Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi
> bulduğumda anladım.
>
> Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
> Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
>
> Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,
> dinleyerek değil.. Bildiklerini bana neden
> anlatmadığını, anladım..
>
> Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış, Aşk
> peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım..
>
> Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
> Neden hiç ağlamadığını anladım..
>
> Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha
> değerliymiş, Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde
> anladım..
>
> Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek en
> çok sevdiği acıtabilirmiş, Çok acıttığında anladım..
>
> Fakat,hakedermiş sevilen onun için dökülen her damla
> gözyaşını, Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler
> terkettiğinde anladım..
>
> Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş
> marifet, Yüreğini elime koyduğunda anladım..
>
> ''Sana ihtiyacım var, gel ! '' diyebilmekmiş güçlü
> olmak, Sana ''git'' dediğimde anladım..
>
> Biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum''
> diyebilmekmiş sevmek, Git dediklerinde gittiğimde
> anladım..
>
> Sana sevgim şımarık bir çocukmuş, her düştüğünde
> zırıl zırıl ağlayan, Büyüyüp bana sımsıkı
> sarıldığında anladım..
>
> Özür dilemek değil, ''affet beni'' diye haykırmak
> istemekmiş pişman olmak, Gerçekten pişman olduğumda
> anladım..
>
> Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş,
> Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış, Yüreğimde
> sevgi bulduğumda anladım..
>
> Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş
> bir gün affedilmeyi, Beni afetmeni ölürcesine
> istediğimde anladım..
>
> Sevgi emekmiş,
> Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak
> kadar sevmekmiş...