incitilmiş.sessizce ağlamakta bir köşe başında.kimsenin yardımını istemez bir halde.gömülmüş bütün yarınları çektikçe kendini bıraktığı şarap şişesine...
bir zamanlar neler gördüğünü anlamak mucize misali,bakışlar anlamsız yada çok anlamlı,belkide o hep böyleydi.hiç değişmedi ki...
sevap yada günah onun için söz konusu değil. o kaybetmiş birşeyleri,belkide hiç kazanamadı ki.
kan kırmızısı şarabı işte en yakın dostu
belki,
belkide annesi...
ona annelik eden şaraptan başkası olmadı ki...

ŞarapÇiya İyİ Bİr Neden Verdİn. Annesİzlİk. Şİmdİ Her Annesİz Nereye GİdeceĞİnİ Bİlİyor. ŞarapÇiya Fazla Gurur YÜkledİn Umarim El AÇmak Zorunda Kalmaz Şarap Parasi İÇİn. ŞarapÇiya Bu Kadar Şevkat GÖsterdİn. Umarim DeĞer...........

Her Annesİzİn GİdeceĞİ Yer Orasi Olsun İstemem.

Hakİkat Var Şarap Parasi İÇİn El AÇmaz KaĞit Satar,yillardir İzlerİm Onu....

ŞEFKAT GÖSTERDİM ÇÜNKÜ
PaylaŞmayi İyİ Bİlİr Bİlİyormusun KardeŞİm...

Tanimak Anlamak Gerek. Kolaya DeĞİl Uzaktan Anlamak. YaŞamak Gerek Bazen PaylaŞmak Gecelerİ SoĞuk TaŞlari...........

anlaman çok güzel söylemeden yaşanan anıları

gece taşlar soğuktu
içimizde herşey çok boğuktu
paylaştık yağan yağmuru
çakan şimşeği
bir kaç parça azıkla
şarabı vede şişeyi....