Ne güzel günler yaşamıştık
Beraber sevinip beraber üzülmüştük
Bazen oturup bir parkta konuşurduk
Cenem düşerdi saatlerce konuşurdum hiç susmadan
Konuşurdum ama sana derdimi anlatamazdım
Öyle konuşurdum işte
sıkılırdın ama söylemezdin
bazen de susardık hiç konuşmadan
dakikalarca saatlerce birbirimizin gözlerine bakardık
daha cok şey anlatırdım sana susarken
oturup bir cay bahcesinde sarkı dinlerdik
aynı şarkıya hem oynardık hem ağlardık
Beni bu son ayrılık öldürdü
Ne gözlerinin içine bakabildim
Ne de tek bir kelime cıktı ağzımdan
söyleyecek ne cok sözüm vardı
Belki söyleseydim böyle sessiz böyle ani olmazdı gidisin
belki de gitmezdin
Gittin işte
Artık eskisi gibi konuşmuyorum
Susup o simsiyah gözlerinin içinde ...
...ÖLÜMÜMÜ BEKLİYORUM