Kalıcı değilim gesim..!!
Ben sadece ‘sesine kaçmış sözlerimin’ peşindeyim…
Nicedir hayata ‘lal’
Umuda ‘sus’
Dünlerden yüksüntülü yarınlarıma
küs’ kesildi dilim…
Yüzüstü bırakılacak kadar tenezzülsüz kalmamalıydıya bu sevda!
neyse,aldırma sen,hakkını henüz veremediğimi intiharlarım var benim..!!
toplarım ardıma sığınmış kanı deliliğimin delili cesaretimi,
sıyırırım üstünden korkularımın karanlığını…
sen bir kez daha anlama beni!
Ölesiye akarken kirpiklerinden, bir kez daha öylesine gör beni ki, gölgesi düşmüş ölümlerim haklansın..!!
kalıcı değilim gesim…
sadece kanım donuyor , ısıtma telaşındayım…
paltomun ceplerine sığınmanın kırgınlığını taşıyor parmak uçlarım…
yabancısıyım şimdilerde,
gözlerimden damıttığım yaşları silerken kirpiklerimin isyanını dizginleyen ellerimin..!?
kalıcı değilim gesim!
Sadece merak ettim kimliğimi.. sahi,, ben kimim..?
kimlerin esaretinde yüreğim..?
sözlerim satılıyor köle pazarlarında,
neden alınmıyorlar gesim..?
kırlangıç sürüleri göçeli hayli vakit geçti gözçukurlarımdan…
bu kentte sürüle sürüle yaşamaya meyilliyiz gesim!
İçim geçiyor gecelerimin arasından…
ve ben göçüyorum sana…
merak etme, umut fısıltılı rüzgarlarımın gönlüme savrulacağı bahara dek sendeyim…
ahh gesim.. dedim ya ,kalıcı değilim asla!
Korkma..!!
sadece birkaç vakit kelimelerim dikilecek vicdanına…
gözlerim düşecek kursağına…
ve bir güz savrulacak yüreğininin en derinine… fazla değil, beş vakte kadar pıhtılaşır avuçlarımda ürken sevgim…
sen aldırma!
Her yangın küllenmeye mahkum nasılsa..!
beni yine anlama, kendimi anlayana dek senden yana..!!
hadi! haddini bildir içimdeki çocuğun, baksana boyunu aşıyor bu sevda…
kalıcı değilim asla..!!
ben sadece kendime gelmek istemiştim…
oysa, sana varıyormuş ayak izime değen her yol..!
bilirim gesim … o dik başın bir tek kalemimin darbesinden eğilir…
sonra kızıl azaplar düşer düşlerine…
karanlık yarini zifiri karara bırakır…
aheste aheste yıldızlar söner içerinde…
sehpalardan kaydırır senin meçhul tırnaklar…
kendinden düştümü boşluklara, çığlıklarına şahit bir ‘sen’ kalmazki sende..!?
işte o vakit ,bana kal deme gesim …
yaşamak için çok geç olduğu kadar, infazına erken olsa da bu sevda, kalıcı değilim ki gesim…
biletim kesildi bir kez ölüme yokluğunda…
Ben sadece ‘sesine kaçmış sözlerimin’ peşindeyim…
Nicedir hayata ‘lal’
Umuda ‘sus’
Dünlerden yüksüntülü yarınlarıma
küs’ kesildi dilim…
Yüzüstü bırakılacak kadar tenezzülsüz kalmamalıydıya bu sevda!
neyse,aldırma sen,hakkını henüz veremediğimi intiharlarım var benim..!!
toplarım ardıma sığınmış kanı deliliğimin delili cesaretimi,
sıyırırım üstünden korkularımın karanlığını…
sen bir kez daha anlama beni!
Ölesiye akarken kirpiklerinden, bir kez daha öylesine gör beni ki, gölgesi düşmüş ölümlerim haklansın..!!
kalıcı değilim gesim…
sadece kanım donuyor , ısıtma telaşındayım…
paltomun ceplerine sığınmanın kırgınlığını taşıyor parmak uçlarım…
yabancısıyım şimdilerde,
gözlerimden damıttığım yaşları silerken kirpiklerimin isyanını dizginleyen ellerimin..!?
kalıcı değilim gesim!
Sadece merak ettim kimliğimi.. sahi,, ben kimim..?
kimlerin esaretinde yüreğim..?
sözlerim satılıyor köle pazarlarında,
neden alınmıyorlar gesim..?
kırlangıç sürüleri göçeli hayli vakit geçti gözçukurlarımdan…
bu kentte sürüle sürüle yaşamaya meyilliyiz gesim!
İçim geçiyor gecelerimin arasından…
ve ben göçüyorum sana…
merak etme, umut fısıltılı rüzgarlarımın gönlüme savrulacağı bahara dek sendeyim…
ahh gesim.. dedim ya ,kalıcı değilim asla!
Korkma..!!
sadece birkaç vakit kelimelerim dikilecek vicdanına…
gözlerim düşecek kursağına…
ve bir güz savrulacak yüreğininin en derinine… fazla değil, beş vakte kadar pıhtılaşır avuçlarımda ürken sevgim…
sen aldırma!
Her yangın küllenmeye mahkum nasılsa..!
beni yine anlama, kendimi anlayana dek senden yana..!!
hadi! haddini bildir içimdeki çocuğun, baksana boyunu aşıyor bu sevda…
kalıcı değilim asla..!!
ben sadece kendime gelmek istemiştim…
oysa, sana varıyormuş ayak izime değen her yol..!
bilirim gesim … o dik başın bir tek kalemimin darbesinden eğilir…
sonra kızıl azaplar düşer düşlerine…
karanlık yarini zifiri karara bırakır…
aheste aheste yıldızlar söner içerinde…
sehpalardan kaydırır senin meçhul tırnaklar…
kendinden düştümü boşluklara, çığlıklarına şahit bir ‘sen’ kalmazki sende..!?
işte o vakit ,bana kal deme gesim …
yaşamak için çok geç olduğu kadar, infazına erken olsa da bu sevda, kalıcı değilim ki gesim…
biletim kesildi bir kez ölüme yokluğunda…