Bi gün ölürsem Sevdiğim
Değmez ise sabahın ilk ışıkları
Çizgilerinde gezdiğin yüzüme.
Mâvisine battım dediğin gözlerim
Kapanırsa bir gece yarısı.
Kalırsa gecenin koynunda cesedim ve
Bilinmezken hiç kimseler tarafından
Bir sızı duyarsın tâ uzaklardan!
Beni sana haber eden Sevdâ'ndır bilesin...
Göğsünü yakıp kavuran
Ebâbil kuşlarıdır.
Her biri bölüpte bu sancıyı
Küçük ayaklarıyla büyük acılar taşıyan
Ebâbil kuşlarıdır acı yağmuruna tutup seni
Cânım uykundan uyandıran.
Yüreğine cehennem ateşi bırakan onlardır Sevgili...

Bi gün ölürsem...
Bakamazsam Gül'üme
Koklayamazsam
Tutmadan elini bir kez olsun
Sarılamazsam tenini tenime katarcasına.
Bırakamaz isem son öpücüğümü dudaklarına.
Feryâd figân edip ağlama.
Saçlarının siyâhından, avuçlarındaki beyaza
Bir tek sızı düşerse bile bir hücrene
Misli misli yanarım ben Senin yerine...
Elin dizlerine vurupta âh etme
Elin göğsüne vurupta vâh etme...

Bi gün ölürsem...
Şarkılar söylemeden kulağına
Başımı dizlerine yatırıp iki büklüm sokulamadan sana
Titrek bir mum alevi gibi gözlerin
Sönmesin diye çepeçevre saramadan seni.
Haykıradamadan kalabalık bir yol ortasında...

Bi gün ölürsem...
Kapılırsam o sonsuz boşluğa
El edemeden sana, gidiyorum diyemeden
Papatyalardan bilezikler ve tâç'lar
Kolyeler yapamadan.
Kokuna baharın kokusunu katamadan
Bahara kokumu bırakamadan...

Bi gün ölürsem...
Anneme, kardeşime, arkadaşıma doydum da
Sana doyamadan ölürsem eğer!
Sanma soğuk bir Cesette taşıyorum seni
Sönmez ateşin, sönmez Sevgili
Rûh'uma kattım seni...

Bi gün ölürsem...
Bir ağıt düşerse diline
Sevdiğim o türküyü söyle
"Odam kireç tutmuyor, Kumunu karmayınca
Sevdâ baştan gitmiyor, Sarılıp yatmayınca"
Tutarken terleyen ellerinle, elimi ısıtırken
Uyuyormuşumda sanki, uyandırmak istercesine vur göğsüme
Ne canım yanar ne âh ederim
Ağla Sevgili, Ağla ki insin göz yaşların göğsüme
Bir parça kopar da cânından, bırak cânımın bir köşesine...

Bi gün ölürsem...
Yarım kalmış bir film gibi
Çocuğunun çocukluğunu göremeyen bir baba
Daha tâze Filizlenen bir çiçeğin kırılması
Güzel bir resmin yanan kısmı
Annemin âminsiz kalan duâ'sı gibi
Tamamlanamadan daha Sana...

Bi gün ölürsem...
Sana küsemeden daha, barışamadan
Sitem edemeden sana
Sevişemeden yokluğunla gece yarıları
Bi kaç kadeh içemeden arkadaşlara senin yüzünden
Sabahlar edemeden akşamdan kalma başımla...

Bi gün ölürsem...
Koşamadan yağmur çamur demeden
Kirletemeden elbiselerimi
Temizlenemeden...

Bi gün ölürsem...
Çıkarsa bu cân benden, yetîm kalırsa beden
Zaman çürütür cesedimi derin bir mezarda
Yılanlar ve akreplere leş olur Sevdiğin
Bir çıyan yer Kalbimin en kuytu köşesini...

Bi gün ölürsem...
Saplanırsa her yanına bir mızrak gibi acılar
Hayat yolundan dönerse ayakların
Düşlerinde yarınlar olmazsa, kalırsan dün de
Kirpiklerin boğulursa iki damla göz yaşında.
Ve sana acemi şiirler yazdığım zamanları düşün
Ve sana acemice ilk anlatırken Sevdâmı
Beyaz bir kağıda özene bezene güzel sözler dökmeye çalışırken
Gül'müştün ya işte o zaman!
Tebessüm incileri serpilmişti ya yüzüne
Belki de biraz utanmıştın ya
Belli olmasın diye gülerken hafiften
Hani Sevdâ ipinin ucunu ilk tuttuğundu
Düşün...
Bir kez daha Gül işte o zaman tıpkı o zaman ki gibi.
Duâ'larının başına Seni Seviyorum'ları koy ve gönder...

Bi gün ölürsem...
Senden yoksun, senden eksik
Diğer yarımı alamadan gidersem Ahret'e
Borçlu kalırsa bu dünyâ bana Seni
Ne bedel verirlerse versinler Sevgili
İnan...
Yedi Cennete değişmem Gözlerini!
Bilmem kaç yüz yıl aç bıraktıda Allah "Nefs'i"
Sordu ; Sen kimsin? Ben kimim?
"Sen Rab'bimsin (dedi) Ben Senin Kulunum"

Yedi yüz milyon yıl aç kalsam
Leheb'in tüm günâhı bende olsa
Şeytanın yoldaşı olsam Cehennem yolunda
Unut artık O yok deseler
Hep Sen. Hep Sen.. Hep Sen olacaksın akılda...

Bi gün ölürsem...
Bu gördüğün Cennet'tir ve sana Helâl'dir deseler
Bir ayağımı atıpta içeri
Yâr gelmeden girmem derim!
Gerekirse bekletirim ümmet'i Muhammed'i!
Sen gelmeden girmem Sevgili...
Bi gün ölürsem...
Affet Beni...