Ah şu aklıma dolan manasız sözler...
Ne vakit ağlasam
ne vakit seni düşünsem gelirler...Dağları del derler çöllere düş derler.Derler de derler...beni hiç düşünmezler...
Gökten yağmur boşalırdı yazın;kovalardan boşalırcasına.İşte ben
o yağmurlarda ıslanırdım...Kimse olmazdı sokaklarda ve caddelerdeyalnız ben ve yağmur...Pencerelerde bana gülenlerparmaklarıyla beni işaret edenler birbirlerini dürtenler üzmezdi beni...Beni üzen yalnız sensizlikti...Seni arardı gözlerim
nedense seni göremezlerdi.Belki sen bu sonsuz pencerelerden birindeydinbelki de yağmuru seyrediyordun.Yağmursabeni seyrediyordu...Ne yağmurlar gördü bu gözler
ne yağmurlar bu gözleri...Deli dersen şaşırmam;çünkü ne zaman yağmur yağdıysa sokaklarda benim ayak seslerim duyuldu...Belki bilmezsin;yağmurunda bir şarkısı vardı.Bilmem acaba onunda aklında nazlı bir sevgili mi vardı...
Benimse ne bir şarkım vardı ne de yüreğine dokunacak bir güzel sözüm...Bir ıslık çalmayı bile beceremedim
anladım ki öksürmek kadar kolay değilmiş...Biliyor musun ben hala parmaklarımla ıslık çalamıyorum...O yaz günü ıslanmaları ne çabuk gelip geçti...
Saçlarımı uzattım
sonra kestim;bir görsen yine uzadılar.Ayakkabılar eskittim
yolları eskitemedim....Eğer sonunda sen olsaydın en bitmez görülen yolları hiç düşünmeden teperdim emin ol...
Hep seni aradım durdum
bilmezsin senden başkasına yar diyemedim...Bilmiyorum
belki de seni hiç göremeyeceğim...Bilmiyorum neden seni sevdiğimi söylüyorum?Bilmi
yorum inan
yağmur sağnak sağnak yağarkensokağa neden fırladığımı bilmediğim gibi...Şimdi bir yağmur yağsa
ben yine fırlarım sokağa...Tekrar gelirsen banayine söylerim;seni seviyorum derim...Seni neden sevdiğimi sorma bana.
Ben biliyor muyum yağmuru neden sevdiğimi...
Alıntı