Kendini zorlama artık,zorla sevilmez insan
Zaten son sözlerimi yazıp, gideceğim birazdan
Bir labirentin içindeyim yönüm neresi bilinmez
Çok zor problemmiş bu, sanalınla çözülmez..

Toprağa düşen tohumdan, beklenen çıkmadı ,ne yazık,
Anladım ki, hastalanan bu ruha, ilaç olmaz bu azık.
Yıldızım gökten kaydı,yerinde boşluk var artık,
Artık her şeyime hakim, karanlık.

Ne hayallerim vardı oysa, dağ başlarında yüzecektik,
Kardan adam yapıp denizde, bulutlarda gezecektik,
Açarken akasyalar, Elma ağacında biz gülleri sevecektik.
Güneşi yarıp karnından, buz gibi karpuzunu yiyecektik.

Gözümün feri söndü, gülüm soldu,canımsın dediğim yok şimdi,
İçimde bir ömür tutuklu kalacak sözlerin sahibi kimdi
Kimdi şiir isteyip,hislerime kilit vurup,saçlarıma karlar yağdıran
Kim,Kim,Kimdir bu bedenin mezarını karanlığa kazdıran....