• Sözlerin artık ikna etmediği bu yaşımda, ağlamak da artık zor geliyor, zoruma gidiyor.
  
  Benden sana, söylemesi zor, yazması kolay bir kelime; Hoşçakal.
  
  Aldatıldığımı bildiğim bu geceden sana son bir yazı, son bir hatıra.
  
  Seni her çağırdığımda, artık yüreğime yumruk atamayacaksın. Ben de bir başkasının yasak bahçesine uğramayacağım. Artık ne gelmeni isteyeceğim, ne de kalmanı....
  
  Bu akşam masamdaki tek bir mumu kendim için yaktım. Senin oturduğun iskemle boş, ev boş... İhanetin resmi boşlukta çizili...
  
  Şimdi sen bir başka masada başka gözlerlesin. Yüreğindeki pembe yalanlar büyüdükçe büyüyor. Karaya çalan pembeler...
  
  Kim, kimi kandırıyor bu alemde? Kumdan kalelerimiz her dalgada yıkılıyor.
  
  Kimseyi yolundan döndürecek gücüm yok artık. Dayanıksızım, dayanaksızım...
  
  Olduğun yerde kal...
  
  Hoşçakal...

Ask neymis senle daha iyi anladim.Ask yureğini sevmekmis...
Nasil görur insan yureği,nasil asik olur?Cevabi zor ama bana bunu sen yasattin...
En guzel koku senin kokundu.Artik onu hissetmistim.En guzel gözler
senin gözlerin.Bakamadiğim ama bakmaya doyamadiğim...
Özlem neymis sende yasadim.cekilmez olan bu hayat seninle,
konusma umuduyla cicek acar bende...Artik tek korkum sensizlik...
Bana böyle guzel seyler yasattiktan sonra ya gidersen?
İste dusuncelerin en kötusu bu...Hep ağlayan ben senin gibi bir melek
sayesinde artik bir o kadar da guluyorum.Evet sen bir
melek kadar guzelsin.Senin bir gulusun bir ömre bedel.
Yasadiklarima inanamiyorum.Bu mucize olsa gerek...
Evet öyle senin gibi bir meleğe rastlamak,hayatimin bu denli
değismesi sadece bir mucize olabilir.Bu yuzden artik mucizelere
de inaniyorum...Ne zamana kadar görebilirim seni gider
misin bilmem ama ben seni hep sevicem...Eski asklarin ve gelecekteki
asklarin icimi acitir.Ben bilmeyeyim...Ama mutluluk senin olsun...
Ne kadar anlatabildim askimi bilmiyorum.Belki de ask kelimelerle anlatilamayacak kadar
yuce bir duygu olduğu icin guzel.Hicbir zaman unutma guzel yureklim sen bu kalbin birtanesisin...

Alinti

....:::::\'\'\'\'AYRILIK\'\'\'\'::::....

Ne güzel günlerdi geçirdiğimiz günler
Ne kadar mutluyduk halbuki
İlk defa bi kişi bu kadar yakındı bana
Sanki yaşadıklarımız aynı gibiydi

Aynı duyguları paylaşıyor
Aynı olayları yaşıyorduk senle
Tıpkı bır ikiz bebek gibi
Aynı anda canımız acıyor aynı anda seviniyorduk
Tek kelimeyle ruh ikiziydik bi nevi

Ve her zaman mutluluk acı sonla bitiyordu
Aynı güneşli havadan sonra çıkan fırtına gibi
Gelmişti ayrılık kapıya dayanmıştı
Gerçekten hiç aklımıza gelmemişti ayrılmak

İlk önce biraz uzaklaştık
Ama bu yıldıramazdı bizi ve zaten öye olduda
Hayat bu işteayrılığı kafasına koydumu yapardı
Şimdi çok uzaklardasın

Ne senin acını paylaşabiliyorum
Ne de sevincini
Çok zor oldu ayrılık dayanması güç
Ama biliyorum bu ayrılık sonunda yine birbirimizi bulacağız
Tıptı fırtınadan sonra doğan güneş gibi


alintidir

Hep yanındaydım…

Şimdi hava alanı yolunda oldugu gibi…

Ne zaman Çagırdıysan Geldim…

Şimdi Havaalanı yolunda birlikte oldugumuz gibi..

Hani o hep seni seviyorum demelerin vardı ya yanımdayken…

Kuş gibi uçup gittigin zaman, hepsinin yalan oldugunu anladım.

Senin yalan oldugun gibi….

Hoşcakal diyordun Sadece! yüzünü çevirip hoşcakal

Rüyalarımı ver bana!

Rüyalarında beni sevdigin gibi.

Gözlerimden süzülen yagmur sularını ellerinle silemezsin artık!

O sular dudaklarıma Kadar Akacak. Ve artık onu öpen sen olmayacaksın…

Hani seni seviyorum diye kulagıma sıfıldamıştın ya….

