaretiydi benim için.Beni ıslatan yağmur olmadı.Ben senin özleminle sırılsıklamdım her mevsim.
Hayat;merhaba dedi bahara çiçek çiçek.Uzun kıştan sonra gelmez dediğim göçmen kuşların dönüşünü gördüm.
Sen yoktun..
Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım.kıyılarda tükettim bekleyişleirmi.
Hep sensiz gemiler geçti limandan.
Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim.
Sen yoktun..
Gözümden bir tek damla yaş akmadı.Onlar sana aitti sana kalmalıydı.
Kimselere söyleyemedim acılarımı bekleyişimin öyküsünü kimselere anlatamadım.
Nice fırtınalar koptu yüreğimde.Dalgalar dövdü hayallerimi.Sığınacak bir liman yaslanacak bir omuz aradım.
Sen yoktun..
Her gece ay paramparça oldu.Her gece yıldızlar birer birer düştü sokaklara.
Yıldızları saçına takıp gelmeni bekledim.
Ve bir güneş gibi doğup aydınlatmanı bekledim bu kara dünyamı.
AMA
SEN YOKTUN!

SENSİZ YALNIZIM
Zor oluyor özlem ateşi
Hasret beni yakıyor
Sevgilinin sesini duyarken
Ondan uzakta olmak
İçimi kül ediyor
Yalnızlıktan sıkıldım
Yalnız değilim aslında
Yalnızlığı bilmiyorum aslında
Sevdiğim biri var uzaklarda
Belkide yalnızım
Yalnızsızlık içinde
Belkide yanlışım
Doğruların içinde
Sevgiliye hasretim
Onu dinlerken bile
Sevdiğime hasretim
Onu düşlerken bile
Umutlarım onunla artıyor
Hayallerim onda gün buluyor
Nur gibi parıldayan hayali
Gözlerimi alıyor
Özlüyorum görmediğim bir yüzü
Hasret çekiyorum delicesine
Seviyorum aslında
Sevildiğimi düşünerek
Güveniyorum uzaktakine
Müjdeli haber bekliyorum
sevgiliye sesleniyorum
“Seni Seviyorum”

Çok güvendim galiba…
Çok inandım…
Hep yanımda kalırsın sandım.
Bir gittin…
Boşluğunu doldururken yerine koyduğum her sureti SEN sandım!
Gözlerine baktığımda kayboluşumun nedeni gözlerindir sanma…
Her insan kendini kaybolmuş hisseder boşluğa bakınca!..
‘Hayat…’
Dur bekle beni
Dizlerimde derman kalmadı ardından koşacak!
‘Aşk…’
Her geçen gün öldürme yüreğimi;
Bi can daha kalmadı verecek!
‘Mutluluk…’
Kaçma benden her defasında
Bu sefer değerini bileceğim senin!
‘Acı…’
Uzak dur benden
Hiç sevemedim ben seni!
‘Hüzün…’
Esir etme artık beni
Ben zamanıyla çok büyüttüm seni…
Vee…
”Sen…”
Daha fazla yorma beni…!
Ben fazlasıyla ödedim
Senin uğruna kaybettiklerimin bedelini…!

Sadece umuttu
Biraz Umuttu Senden Aldığım..
[b][b]Birazcık sahiplenilmek sevinci gururu[/b][/b]
[b][b]Değer vermek ve karşılığını alma inancı[/b][/b]
[b][b]Karşılıksız sevgi ve saygı idi aldığım.[/b][/b]

[b][b]Bilemedim ama kimseden bir şey alınmaması gerektiğini[/b][/b]
[b][b]Halbuki annem o kadar da söylerdi.[/b][/b]
[b][b]Sakın kimseden bir şey kabul etme[/b][/b]
[b][b]Hele hele duygusal bir şey asla ve asla[/b][/b]
[b][b]İnanma sana gülen yüzlere[/b][/b]
[b][b]Muhakkak bir sebebi vardır sonunda üzüleceğin.[/b][/b]

[b][b]Ne onu dinledim ne de kendimi[/b][/b]
[b][b]Şimdi ne umutlar var ne de sen geriye kalan[/b][/b]
[b][b]Hayallero karanlık goncaya güneşi getiren[/b][/b]
[b][b]Aydınlık bir goncaya çeviren sen yoksun.[/b][/b]

[b][b]Ellerim boş artık[/b][/b]
[b][b]Bomboş gecelerim[/b][/b]
[b][b]Senden bana geriye kalan tek şey[/b][/b]
[b][b]Bu ekran ve klavye deli gibi acılarımı[/b][/b]
[b][b]Özlemlerimi yazdığım.[/b][/b]


[b][b]Bir de tek bildiğim[/b][/b]
[b][b]Bir daha izin vermeyeceğim[/b][/b]
[b][b]Başıma kimsenin şemsiye açmasına[/b][/b]
[b][b]Hayallerle avutup sonra da çekip gitmesine.[/b][/b]

[b][b]Elveda hayaller[/b][/b]
[b][b]Elveda kımızı gülüm.[/b][/b]

GİDERSEN YIKILIR BU KENT
[INDENT][/INDENT]Gidersen yıkılır bu kent
Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
Yanlış adresteydik
Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
Biz mi yalnızdık
Üşür müydük nar çiçekleri ürperirken

Gidersen kim sular fesleğenleri
Kuşlar nereye sığınır akşam olunca

Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu
Sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor
Bekleyiş diyorum caddelere
Adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına
Öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
Birde seni ekliyorum susuşlarıma

Selamsız saygısız yürüyelim sokakları
Belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar
Geriye mapushaneler kalır
Adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız
Yüreğimize alırız onları
Gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam

Gidersen kar yağar avuçlarıma
Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar

Fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında
Durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler
Ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde
Menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri
Bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak
Yangınları anımsatıyor genç ölülere artık

Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman
Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere
Bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun
İsyan olur milyon kere
Sokul yanıma sen
Devriyeler basıyor karartılmış evleri yine

Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
Bir tufan olurum sustuğun her yerde kuşlar da gider kimsesizdik belki durmadan yağmur yağardı dalıp gidiyorsun paslı soğuklar ısıtırız hiç bilmez miyim ellerin sımsıcak kalsın

Yüreğine zeval gelmesin şeker (:

Teşekkürler ..

Rica ederim Okuyan gözlerine sağlık sen saoL

Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
Bir tufan olurum sustuğun her yerde kuşlar da gider kimsesizdik belki durmadan yağmur yağardı dalıp gidiyorsun paslı soğuklar ısıtırız hiç bilmez miyim ellerin sımsıcak kalsın

Yüreğine sağlık canım.
Çok hoştu.