Seni Sevdim Ben
Sonbaharda geldin bana.
Sararmış yaprakların kırık kanatlarında.
Hüzün rüzgârlarının estiği gecelerde! .
Birden bire hayatıma gelişini,
Kelimelere dökülüşünü sevdim.
Kelimelerde büyüdün bende,
Bende büyüyen yüreğini sevdim.
Geceler de seninle uyumayı,
Güne seninle uyanmayı sevdim.
En güzel düşümdün belki de!
Mor menekşemi sen diye öpmeyi sevdim.
Çıkarsız, beklentisiz, koşulsuz
Sevmek mutlu olmama riskini göze almak değil mi?
Bende o riski göze aldım işte!
Korkusuzca sevdim.
Bana açtığın o pencereden dünyaya bakmayı sevdim
“Bak bebeğim” deyişini, hayattan sunduğun her olguyu sevdim..
Sevdim işte, seni sevdim ben.
Lacivert gecelerim de gökyüzüne döküldün.
Batıda ki en iri, en parlak yıldızımdın.
Işık ışık yüreğime akmanı sevdim.
Şarkılara tutunmayı sevdim “sen” diye
Kış ayazlarında hasretinle üşümeyi,
Acılarımı,
Gözyaşlarımı bile sevdim,
Sevdim işte, seni sevdim ben.
Düne ait ne varsa, koparıp attım yaprak yaprak
Bugünümsün! .
Yüreğimi, Türkçenin en yalın haliyle
Dobra dobra paylaşmayı sevdim.
Ve ben; bu güne seni yazmayı sevdim.
Öyle sevdim ki!
Sayfaları doldurmadan,
Sabırsızlanıp,
Sayfaları doldurmadan…
Hayatımın son sayfasına seni yazmayı sevdim.
Sevdim işte.bir tek seni sevdim ben.
öle işte ya öfff
