YOKSUN YAA...
Yokluğunun kaçıncı vuslat yıldönümlerini yaşadım,yaşıyorum ve yaşayacağım bilmiyorum artık,bilemiyorum..Sensiz geçen dakikalar,saatler,günler,aylar ve yıllar çoğaldıkça yüreğimdeki o korkunç yangın da daima büyümekte..Bedenim üşüyor ama yüreğim yanıyor...Nasıl oluyor diye sorma sakın çünkü anlatamam anlatmaya kalksam günler aylar yıllar sürer.Bu öyle bir yangın ki ancak ve ancak yananlar bilir...
Yoksun yaa,bedenim üşüyor,yüreğim kanıyor..Bu yangını ne bir başka güzel söndürebildi şimdiye kadar ne de başka bir avuntular..Ve yangın şiddetini artırarak her an seni düşünerek senli zamanlara saklanarak büyüyor,büyüyor,büyüyor..Ve ben o yangının içinde kalan yegane zavallı eriyorum senli anlarda senli zamanlarda eriyorum,eriyorum,eriyorum...
Yoksun yaa,düşünüyorum senin yokluğunun neticesi olan gönül yangınıma merhem arıyorum acaba diorum acaba,acabalar beynimi kemirirken her an her saat gönül yangını şiddetini artırarak büyüyor,büyüyor büyüyor...
O büyüyor ben eriyorum ama hiç korkmuyorum artık,çeknmiyorum da ve eskisi gibi ona ürkek gözlerle bakmıyorum da.Onu öyle benimsedim ki korkum artık; yangınımın sönmesinden,sensizken bile içinde yine senden başka kimsenin olmadığı anların zamanların içinde başkalarının yer edinmesi..
SEN YOKSUN YAA;BEDENİM ÜŞÜYOR...YÜREÄžİM YANIYOR...
Yokluğunun kaçıncı vuslat yıldönümlerini yaşadım,yaşıyorum ve yaşayacağım bilmiyorum artık,bilemiyorum..Sensiz geçen dakikalar,saatler,günler,aylar ve yıllar çoğaldıkça yüreğimdeki o korkunç yangın da daima büyümekte..Bedenim üşüyor ama yüreğim yanıyor...Nasıl oluyor diye sorma sakın çünkü anlatamam anlatmaya kalksam günler aylar yıllar sürer.Bu öyle bir yangın ki ancak ve ancak yananlar bilir...
Yoksun yaa,bedenim üşüyor,yüreğim kanıyor..Bu yangını ne bir başka güzel söndürebildi şimdiye kadar ne de başka bir avuntular..Ve yangın şiddetini artırarak her an seni düşünerek senli zamanlara saklanarak büyüyor,büyüyor,büyüyor..Ve ben o yangının içinde kalan yegane zavallı eriyorum senli anlarda senli zamanlarda eriyorum,eriyorum,eriyorum...
Yoksun yaa,düşünüyorum senin yokluğunun neticesi olan gönül yangınıma merhem arıyorum acaba diorum acaba,acabalar beynimi kemirirken her an her saat gönül yangını şiddetini artırarak büyüyor,büyüyor büyüyor...
O büyüyor ben eriyorum ama hiç korkmuyorum artık,çeknmiyorum da ve eskisi gibi ona ürkek gözlerle bakmıyorum da.Onu öyle benimsedim ki korkum artık; yangınımın sönmesinden,sensizken bile içinde yine senden başka kimsenin olmadığı anların zamanların içinde başkalarının yer edinmesi..
SEN YOKSUN YAA;BEDENİM ÜŞÜYOR...YÜREÄžİM YANIYOR...
