BEN YAŞAMAK İSTEDİM, YAZMAK DÜŞTÜ PAYIMA
Ey yar ! sana diyecek o kadar çok sözüm varken sensizliği kusuyorum
Akreple yelkovan bile saniyelik bile olsa bir araya gelebilirken
Seninle bir günü geçtim
Bir saatti geçtim de bir saniye’ye bile razı olacakken
Elimde sıfır var
Hani bizim için sadece bir kez sonbahar olacaktı
Sonbahar da adımladığımız bu A Ş K hikayesi hep devam edecekti
Nerede kaldı o aşk masalı
Hangi kişi sildi sevgi dolu satırları
Ben yazdıkça, hep silindi yazdıklarım
Ben sadece seni yaşamak istedim
Nefesim tükenene kadar………………
Bak güneş gökyüzüyle buluştu yine
Gece ay ışığıyla buluştu
Saat on iki akreple- yelkovan’da bir arada
Sen sen sevgili !!
Başka bir yar’in kollarındasın
Kalbim nasıl örselendiğini bilemezsin
Bir sözün vardır ya hep ! herkes kendi ateşinin dünyayı yaktığını sanır
Yürekte yanan yar yangınıdır
Birde bir yangın vardır ki ! işte sen o yangını bilemezsin
Sana kızgınlığım, öfkem, bir türlü dinmiyor
Kör olasıca kalbim hala sana atmakta
Kalemim hala seni yazmakta başkasına ait olduğunu bile bile
Gözlerim hala ağlamakta
Ben ben sadece seni yaşamak istemiştim.
Sevebilseydin beni sevebildiğim kadar seni
Bana ne bir saniye’yi
Ne bir günü çok görmezdim
Ben seninle yaşlanmak istedim
Sensizliğe alıştı yürek, dön diyemem başkasının olan ellini, yüreğinle gel diyemem
Ben sadece seni yazarım
Yaşamam artık seni
Sadece sözcüklerimin yettiği kadar
Kalemimin yazabildiği kadar yazarım . . .
Şimdi benim geçtiğim tüm yollar sevdasız yollar
Yeşil ışık var
Sende hep kırmızı ışık vardı ya sana gelmek istedikçe “ D U R “ dendi
Şimdi açık tüm yollar
Ayaklarımda mecal kalmamış ki ! gidesim yok sevdasız yollara
Kaçıncı düğümlenişim bu yine takılı kaldım
Dizildi boğazıma kelimeler , kalemim duraksadı yine
Kursağımda kalmıştı bu sevda
Haram’dın ! bana bilirim
A Ş K haramdı
Helallime düşense
Ayrılık mısraları oldu sadece
Ben yaşamak istemiştim seni
Yazmak düştü payıma
AYRILIK MISRALARINI EKLEYEREK
Hilal ÇiLeK
