İçimin sızına merhem olan ve kimsesizliğimi satın alan kudrete şükürle!
Kimsenin kimsesizliği yok bu böylece biline
Kendini kimsesiz hissedenin düşüne bir cümlelik şükür yeter de artar bile!
Kimsenin kimsesizliği yok bu böylece biline
Kendini kimsesiz hissedenin düşüne bir cümlelik şükür yeter de artar bile!
Düşümden düşen ahı sol yanına zimmetleyen gecenin kudretidir her dem
Düşlerimden tut beni ey Âdemin oğlu
Havva’ya kabul görmüş cümlelerle düşler kurduracağım daha ben!
-
Düşlerimden tut beni ey Âdemin oğlu
Havva’ya kabul görmüş cümlelerle düşler kurduracağım daha ben!
-
Üzerinde yürüdüğüm bu düşte neyin nesi?
Kırıldı kırılacak sol yanından
Kırıldı kırılacak sol yanından
Düşeceğim girift gölgelerin kimsesiz düşlerine.
Gece karanlığından dikilmiştir libasım biline
Üzerime bol gelen bu karanlık hüznü giymeliyim düş kurarken
yine de
Sökük yerlerime aynalarda bakıp ağlamalıyım belki de
Sonra tüm boy aynalarının sırrına yüreğimi
Sıkıştırmalıyım ufacık bir korkuyla.
“Anne
sökük yerlerimi kim dikecek yine?”
Üzerime bol gelen bu hüzün patlıyor acı dolu dikişlerinden ha bire!
“Hüznün ipliği başucunda
sensizlik
iğnesini hüzne sapla ve sökük yerlerinden aşk ile dik kendini usulca..
Gece karanlığından dikilmiştir libasım biline
Üzerime bol gelen bu karanlık hüznü giymeliyim düş kurarken
yine de
Sökük yerlerime aynalarda bakıp ağlamalıyım belki de
Sonra tüm boy aynalarının sırrına yüreğimi
Sıkıştırmalıyım ufacık bir korkuyla.
“Anne
sökük yerlerimi kim dikecek yine?”
Üzerime bol gelen bu hüzün patlıyor acı dolu dikişlerinden ha bire!
“Hüznün ipliği başucunda
sensizlik
iğnesini hüzne sapla ve sökük yerlerinden aşk ile dik kendini usulca..