Amacım ne seni yargılamak ne de seni suçlu göstermek.. Bu sadece sana ne zaman ihtiyacım olsa yanlız bıraktığının, bu yanlızlığımın bana nelere malolduğunun yazısıdır...
Ne de çok severiz aslında birbirimizi ne kadar da çok eğlenirdik ikimiz. her zaman bir dediğimi iki etmeyen babam olduğun kadar da oyun arkadaşımdın. hatırlarmısın baba sana o mavi 2 tekerli bisikleti aldırmak için ne kadar numara yapmıştım ama sen her istediğimde daha o kadar büyümediğimi söylemiştin..bir gün ben o mavi bisikleti bana alman gerektiğini ne kadar da kararlı anlatmıştım o an demiştin ya ''Artık zamanı gelmiş'' diye Ne de sevindirmiştin beni.. o an dünyanın bütün nimetlerini sersen önüme o kadar mutlu olmazdım emin ol..Çünkü o bisiklet benım olacaktı.almıştında ilk kez biniyordum ya sen tutmuştun beni, biraz gittikten sonra meğer ben dengedeymişim de hala seni tutuyorsun sanmıştım her ne kadar dururken zorlansamda ondan sonra bisikletten düşmemeyi öğretmiştin..
beni daha 7 yaşında bırakıp gitmiştinya 1.sınıftaydım hani öğretmenlerin takdir ettiği onur belgeleri verdikleri küçücük aslanındım..Ne de gururluydun anlatırken sağa sola. Sana hiç yakışmadı Küçük aslanını bırakıp gitmek. Sen gittin ben kahrolmuştum o yaz. Biliyorsun sen yokken zor durumlara düşmüştük köye dedemgilin yanına gitmiştik her pazartesi günü sabah Postacı bizim köye uğrar mektupları getirirdi.Bende postacının yolunu keser senin yolladığın mektubu isterdim sonra koşa koşa kimsenin olmadığı bir yere girip sessiz sessiz okurdum o mektupları.gönderdiğin her mektup ıslanırdı küçük aslanının gözyaşlarıyla ve bir daha, ve bir daha...
sonra sen çıkıp gelmiştinya o zaman daha çok anlamıştım seni ne kadar çok sevdiğimi. Hakkını ödeyemem allah bilirya karşılıksızdı sevgimiz. birlikte yaptığımız maçlar, oynadığımız oyunlar,bana aldığın hediyeler bi zaman sonra yerini 2 yabancının selamlaşmasına bırakmıştı.
belki bi çok insanın hayatında ufacık yeri olan berbere gidip saçlarını kestirmek şimdi bana hep eski yi hatırlatıyor ve hatırladıkça yaşadıklarıma daha da çok üzülüyorum.bilmem ufak bi detaymıdır yoksa mübalağamıdır, birlikte gittiğimiz berber maceralarımız bile güzeldi.Artık o berber koltukları bile buz gibi geliyor bana...
Artık sen çok değişmiştin Aradığımda hep meşguldün sürekli işlerin oluyordu Küçük aslanın büyüyordu ve sen yanında değildin ..belki 10 sene oldu Adın üstünde Baba olduğundan beri..Senin yokluğunda bir yanım hep yarım kaldı, yanıma geldiğinde bile bi yabancıydın sanki..
Beni ve kardeşlerimi ne kadar üzdün bir bilsen...
BEni YArım bıraktın, Artık küçük aslanın değilim..Büyüdüm...
Ne de çok severiz aslında birbirimizi ne kadar da çok eğlenirdik ikimiz. her zaman bir dediğimi iki etmeyen babam olduğun kadar da oyun arkadaşımdın. hatırlarmısın baba sana o mavi 2 tekerli bisikleti aldırmak için ne kadar numara yapmıştım ama sen her istediğimde daha o kadar büyümediğimi söylemiştin..bir gün ben o mavi bisikleti bana alman gerektiğini ne kadar da kararlı anlatmıştım o an demiştin ya ''Artık zamanı gelmiş'' diye Ne de sevindirmiştin beni.. o an dünyanın bütün nimetlerini sersen önüme o kadar mutlu olmazdım emin ol..Çünkü o bisiklet benım olacaktı.almıştında ilk kez biniyordum ya sen tutmuştun beni, biraz gittikten sonra meğer ben dengedeymişim de hala seni tutuyorsun sanmıştım her ne kadar dururken zorlansamda ondan sonra bisikletten düşmemeyi öğretmiştin..
beni daha 7 yaşında bırakıp gitmiştinya 1.sınıftaydım hani öğretmenlerin takdir ettiği onur belgeleri verdikleri küçücük aslanındım..Ne de gururluydun anlatırken sağa sola. Sana hiç yakışmadı Küçük aslanını bırakıp gitmek. Sen gittin ben kahrolmuştum o yaz. Biliyorsun sen yokken zor durumlara düşmüştük köye dedemgilin yanına gitmiştik her pazartesi günü sabah Postacı bizim köye uğrar mektupları getirirdi.Bende postacının yolunu keser senin yolladığın mektubu isterdim sonra koşa koşa kimsenin olmadığı bir yere girip sessiz sessiz okurdum o mektupları.gönderdiğin her mektup ıslanırdı küçük aslanının gözyaşlarıyla ve bir daha, ve bir daha...
sonra sen çıkıp gelmiştinya o zaman daha çok anlamıştım seni ne kadar çok sevdiğimi. Hakkını ödeyemem allah bilirya karşılıksızdı sevgimiz. birlikte yaptığımız maçlar, oynadığımız oyunlar,bana aldığın hediyeler bi zaman sonra yerini 2 yabancının selamlaşmasına bırakmıştı.
belki bi çok insanın hayatında ufacık yeri olan berbere gidip saçlarını kestirmek şimdi bana hep eski yi hatırlatıyor ve hatırladıkça yaşadıklarıma daha da çok üzülüyorum.bilmem ufak bi detaymıdır yoksa mübalağamıdır, birlikte gittiğimiz berber maceralarımız bile güzeldi.Artık o berber koltukları bile buz gibi geliyor bana...
Artık sen çok değişmiştin Aradığımda hep meşguldün sürekli işlerin oluyordu Küçük aslanın büyüyordu ve sen yanında değildin ..belki 10 sene oldu Adın üstünde Baba olduğundan beri..Senin yokluğunda bir yanım hep yarım kaldı, yanıma geldiğinde bile bi yabancıydın sanki..
Beni ve kardeşlerimi ne kadar üzdün bir bilsen...
BEni YArım bıraktın, Artık küçük aslanın değilim..Büyüdüm...