Oda Rüyaymış..

Yıllar geçip gitse… Ne fotograflarını alır benden.. ne mektuplarını


Sensiz rüyalar acı veriyor bana...
O karanlıkda tek başıma kaldıgım gibi
Ama hep sonunda seni bekliyorum.
Önceden yanıma gelip yattıgın gibi.
ama hepsi sigara dumanı gibi kayboluyor.
bir nefes daha çekiyorum belki gelirsin diye
Ama gene olmuyor.
Ve ben sensiz kalıyorum.
Melekler kül tablasını degiştiyorlar
Üzgünüm diyorlar artık hiç gelmeyecek
başkasını seviyormuş
ve son bir ses Bekle beni, gelecegim diyo. son uykuma dalıyorum

bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
AGLAYAMADIM...

Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa...
Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek, tutkum hayatı sadece
seninle paylasmaktı.
ANLATAMADIM...

Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden.
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten? Ürperirdin yine,
biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini, gitmek için biriktirdişin bütün cesaretin kaybolurdu.
TUTAMADIM...


Bir yıkım gibiydi gidişin.
Sen adım adım uzaklaşırken benden, çöküp kaldı bedenim olduğu yere.

Nice terk edilişlere dayanan bu yürek, bu kez yenilmişti.
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
KALKAMADIM...


Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum.
Hazırdım gidişine. Kaçak zamanları yaşıyorduk. Zaman bitecek ve sen gidecektin.
Bense gidişinin ertesi günü hayatima kaldığım yerden devam edecektim.
DEVAM EDEMEDIM..


Bir şey söyledin mi giderken?..
"Kal" dememi istedin mi?
Son bir kez "Seni Seviyorum" dedin mi?...
"Bekle beni, döneceşim..." diye umut verdin mi?..
Beynim öylesine uğulduyordu ki.
DUYAMADIM...

Nereye gittiğin önemli değildi.
Binlerce km. uzakta da olsan, iki metre ötemde de fark etmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden, bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
KURTULAMADIM...

Unutulanların arasına katılmalıydım.
Anıları sandğıa koyup hayatı yeniden yakalamalıydım.
Bu aşk-ı noktalanmalıydım, bu sevdadan vazgeçmeliydim.
YAPAMADIM...

İçimde derin yarıklar bırakıyorsun git dediğim cümlelerde.Yanık kağıt uçları kokuyor hava.Ben ki sana git demedim hiçbir zaman, gittiğinden dolayı gitmeleri ezberlemiş gözlerime ağır geliyor gözyaşları biliyorsun.


Of bu ne ağır bir akşam, bu nasıl derin iç soluklanması ölüm desem bu kadar kara değil.


Ezberi bozulmuş kederler taşıyorum satırlarımda. Soluklandığın dünyanın insanıyım hala. Soluklandığın kıyıların ıslaklığında gözyaşlarım. Bu kaçıncı sarhoşluk ne önemi var. Bütün sarhoşluklarım sana çıkıyor ezberli.


Sarı , evet akşamlar senin dışında ve sarı. Üç adımda atabilirim sonsuzluğu heybeme, sarı.


Ve hayır ama. Dillenmeli bir kez gördüğüm akşamın yapışkan sevdası dillerde. Ardında kocaman yalnızlıklar saklı sevdanın ayakları terlemeli rıhtımımda. Suskunluğu altın bilmiş kalabalıklara inat sözler akmalı geceme.


Bilesin istiyorum, yakışmıyor o dudaklara bu hüzün. Hani çocukluğumuzun masallarındaki gibi bitmeli kötü başlangıçlar. Bir yerde iyi bir şeyler olmalı. Duymalı bunu herkes. Birilerinin sevinç şaşkınlığını yüzüne yapışmalı çıkmalı karşıma. Diğeri patlayıncaya kadar oh be demeli. Demeli işte.


Koşup gelmeli mutluluk ayaklarımın dibine, kapıyı açtığımda çıkmalı karşıma, piyango gibi çalmalı telefonumun zili, içimi serinletmeli telefondaki ses, dilimi uyuşturmalı, kalakalmalıyım oracıkta sevinçten. İçimde bahar çiçeklerinin kokusu, şaşkın, çocuksu ,çırılçıplak , sapsalak ama.


Göğsümü yaran bu şarkılara kapamalıyım kulaklarımı biliyorum. Her sözcüğü özenle seçip saklıyorum heybemde. Bütün harfleri parlatıp büyütüyorum. Yanık kağıt uçları kokuyor hava. Kim bilir belki bu sabah ,belki akşam , belki…


Belki isimsiz telefonların birinde senin nefesin…


Kim bilir?

hilallllllllllllllll sana yalvarıyorum allah aşkına ne olur yapma böle allahını seviyosan hilal ...ve bana değer veriyosan ne olur yapmayoksa hep bu suratı görürsün