Karimi 1998 in sonbaharında kaybettim... Yedi senelik evliliğimiziniki
senesini kanser tedavisi için hastanelerde geçirmiştik. Karim,her
evlilik
yıldönümümüzde ikimizin fotoğrafını çerçeveler, "Bunlar bizimhayatimizin
gölgeleri" derdi.. Öldüğünde, yedi tane resmimizvardı.
97'in bir gecesinde onu aldattım. Oysa ona sürekli onu ne kadarçok
sevdiğimi ve sonsuza kadar sadık alacağımı söylerdim. Ölmeden ikihafta
önce yine ayni şeyi tekrarladım. Tuhaf bir gülümsemeyle baktı banave
sadece: "Biliyorum" dedi. İzmir’e kar yağdığı gün, yani biray
önce,evdeydim. Fotoğraflarımıza bakıyordum yine... Her çerçeveninaltinda
bir
harf olduğunu ilk kez o gün fark ettim.
- A.
- R.
- K.
- A.
- S.
- İ.
- N.
Gerisi için yılları yetmemişti. Ama sanırım "Arkasına bak" yazmayafilan
niyetlenmişti. Hemen çerçevelerin arkasına baktım. Hiçbir şeyyoktu.
Sonra
bir şey dürttü beni, hepsini teker teker söktüm. inanabiliyormusunuz,
her
birinin arkasından bir mektup çıktı! Geçirdiğimiz her sene içinsevgi
dolu
sözler yazmıştı.
1997'deki resmimizin içinden çıkan zarf ise simsiyahtı. Ve içindensu
sözler çıktı:
"14 Mart 1997/Gözlerin bana başka birine dokunmuş gibi baktı/Söylemene
gerek yok, biliyorum..."
2002'deyiz. Onu kaybedeli 4, aldatalı 5 yıloluyor.
İçim acıyor simdi.
Çünkü kadınlar biliyor, hissediyor...
Seni seviyorum diyenin sevgisinden şüphe et, çünkü; aşk sessiz,sevgi
dilsizdir...
senesini kanser tedavisi için hastanelerde geçirmiştik. Karim,her
evlilik
yıldönümümüzde ikimizin fotoğrafını çerçeveler, "Bunlar bizimhayatimizin
gölgeleri" derdi.. Öldüğünde, yedi tane resmimizvardı.
97'in bir gecesinde onu aldattım. Oysa ona sürekli onu ne kadarçok
sevdiğimi ve sonsuza kadar sadık alacağımı söylerdim. Ölmeden ikihafta
önce yine ayni şeyi tekrarladım. Tuhaf bir gülümsemeyle baktı banave
sadece: "Biliyorum" dedi. İzmir’e kar yağdığı gün, yani biray
önce,evdeydim. Fotoğraflarımıza bakıyordum yine... Her çerçeveninaltinda
bir
harf olduğunu ilk kez o gün fark ettim.
- A.
- R.
- K.
- A.
- S.
- İ.
- N.
Gerisi için yılları yetmemişti. Ama sanırım "Arkasına bak" yazmayafilan
niyetlenmişti. Hemen çerçevelerin arkasına baktım. Hiçbir şeyyoktu.
Sonra
bir şey dürttü beni, hepsini teker teker söktüm. inanabiliyormusunuz,
her
birinin arkasından bir mektup çıktı! Geçirdiğimiz her sene içinsevgi
dolu
sözler yazmıştı.
1997'deki resmimizin içinden çıkan zarf ise simsiyahtı. Ve içindensu
sözler çıktı:
"14 Mart 1997/Gözlerin bana başka birine dokunmuş gibi baktı/Söylemene
gerek yok, biliyorum..."
2002'deyiz. Onu kaybedeli 4, aldatalı 5 yıloluyor.
İçim acıyor simdi.
Çünkü kadınlar biliyor, hissediyor...
Seni seviyorum diyenin sevgisinden şüphe et, çünkü; aşk sessiz,sevgi
dilsizdir...