:smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17::smiley17:Ahirette sorğu sırasını bekleyen iki adam birbirleriyle konuşmaya başlar.
- "Sen nasıl öldün?" diye sorar birinci adam ötekine;
- "Donarak öldüm"..
- "Kötü bir ölüm olsa gerek"... der birinci adam;
- "donarak ölmek nasıl bir şey?"..
- "Şey, başlanğıçta çok rahatsız edici".. diye anlatmaya başlar ikinci adam;
- "titremeye başlıyorsun, bütün el ve ayak parmakların ağrımaya başlıyor. Ama sonrası, ölmek için çok sakin bir yol. Vücudun uyuşuyor, adeta boşluğa sürükleniyorsun, tıpkı uykuya dalmak gibi, Peki ya sen nasıl öldün bakalım?"..
- "Kalp krizi geçirdim" der birinci adam.
- "karımın beni aldattığından emindim. Bir gün ansızın beklenmedik bir saatte eve döndüm, yatak odasına koştum.. Karımı orada yapayalnız örğü örerken buldum. Sonra bodruma koştum ama kimseyi bulamadım. İkinci katta da kimse yoktu. Sonra hızla çatı katına vardığımda kalp krizi beni buldu.. Oracığa yığıldım ve öldüm.. Aynen böyle.."
İkinci adam başını sallar;
- "Berbat birşey bu"... der.
- "sadece bir an mutfakta durup buzdolabına bakmayı akıl edebilseydin şimdi ikimiz de hayatta olacaktık"..
miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:miley17:
