BEN DEĞİLDİM

Bir akşam-üstü pencerenden bakıyordun
Ağır ağır, yollara inen karanlığa.
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden.
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya..
O geçen ben değildim.

Bir gece, yatağında uyuyordun..
Uyanıverdin birden, sesiz dünyaya.
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,
Ve karanlıklar içindeydi odan...
Seni gören ben değildim.

Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebepsiz ağlamaya.
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya..
Bunu bilen ben değildim.

Bir kitap okuyordun dalgın..
İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda.
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın..
O ölen ben değildim..


ÖZDEMİR ASAF...

Teşekürler arkadaşım...
Ölen de öldüren de ben değildim...
Çok güzel şiir Cilekcim
Yüreğine mutluluk

Çook GÜsel OlmuŞŞ EmeĞİne Ve YÜreĞİne SaĞlikkk

TŞkler Masal Perİsİ Ve Derdo YÜregİnİze Mutluluk ArkadaŞlar...

tek kelime ile süper bir şiir, emeğine saygı